Fréttir frá Íslandi - 01.01.1884, Blaðsíða 12
14
FÉLAGSSKAPR.
prests Jónssonar á Skorastað, nú á Laufási. Á pessu ári var
stofnað bindindi á Akureyri nyrðra, sem er í lögum með bind-
isfélagi pví, er nær um mörg lönd í sameiníngu, og kallast
Ooodteviplars eða musterismen-n. I félagi pessu voru orðnir
um 100 á Akureyri og par í grendinni um árslokin. i’élag petta
er vel skipað, sett í smádeildir, sem lúta aftr stærri deildum;
hafa félagsmenn með sér fundi á hverjum sunnudegi, pegar pví
verðr við komið. Vonandi og óskandi er, að félagi pessu geti
tekizt að breiðast út, pví að öll pörf er á, að minkaði hin hóf-
lausa ofdrykkja, sem við gengst í og kring um kaupstaði hér á
landi. Félag petta hefir byrjað á að gefa út lítið blað um
bindindi og framkvæmdir pess hér á landi.
önnur félög hafa ekki verið stofnuð, svo teljandi sé; enn
framkvæmdir annara félaga, síldveiðafélaga og búnaðarfélaga,
hafa bæði verið sárlitlar, og hafi pær verið nokkurar, p.i verðr
peirra getið á sínum stað.
VI. Tíóarfar.
Tíðarfar hefir verið furðu misjafnt og furðu óhagstætt víða
hér um land pefta ár; pað er eins og ísland sé oft tveir lands-
hlutar með fjarska millibili; svo er pað sundrskift að veðrfari.
Vetrinn frá nfári mátti teljast afbragðsgóðr. Rosarnir héldust
við nokkuð fyrst eftir nýárið, með geystum útsynningum, par
til viku af porra, að lagðist í frost nokkur og snjóa. Stóð sá
harðindakafli einn mánuð, pangað til viku af góu. Brá pá
heldr til batnaðar, og var svo oftast veðri farið fram eftir gó-
unni, að ýmistsetti niðr snjó mikinn eða hann tók upp jafnóð-
um. Allan einmánuð mátti telja sumarveðráttu, hægð og blíð-
viðri, og oftast frostlaust fram yfir sumarmál. Voru flestir bún-
ir að vinna á túnum sínum um pað leyti. Eftir sumarmálin
brá til norðanáttar og kulda mikilla, og snjóaði víða allmikið
í maímánuði öllum, einkum norðanlands og austan, og svo í
Skaftafellssýslum. Kuldaveðrátt pessi hélzt fram yfir fardaga,
og var pá nærfelt enginn gróðr kominn. pá skifti uin, og var
pá votviðrasöm tíð sunnanlands fram í byrjun júlímánaðar, enn
nyrðra var pá purviðrasamara. |>ó að seint færi að spretta,