Fréttir frá Íslandi - 01.01.1884, Blaðsíða 36

38
VÍSINPALEGAR RANSÓKNIR.
og kom það alt vel saman við söguna. paðan fór hann síðan
til Örnólfsdals, og skoðaði par Blundketilsbrennu (Hænsa-póris-
saga); gróf hann par til riísta, og fann öskuna og skáiatóttina;
var hún mjög hrunin saman, og fornleg, 99 fet á lengd og um
25 fet á breidd. Síðan hélt hann par niðr eftir firðinum, skoð-
aði pingstað hinn forna við Œjúfrá, og fann par tóttir; svo fór
liann út á Mýrar, og skoðaði alt pað, sem kostr var á á Borg,
og stöðvum peim öilum. er Egils saga talar um par nærlendis,
t. d. Skallagrímsstein í Baufarnesi, rauðablástrinn, Krumskeldu
o. fl. Síðan fór hann yfir Gufuskála inn á Hvítárvöllu, og
fann par tóttir margar á kaupstefnustað hinum forna; paðan
skoðaði hann pingstaði Borgfirðinga hina fornu: J>ingnessping og
pverárping. í pingnesi fann hanu 10—12 búðaleifar, enn hitt
pingið ætlar hann að verið hafi í Stafholtsey, og sé nú ping-
staðrinn brotinn af, af Hvítá. Svo skoðaði hann hinn forna
farveg Hvitár fyrir sunnan Ey, og fann par vöð pau öll hin
merkari, er sögur, einkum Eyrbyggja og Sturlunga, tala um.
Margt fann hann fleira, sem frásögu er vert, enn rúm leyfir
eigi að telja, enda mun pað koma nákvæmar út á sínum tíma
í Arbók félagsins. Allmarga hluti fekk hann til forngripa-
safnsins í ferð pessari, enn ekki gat hann komið peim svo fyrir
sem skyldi, pví að húsrúm pað, sem forngripasafninu er ætlað
í alpingishúsinu, er pegar orðið langt oflítið. Leiðir af pví, að
nær ómögulegt er að hagnýta sér safn petta eins vel og nauð-
sjrn krefr.
J>orvaldr Thoroddsen hélt áfram fjallaransóknum sínum
hér á landi sem fyrr. Tók hann nú til yfirferðar hið sagna-
ríka útilegumannabæli Odádahraun, og svo liinar stórkostleg-
ustu eldstöðvar par í kring. Fyrst skoðaði hann sig um í
Mývatnssveit og mældi par upp land af nýju, og fór síðan
upp í Herðubreiðarlindir, og hafði par aðsetr sitt til pess að
i:eta skoðað paðan austrhluta hraunsins. Fyrst skoðaði hann
öskju síðari hluta júlímánaðar; Askja er kringlóttr dalr, um
1 fermílu á stærð, í miðjum Dyngjufjöllum. Fullr er bann af
eldhraunum, og par eru eldgígar peir, er gosið kom úr 1875.
Við pað gos hefir fallið par niðr landspilda allmikil, um 740