Fréttir frá Íslandi - 01.01.1886, Side 9

11
Lðggjöf og landnstjóm.
peirra verður og lðglegt, ef einhver þjóðkirkjuprestur, sem í
embætti er, vígir þau«; pau verða áður að skýra frá trú sinni
og í hverjum trúbrögðum börn þeirra skuli uppfræða; »ekki
má uppfræða börn í öðrum trúbrögðum enn þeim, er annað-
hvort foreldra hefir, eða að öðrum kosti í trú þjóðkirkjunriar*.
Enn fremur getur kirkjufélag hér á landi utan þjóðkirkjunnar,
er kýs sér prest eða forstöðumann, leitað staðfestingar konungs
á kosningunni, og fái það hana, þá »hafa kirkjuleg embættis-
verk þau, er sá prestur fremur fyrir utanþjóðkirkjumenn, þar á
meðal hjónavígsla, alla hina sömu borgaralegu þýðingu, sem
væru þau af þjóðkirkjupresti framin*. Um gjaldskyldu utan-
þjóðkirkjumanna er svo ákveðið, að »allir þeir menn, sem
eru í einhverju kirkjufélagi utan þjóðkirkjunnar, því er prest
hefir eða forstöðumann, er fengið hefir kgl. staðfesting, skulu
lausir við gjöld fyrir aukaverk, svo og offur, lambseldi, dags-
verk, ljóstoll og lausafjártíund til kirkna og presta þjóðkirkj-
unnar. J>eir, sem ekki eru í neinu slíku kirkjufélagi, eru
aftur á móti eigi undan þegnir nokkru lögboðnu gjaldi til
prests og kirkjuc.
20. L'ng mn friðnn á laksi. Með þeim eru numin úr
lögum ákvæðin í Jónsbókar landsleigubálki 56. kap. um veiðar
í ám, sem og viðaukalögin 11. maí 1876 um friðun á laksi
(sjá Fr. 1875, bls. 30—31). Lög þessi eru til orðin (sbr. Fr.
f. á., bls. 31) sökum breytinga þeirra, er orðið hafa á laks-
veiðinni hér á landi, síðan laks fór að ganga sem verslunar-
vara að mun, í þeim tilgangi að auka laksgeugdina og jafn-
framt gera laksveiðina arðsamari og' hagkvæmari, bæði með
tvöföldum friðunartíma, þar sem annar nær yfir 9 mánuði á
ári, enn veiðitíminn er aðeins 3 mánuðir á sumrin, sem færist
þó til eftir þeim reglum, er sýslunefnd setur í héraði hverju,
enn hinn er 36 stundir í viku hverri á veiðitímanum eða frá
náttmálum á laugardögum til dagmála á mánudögum, og með
því, að meiri hluti veiðieigenda í laksgengri á getur nú ráðið
því að ganga í félag um veiðina til að koma á meiri friðun
enn til er tekið í lögunum og veitt á hentugri hátt og heppi-
legri enu áður, meðan hver veiddi út af fyrir sig, þar sem
sýslunefndir geta nú sett um það reglugerðir sem um annað,
er nauðsyn þykir til bera að kveða skýrara á um, enn í lög-