Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1906, Page 47

49
WELÆRVÆRDIG: í 3.-4. 1. er fyrir WELÆRVÆRDIGE. H'
fyrir HERR. OLAVER PETERS0N í 5.—6.1. er danskað úr Ólafur
Pétursson, og GLAUMBAy úr Glaumbœ. A= fyrir Anno. APOCAL:
í 17. 1. fyrir Apocalypse (þ. e. opinberun, Jóhannesar). V í 17. 1. og
23. 1. fyrir Vers. CANT: i 23. 1. fyrir CANTUS (cantorum, þ. e.
Ljóðaljóð eða »Lofkvæði Salomons«).
A íslenzku hljóðar þetta svo:
»Hér undir hvílir í drotni hinn velæruverðugi nú sæli herra Ólafur
Pótursson, fyrrum sóknarprestur í Glaumbæ og síðan hér á staðnum,
prófastur í þessu héraði, sem lifði mjög guðrækilega í embætti sínu
og andaðist kristilega 2. júlí 1719 á 59. aldursári sínu.
Opinb. 14. v. 13:
Sælir eru hinir dánu, sem deyja í drotni. Andinn segir og, að þeir
skuli hvílast eftir erfiði sitt.
Ljóðalj. 6. v. 3:
Minn vinur er minn og jeg er hans«.
Séra Jón prófastur Halldórsson skýrir svo frá séra Ólafi í Yfirf.
Skálholtsst., bls. 208—9: »Sr Ólafur sonur Sr Peturs norður á Ups-
um Jonssonar prests á Tiörn Guðmundssonar1) og Solveigar dottur
Sr Jóns Eigilssonar á Völlum í Svarfaðardal, var fyrst þienare
byskups M. Jóns Vigfússonar á Hólum síðan skrifare amtmans
Mullers, gifttest þíónustustúku á Bessastöðum Holsteinskre að ætt
Magretu Elizabeth Bojens, og þá veitte amtmaður honum fyrst
Glaumbæ fyrer norðann. En á hans fyrsta áre þar dó Sr Brinjólf-
ur í Görðum, og epter bón Sr Ólafs, veitte amtmaður honum Garða
stað, so Sr Ólafur flutte sig til Garða Ao 1697 (mun rangt, eiga að
vera 1694, eða 5)a) en árenu epter varð hann að sleppa kallinu við
Sr Jón Þorkelsson, bió þó í Sóknenne og fieek síðann Garða-stað
aptur Ao 1699. Sagðe það af sier aptur Ao 1708. Hann dó under al-
þíng Ao 1719, átte epter eina dóttur heilsuveika. Dó hún skömmu síðar«.
í fyrra hluta þessarar ritgerðar, Árh. 1904, hls. 33—40, eru nokkrar prentvillur
og fráhrugðnir stafir ekki prentaðir rétt: hls. 35, 7. 1. og 36, 13. 1. eru hin saman-
dregnu pé (P) prentuð IP fyrir 1P; hls. 36, 1. 2 er SKA f. SRA, s. 37, 1. 30 hvilir
f. hvíler og Nicholds i. Nichulds; s. 39, 2. og 11. 1. TT f. TT, 20. 1. œrligur
f. œrlegur.
') Séra Jón á Tjörn i Svarfaðardal er sagður Gunnarsson i Prestatali Sv. N., hls. 175.
*) Líklega athugasemd afskrifarans, séra Jóns Ketilssonar.
7