Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1907, Síða 41

43
einhvern hátt notaður við smíði. Einar bóndi Jónsson í Reykjadal
vill fúslega láta Forngripasafnið fá hann.
2. Þorsteinn bóndi Jónsson á Drumboddsstöðum gróf enn fyrir
hlöðu. Þá fann hann dálitla járnplötu með uppbeygðum endum, líkt
og á rekuvari, því líkast sem þetta ætti að festast neðan á dálítinn
tréspaða og vera var á honum. Það var heflr þó verið óvenjulega
breytt. Þorsteinn bóndi ætlar það safninu.
3. í Hraunsási í Hálsasveit var í fyrra (1906) sléttuð brekka í tún-
inu fyrir ofan bæinn. í þúfu einni varð fyrir stór steinn og við
aðra hlið hans hlaðin þró af smásteinum og hella lögð yfir. Þróin
var full af sauðlándavölum. Eigi voru þær rotnari en svo, að vel
sást, að þær voru flestar eða allar úr fullorðnu fé. Klaki var i
jörðu, og grófu flnnendur eigi nema niður að honum. Varð því eft-
ir nokkuð af þrónni og þar úr voru völurnar eigi teknar Vissu
þeir því ógjörla hve mikið var af völunum, en gizkað á að i hið
rainsta hefðu þær verið fult skeffumál. Ekki voru þær hirtar og
urðu í moldinni. Ovíst er hvernig á þessu völusafni hefir staðið.
Heila búskapartíð og hana eigi stutta hefir þurft til að safna svo
iniklu af völum á eigi stærri jörð en Hraunsás er. Þetta er því
naumast eftir börn. Liklegra er að húsráðendur hafl haft einhverja
trú á völunum og því safnað þeim árlega í langan tíma á þennan
afvikna stað.
6*