Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1907, Blaðsíða 43

45
Efni steinbrots þessa er grágrýti (dolerit). — Lengd þess er 75
sm., breidd 59 og þykt 13 sm. Hæð stafanna 5—6 sm. — Áletr-
anin er i 9 línum svo sem hér er prentað. Fyrir ofan letrið eru
skrautdrættir nokkrir, en fyrir ofan þá og beggja megin við letrið
eru 2 strik. — Til þess að aðgreina orðin eru tvídeplar (:) á milli
þeirra, nema á eftir orðunum KVINNA (í 3. 1.) og STRID (í 8. 1.),
en bæði þessi orð standa í enda línu og var því tvídepilsins síður
þörf; aftur á móti er tvídepill við enda 5. 1. þar sem þó stendur
eins á. — Stafirnir eru venjulegir latínuletursupphafsstafir, svipaðir
þeim að gerð, sem hér eru prentaðir. I orðinu TIOR í enda 4. 1.
er T og H dregið saman, en þetta merki, þessir samandregnu stafir,
tákna auðvitað / hljóðið. — Þetta má þó ekki telja sönnun fyrir
því, að útlendur maður hafi höggvið letrið á steininn. — I -DOTTVR
(í 5. 1.) og SITT (í 8. 1.) eru tvö T dregin sarnan. Hljóðtáknun og
merking stafanna, rithátturinn, er eins á þessum steini og á leg-
steinunum í Görðum (sbr. Árb. 1904 og 1906), enda er og öll gerðin
á þessum steini lík og á þeim steinum. — I fyrir Y í DIGDVG (2. 1.)
og IFIR (6. 1.).
HIER:HVILER:CrO
D:DIGDVG:OG:D
ANDIS:KVINNA
GVDRVN:TIOR
KIELLSDOTTVR:
HVOR:AD:IFIR
VANN:OG:EN
DADLSITT'.STRID
^SIGRLLTR
Tveir öftustu stafirnir í 1. 1. og 5. (D), 8. og 9. (OG) stafurinn
i 2. 1. eru svo afmáðir, að þeir eru lítt læsilegir. í 9. 1. vantar
fremsta stafinn alveg og neðri hlutann af 2. og 3. staf; ennfremur
neðri depilinn í fremsta tvídeplinum. Þetta er alt brotið af. Þó er
bersýnilegt að fyrsta orðið í 9. 1. hefir verið MED (með). — DANDIS
(2.-3. 1.) er aukamynd af dándi, sem kemur fyrir í fornu máli og
í öllum hinum norrænu málunum að fornu og nýju, nú í samsetn.
danne-, — og sömuleiðis aukamyndin dandes ©g dannis. Orðið er
upprunalega (máske fyrst í döusku og sænsku) samandregin mynd
af lýsingarorðinu dugandi(s), sem haft er í sömu merkingu og er
eiginlega nút. hlutto. af s. duga. — -DOTTVR nefnif. í eint. fyrir
dotter, sbr. Garðasteininn nr. 6 (Árb. ’06, bls. 43). — AD á eftir
hvor er hér eins og iðulega í fornu og nýju máli samtengingarorðið