Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Årgang

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1955, Side 37

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1955, Side 37
MANNAMYNDADEILD ÞJÓÐMINJASAFNSINS 41 hvarfli að manni, þar sem hann líkir Arngrími við feitan forustu- sauð, sem fullur sjálfsánægju státar með yfirburði sína hjá hjörðinni: „Eins ok forinn feitur fénu mörgu hjá stendur strembileitur stórri þúfu á“ o. s. frv. Myndin mótmælir því heldur ekki, að Hallgrímur, þó ungur væri, hafi með næmu auga kímniskáldsins (sem e. t. v. hefur verið skerpt af pínulítilli óvild) getað greint það broslega í fasi og framkomu frænda síns og ýkt það hæfilega til að hitta í mark það, er hann vildi. Þannig getum vér skoðað hverja myndina af annarri og jafnan orðið nokkurs vísari — jafnvel í mynd meistara Jóns þekkjum vér hinn stórbrotna snilling, þrátt fyrir að hún er gerð eftir nú óþekktri og glataðri frummynd. — En vér skulum nú sleppa þessu, aðeins staldra við eitt augnablik hjá myrid Jörundar hundadagakóngs af sjálfúm sér. Þó hún sé hvorki íslenzk né af íslenzkum manni, þá kemur hún samt íslaridssögunni við, og hún er áreiðanlega ekki ein- ungis bezta skopmyndin, sem vér eigum í safninu, heldur einnig ein bezta mannlýsingin, kímnin er svo ósvikin og eins sjálfsgagnrýriin, þó hún e. t. v. sé blönduð vissri óafvitandi sjálfsmeðaumkun, en á bak við þetta allt og á bak við loddaragervið eygir maður hinn glað- lynda, áhyggjulausa sjómann, reiðubúinn til að setja upp seglið og stýra inn í ný ævintýri, en snúa öllum mistökum og ágjöfum lífsins upp í glens og gaman. - Þó að dæmi þau, sem nefnd hafa verið, séu öll af gömlum mynd- um, og þótt því verði ekki neitað, að sagan gefi þeim öllum vissan bakgrunn, sem margar aðrar myndir vantar, er samt óhætt að full- yrða, að um hverja einustu mannsmynd megi segja eitthvað svipað, hún ber með sér sína sögu, hefur sinn skerf að leggja af mörkum til fróðleiks og aukinnar mannþekkingar og þar með líka þekkingar á þjóðinni allri. IV. Þá ber að nefna þær hliðar í starfrækslu mannamyndadeildar Þjóðminjasafnsins, sem fyrst og fremst vita að öllum almenningi, og þá praktísku þýðingu, sem hún hefur haft og hefur fyrir fólk svo að segja daglega. Eins og allir vita, kemur árlega út f jöldi bóka og rita til almennrar
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.