Óðinn - 01.07.1920, Blaðsíða 27

ÓÐINN
75
Orlagastjarnan.
Stjörnunni Venus var hann undir fæddur,
það vitringarnir sáu í hnattageim,
og ást og söng og Ijóðalist var gæddur,
þau lýstu blysin hugarvængjum tveim.
En vegurinn hann verður aldrei þræddur
að viskuströnd með leiðarvísum þeim.
Því ljóð og tónar líða á hugaröldum
og leika sjer um æfintýraheim,
en vegur lífs á vetrardegi köldum
hann verður naumast hjartafólginn þeim.
F*au vilja heldur vist í skýjatjöldum
en vonahöft úr jarðarbundnunr seim.
Og því var hann, sem Venus vrganesti
s^o veglegt gaf, með þreyjulausan fót,
og líkamskrafta fjötraða i festi,
sem flytja skyldu burt úr vegi grjót,
og sálarþrek sem sporin greiðir gesti
til gæfunnar og ræður öllu bót.
En gæfan ekki gull sitt vera lætur
á götu þess, sem altaf stendur kyr
við bjargsins fót, þó gefi liann nráske gætur
að geislum sólar, tónum ljóða byr.
Því upp á bjargið kleif hver maður mælur
til manndómsins þá sá hann opnar dyr.
Ef sungið hefði ’ann sólarljóss á tindi,
með sigur lífs að baki, fullum róm,
þá bærust ljóðin burt með straum og vindi
á björtum vængjum með hans helgidóm,
og flyttu með sjer öðrum frið og yndi
með unaðsblandin svanaraddar hljóin.
En ulanvellu var hann gæfuleiðum,
þó Venus gæfi alt sill dýra pund.
Um vetrarnótt á háum snjóaheiðum
sín hinstu sá hann lokuð vonasund.
Og hleypidómahríð á mannaveiðum
hans hjartaraddir svæfði dauðablund.
Og Venus blikar ofar þraulum öllum
sem örlögrúnir gróf á spjaldið lians.
Hann álti bú í elds og snjóahöllum,
sem andar byggja, drauma og vonalands.
Já, Venus blikar bláahvels á völlum
og bíður eftir fæðing næsla manns.
Aðalgeir Friðbjarnarson.
*
Skeggjuríma
Asmundar Bjarnasonar.
Ort á árunum 1674—1681.
Landsbókasafn 1028. 8vo, með hendi Jóns Egilssonar á
Vatnshorni c: 1760. — J. Sig. 504. 8vo hls. 169—172, með
hcndi Gísla Konráðssonar c: 1810—1820 (eptir 1814).
Skeggjuríma.1)
Það hef eg frétt, að rendu á rás um rastir2) jarðar
brúðir tvær til bragna hirðar,
báðar nokkuð [æsku firðar.8)
Hvor [við aðra4) hæversklega hugði þéna,
[opt eru þetta5) atvik vina,
sú eldri gerði6) snotra hina.
Grettis palla grundir þanninn gerðu ræða:
Nú tjáir ekki, niptin, bíða,
norður skulum til Stranda ríða.7)
Lærðu að skikka, lindin, þér með8) ljósu orði,
krúsaðu9) mál af kjálka gyrði,
þá kemurðu norðr í Jökulfirði.
Bændum skaltu bera kveðju beint með þrasi
ríkra manna’ á Regkjanesi,
[rigtugt víf,10) á jarðar flesi.
Trampa létu tauma jór um torgir11) vestur
svo sem rynnu sigluflaustur,
síðan komu á Strandir austur.
Hitlu fyrir sér húsabæ, þá húma réði,12)
[kellur viku að kvinnu13) boði,
karlmenn trú eg þar14) lítið stoði.
1) Kvæöi cignað sýslumanni Jóni Sigurðssyni 504. Er það rangt.
Jón er i bernsku þegar þetta er kveðið. 2) rákir 504. 3) ellistirðar 504.
4) jannari 504. 5) |það eru optast 504. 6) gerir 504. 7) Erindið vantar 504.
8) i 504. 0) krúsa 504. 10) riktugs vifs. 11) torgið 504. 12) 504; réðu, 1020.
13) Ikvinnu létu að kellu 504. 14) þær 504.