Óðinn - 01.01.1924, Page 20

Óðinn - 01.01.1924, Page 20
20 ÓÐINN og mörgum þeirra mentamanna, sem síðar urðu þekt- ustu og nýtustu menn þjóðarinnar. Með farfuglunum — eða jafnvel fyr — hjelt hann heimleiðis á vorin, og var þá venjulega framan af sumri með vöruskipum þeim, sem verslunin á þeim árum ljet sigla hafna milli, til að færa viðskiftamönn- um sínum vörurnar svo nálægt sem komist varð og taka jafnframt á móti gjaldeyri þeirra. Sjerstaklega er minnisstæð för hans til Hornafjarð- ar með skonnortunni Hariett. Eftir nokkurra daga dvöl þar, kastaði hinn geig- vænlegi straumur í Hornafirði skip- inu upp á sand- rif og liðaði það í sundur, Carl varð síðasti mað- ur til að yfirgefa skipsflakið, en tókst þó ekki að bjarga verslunar- bókunum. En næstu daga reið hann um sveitir þær sem við hann höfðu skift, og las upp fyrir mönn- um úttekt þeirra, og fjekk viður- kenningu fyrir að rjett væri. Undr- uðust margir hve gott minni hann hafði. Bjargaði hann þannig verslun- inni sem hann vann fyrir frá stórtjóni. Árið 1889, þann sjötta nóvember, giftist Carl Petru dóttur ]óns jónssonar, trjesmiðs og hreppstjóra í Borgargarði í Hálsþinghá, og konu hans Onnu Jóns- dóttur, Petra er fædd 23. apríl 1866. Sama ár fluttust þau hjón til Fáskrúðsfjarðar. Tók Carl við forstöðu Orum Sí Wulffs verslunar þar. Var hann þar í 7 ár — til 1896, er hann keypti dálítinn mýrarblett í Stöðvarfirði. Reisti hann þar verslun og tók að stunda sjávarútveg með miklum áhuga og dugnaði, en ekki gleymdi hann þó að leggja alla al- úð við að rækta blettinn sinn. En þegar bletturinn var fullræktaður, þá keypti hann part af jörðinni Kirkjubóli — sem lóð hans var partur af — og gerði á fáum árum »garðinn frægan«. Þau hjón eignuðust 9 börn. Tvö þeirra dóu ung, og það þriðja á fermingaraldri, en sex uppkomin og efnileg eru á lífi. Auk þess ólu þau hjón upp nokkur fósturbörn, sem flest munu nú vera komin upp. Síðastliðið haust þann 14. sept. var Carl á heim- leið með mótorbát frá Fáskrúðsfirði. Virtist hann ekki kenna sjer neins meins, en alt í einu hneig hann nið- ur og fjell fyrir borð. Hefur hann að líkindum fengið hjartaslag og verið örendur samstundis, því áldrei skaut honum upp á sjávarflötinn eftir að hann fjell útbyrðis. Carl var maður mikill vexti, höfðinglegur, og hinn hermannlegasti mundi hafa verið bætt við, ef hann hefði verið uppi fyrir þúsund árum, og þá skrif- uð lýsing af hon- um, enda fjör- maður og gleði- maður. Hann var röskur og þolinn göngumaður, góð skytta, taflmaður með afbrigðum og spilaði manna best. Þessarþraut- ir allar stundaði hann talsverf frá æsku til æfiloka. Þó mun ekkert hafa veitt honum eins óblandaða á- nægju eins og að taka á móti gest- um og veita þeim Carl ]. Guðmundsson. allan þann beina og greiða, sem þeim kom best. Þeir, sem til hans komu, þurftu ekki að lýsa þörfum sínum, því Carl var glöggur að sjá hvað þeim hentaði, og þá fljótari að bjóða það og í tje að láta, en þeir um það að biðja. Það eina, sem gestir Carls gátu um kvartað, var, að hann reyndi oft að kyrsetja þá, þó þeir þyrftu að hraða ferð sinni. Þó var þeim tilraunum af hans hendi jafnan lokið, ef gesturinn sagði honum hvað á herti og Carl fjelst á að um nauðsyn væri að ræða. Var hann þá jafn áhugasamur að flýta för gests síns, eins og áður að tefja hann. Til marks um hjálpsemi Carls má geta þess, að svo má að orði kveða að Stöðvarfjórður hafi verið brú- aður síðan Carl kom þar. Þegar fært var á flot að fara hafði hann jafnan til reiðu bát og menn til að flytja þá sem yfir þurftu að komast. Ljet hann sig engu skifta hvort í hlut áttu háir eða lágir, kunnugir eða óþektir, vinir eða andstæðingar. — Ovin held jeg

x

Óðinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Óðinn
https://timarit.is/publication/205

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.