Óðinn - 01.01.1924, Blaðsíða 45

ÓÐINN
45
Felli í Biskupstungum, en þar bjuggu þau í fimm ár,
og var Jón hreppstjóri í Biskupstungnahreppi þau ár,
sem hann bjó á Felli; gekk honum sveitabúskapurinn
ágætlega og stóð hagur hans með miklum blóma.
En um þær mundir kendi Jón sál. allmikillar van-
heilsu, var honum þá ráðlagt, að flytja úr sveit og að
sjó. Enda þótt honum væri þau umskift ekki alls-
endis ljúf, þá hvarf hann samt að því ráði, og fór
suður að Narfakoti í Njarðvíkum, og þar bjó hann í
16 ár. — En árið 1886 brá Magnús sál. í Bráðræði
búi fyrir elli sakir, fluttist þá Jón að Bráðræði eftir
föður sinn, og dvöldu þau hjón síðan í Reykjavík til
dauðadags. — Þau hjónin, Jón og Halla, eignuðust
í hjúskapnum 10
börn; 5 börnin
dóu þegar í æsku
og ein dóttir 22
ára gömul, var
hún augasteinn
föður sínsog hon-
um mjög harm-
dauð. En 4 börn
þeirra eru á
lífi, Hallbjörg og
Helga, sem voru
hjá föður sínum,
er hann andaðist,
Arni verkstjóri hjá
Kveldúlfi, og Helgi verslunarstjóri á Stokkseyri. —
Auk barna sinna ólu þau hjón upp tvö börn vanda-
laus, og komu þeim vel og sómasamlega til manns.
Hjúskapar- og heimilislíf þeirra hjóna var ávalt hið
fegursta, og sjálf voru þau virt og vel metin af öll-
um, sem þektu þau. Sú var trú þeirra, að sönn heim-
ilisgæfa blómgaðist best í skjóli trúar, guðsótta og
góðra siða, og þeim varð eftir trú sinni. Guð gefi
landi voru sein flesta húsbændur, er þá trú hafa. Þá
mun »rísa brú til betri tíða«. Ó. O.
Sl
Eftirmæli.
Sem hollvættir hugir fylgja
heim þjer í friðarins skaut,
— viðkvæmir vefja örmum
vin sinn og förunaut.
Tjaldið er fallið. Þig felur
í faðmi sjer þögul Hel.
Hljóttu nú hjartans þakkir!
Hlutverk þitt ljekstu vel!
G. Ó. F.
Jón í Káranesi.
Hvenær Jón bóndi Halldórsson í Káranesi í Kjós
er fæddur, er mjer ekki kunnugt, en hann er liðlega
sextugur og fæddur að Austurvelli á Kjalarnesi.
Jeg hefi þrásinnis óskað þess, að þjóð vor ætti, þó
ekki væri nema svo sem tíunda hvern mann hans
líka eða hans ígildi. Þá yrði eigi land vort lengi að
komast úr skuldakreppu og alskonar ógöngum. Jón
er fyrirmyndarmaður, ágætismaður á fjölmarga lund,
sem á sjer áreiðanlega að tiltölu fáa líka, því miður.
Fæddur er hanrt af fátæku foreldri og framanaf
]ón og Laxárferjan.
æfinni efnaðist hann lítt. Má geta þess, að fram að
tvítugu fjekk hann ekkert kaup, eignaðist fram til
þess tíma ekki einusinni spariföt.
Þegar hann byrjaði búskap í Káranesi, átti hann
lítið til, enda var vinnumannskaup þá eigi nema 60
kr. (en vinnukonukaup hálfu minna eða nálægt því).
Hafði hann þó í tómstundum sínum smámsaman
smíðað eitthvað af búsáhöldum. Kona hans ólst einnig
upp í fátækt og eigi flutti hún heldur efni í búið, en
þau hjón gerðu sem minstar kröfur til lífsins.
En smámsaman efnuðust þau hjón vegna frábærrar
atorku, hirðusemi og ráðdeildar af hálfu þeirra beggja
og eru nú vel efnum búin, þrátt fyrir þung efnaleg
áföll, sem síðar verður á minst.
Frá því Jón fer úr foreldrahúsum 9 ára að aldri
og fram til tvítugsaldurs, dvelur hann hjá stjúpföður
sínum. Þar vandist hann dugnaði og ráðdeild. Svo
var hann nokkur ár í vinnumensku hjá ýmsum, þang-
að til hann fór að búa.
í æsku og uppvexti hafði hann verið með af-
brigðum fjörmikill og sívinnandi og trúmenskan frá-
bær og umhyggjan fyrir hag húsbændanna. Ein-