Óðinn - 01.01.1924, Blaðsíða 34
34
OÐINN
Þú gatst skoðað hetju hjör Allar núna háum hjá
hels á roðinn vengi, hjeðan snúnum anda
þar sem voða fagur för tímans rúnir ráðnar á
fanstu troðin lengi. röðultúnum standa.
Fjöldans hnignun þjer var þraut,
þrátt í skygni stefja
öll þín hygni að því laut
andans tign að hefja.
Björtu sálar blysin þín
birtu strjála víða
óðarmálin meðan þín
minnisskála prýða.
Bakvið kletta mannameins
mærðar ljetta höndin
þín gat fljettað öllum eins
ástar sljettuböndin.
Gegnum fræða rakin rök
rann í kvæðaþáttum
hjartansgæða vakin vök
vörmum æðasláttum.
Meiri hróður mæðralands
mun ei þjóðum spunninn
og í sjóðinn bræðrabands
beinni slóðir runninn.
Harpan ljóða tapar tón,
taumur hljóða slaknar,
skáldið góða felur frón
fallið, þjóðin saknar.
Landsins fanna ljóðmæring
lýðir hann nú trega
serafanna hátt í hring
hafinn sannarlega.
Þar mun honum fögnuð fá
fylta vonin sanna,
mannsins son í miðju sjá
mestan konunganna.
Aftur hlý um hljómagöng,
hærra skýjaslæðum,
honum nýjan syngur söng
sálin frí af mæðum.
Hana breið um sólnasvið
serafs leiða mundir
lífsins heiðu vötnin við
vísdóms meiðum undir.
Vertu kvaddr af Islands öld
æðstu saddur gæðum.
Vertu gladdr af vina fjöld
vits á staddur hæðum.
Jón Guðmundsson.
Sl
Eimskipafjelag íslands.
1914 — 17. janúar — 1924.
Ef mörgum íslendingum væri fengin sú spurning
til úrlausnar, hvað Islandi hefði verið gert mest til
sæmdar og nytsemdar hin síðari ár, þá er sennilegt
að svörin yrðu mjög margvísleg. T. d. myndu sumir
telja það mikilvægast, að landið hefur fengið sjálf-
stæði sitt viðurkent. Aðrir nefndu til stofnun háskól-
ans. Enn má búast við að mörgum þætti það mest
vert, hversu atvinnuvegum þjóðarinnar hefur aukist
gengi með nýjum áhöldum og nýrri þekkingu, einkum
í því sem lýtur að sjávarútgerð. Og þeir yrðu senni-
lega eigi fáir, sem settu efst stofnun Eimskipafjelags
Islands.
Allir þessir menn hefðu mikið til síns máls. Frjáls-
ræði til að njóta allra góðra hæfileika sinna, sjálfum
sjer og öðrum til góða, eru öllum nauðsyn, jafnt ein-
staklingnum sem þjóðarheildinni. En það er vandfengið
undir útlendu drottinvaldi og gott að hafa rjett sinn
til sjálfstæðis augljósan og viðurkendan. Háskólinn er
dýrmæt stofnun, og jafnan mun þjóðin meta og virða
fróðleik og vísindi. Og framfarir í atvinnuvegunum eru
okkur grundvöllur að menningu og vellíðan. An þess
að efnahagur þjóðarinnar sje góður verðum við seint
»frjálsir menn í frjálsu landi*. Ef vel á að vera borgið
hag þjóðarinnar, þarf þetta þrent að fylgjast að: sjálf-
stæði, mentun og góður efnahagur.
Er þá komið að hinu síðasttalda svari og rökum
þeirra, sem meta Eimskipafjelagið mesta framförina.