Óðinn - 01.01.1924, Blaðsíða 39
ÓÐINN
39
um aðgerð Lagarfoss og húsbygginguna. Samt verð-
ur tekjuafgangur sá, að vel má við una, ef haldist
hefði áfram.
A ferðum skipanna varð sú breyting, að einungis
vóru farnar fjórar vesturheimsferðir, en auknar að
sama skapi ferðir til Bretlands og Norðurlanda. Við
skip þau, sem fjelagið hefir til útgerðarstjórnar, bættist
strandferðaskipið »Suðurland«.
Um störf Eimskipafjel. árið 1921 gildir að mestu
hið sama og 1920. Goðafoss hinn nýi byrjar ferðir sín-
ar í ágúst og eru skip fjelagsins þar með orðin þrjú.
Lagarfoss fór framanaf árinu þrjár ferðir til Vestur-
heims, en annars var siglt til nágrannalandanna.
Tekjuafg. varð svipaður og árið áður, um 600,000
kr. En sökum verðfalls skipa og fasteigna var varið til
afskrifta á eignunum hátt á aðra miljón króna.
Þetta ár flutti Eimskipafjelagið í hið nýja hús sitt.
Er það hið vandaðasta og veglegasta og fjelaginu á
allan hátt til sóma.
Arið 1922 var litlu breytt um starfsemi fjelagsins.
Vesturheimsferðum var hætt að öðru en því, að Ville-
moes fór vestur með ullarfarm seinni hluta sumars.
I byrjun maímánaðar strandaði Sterling við Seyðis-
fjörð og annaðist Villemoes að nokkru strandferðir
um sumarið. En samið var um smíði á nýju og hent-
ugra skipi til strandferða. Gullfoss og Goðafoss voru
alt árið í áætlunarferðum með Iíku fyrirkomulagi og
á undan stríðinu, en Lagarfoss fór nokkrar reynslu-
ferðir til Englands til undirbúnings væntanlegum
áætlunarferðum þangað framvegis.
Síðastliðið ár, 1923, voru öll skip fjel. komin í fast-
ar ferðir. Gullfoss og Goðafoss með endastöð utan-
lands, í Khöfn, og Lagarfoss hóf reglulegar Bretlands-
ferðir með endastöð í Hull, en fór þrisvar til Kaup-
mannahafnar.
I apríl kom til landsins hið nýja strandferðaskip
»Esja«, hið vandaðasta og hentugasta skip sem hjer
hefur gengið í ferðum með ströndum fram, og eru
nú samgöngur innanlands komnar í sæmilegt horf.
Skipið hefur haldið mjög vel áætlanir, og í öllu reynst
hið besta. Um fjárhagslega hlið á rekstri þess er
lítt reynt enn, en það, sem af er, má telja sæmilegt.
Eins og ofanritað yfirlit ber með sjer, er það eigi
lítið starf sem Eimskipafjelag Islands hefur unnið
á fyrsta áratug sínum. Og hvernig skyldi hafa farið
stundum á ófriðartímunum, ef það hefði ekki verið
komið til sögunnar? Þessu er enginn vegur að svara.
En allir vita, að það hefur verið bjargvættur þjóðar-
innar. Nú hefur fjelagið, eins og flestir aðrir, fengið
að kenna á erfiðleikum þeim, sem komu í kjölfar
stríðsins, og hagur þess er ekki eins góður og áður.
Ættu nú Islendingar að minnast heitorða sinna við
stofnun fjelagsins, og veita því alt það fylgi sem þeim
er mögulegt. Láta það flytja allar þær vörur, sem það
með nokkru móti fær komist yfir, og taka sjer ætíð
far með skipum þess, þegar þeir ferðast. Sje þessa
gætt, þarf enginn að vera áhyggjufullur um framtíð
fjelagsins. Hún hlýtur þá að verða slík, að til þess
megi heimfæra hin alkunnu orð Steingríms:
„Þá vaxa meiðir þar vísir er nú,
svo verður ef þjóðin er sjálfri sjer lrú“.
Emil Nielsen fæddist 26. janúar 1871 í Rud-
kjöbing á Langalandi í Danmörku. A ungri árum
gekk hann á gagn-
fræðaskólann í þeim
bæ, og tók þar burt-
fararpróf, en rjeðist
þar eftir í siglingar;
en til þeirra hafði
hugur hans hneigst
frá æsku. Eftir að
hafa verið fjögur ár
í förum eða í skól-
um til skiftis, tók
hann stýrimannspróf
og gerðist stýrimað-
ur, en skipstjóri var
hann orðinn 24 ára
að aldri, og byrjaði
um leið Islandsferð-
ir. V/ar hann fyrst
með seglskip sem
hin alþekta verslun Orum & Wulffs átti, en síðar
Mars, eimskonnortu Gránufjelagsins. Laust eftir alda-
mót varð hann skipstjóri hjá Thorefjelaginu og starf-
aði þar uns Eimskipafjelag íslands var stofnað og
hann gerðist þar framkvæmdastjóri.
Það voru þannig tveir áratugir sem Nielsen hafði
verið í förum hingað til lands, þegar hann fluttist
hingað alfarinn, og á þeim tíma hafði hann unnið svo
traust allra sem kyntust honum, að því var tekið með
ánægju af öllum vinum Eimskipafjelagsins er ráðning
hans frjettist um landið. Og það traust sem honum
var sýnt, er hann var kvaddur til starfsins, hefur hann
sýnt að hann átti skilið.
Þegar er Eimskipafjelagið var stofnað og skipa-
kaupin ráðin, tók Nielsen til starfa, sem ráðanautur