Óðinn - 01.01.1924, Qupperneq 23

Óðinn - 01.01.1924, Qupperneq 23
23 ÓÐINN ir bónda á Brimnesi. Kona hans og móðir Sigríðar var Þórunn Ólafsdóttir, Pjeturssonar bónda á Kóreks- stöðum, Pjeturssonar eldra, bónda á Torfastöðum í Vopnafirði, síðar í Hallgeirsstöðum í Jökulsárhlíð, Bjarnasonar, sýslumanns á Burstarfelli, Oddssonar, prests á Hofi í Vopnafirði. Kona hans og móðir Bjarna sýslumanns var Ingibjörg Vigfúsdóttir, sýslu- manns í Þingeyjarþingi, Þorsteinssonar, sýslumanns s. st, Finnbogasonar, lögmanns í Asi, Maríulausa, ]óns- sonar, prests á Grenjaðarstað, Maríuskálds. Kona Þor- steins sýslumanns og móðir Vigfúsar var Sezelja Torfa- dóttir ríka, sýslumanns í Klofa, dáins 1523. Móðurlangafi Finns, Brynj- ólfur prófastur í Eydölum, sem fyr er nefndur, var Gíslason, prófasts í Eydöl- um, Sigurðssonar, prests s. st., Sveinssonar prests s. st. Þessi ætt, rakin ýmist i karl- eða kvenlegg, nær til Bjarna sýslumanns Oddssonar á Burstarfelli, og kemur þar saman við föðurætt Finns. Móðuramma Finns og kona Sigurðar hreppstjóra í Múla var Ingveldur Jónsdóttir, að- stoðarprests á Hólmum, Þorsteinssonar bónda, síð- ast á Laxamýri, Benedikts- sonar, lögmanns í Rauðu- skriðu, Þorsteinssonar, sýslu- manns í Bólstaðahlíð, Benediktsonar, lögrjettumanns s. st., Björnssonar bónda s. st., Magnússonar, Björns- sonar, prests á Melstað, ]ónssonar, biskups á Hólum, Arasonar. Allar þessar ættir má rekja óslitið upp til landnáms- manna. En hjer verður látið staðar numið. Að eins má geta þess, að eftir ættartölunum var Finnur Björns- son í föðurætt 22. liður frá Snorra Sturlusyni; 27. liður frá Gissuri hvíta; 28. liður frá þeim Halli á Síðu og Agli Skallagrímssyni; 30. liður frá Ingólfi Arnarsyni, landnámsmanni; 31. liður frá Haraldi kon- ungi hárfagra og 32. liður frá þeim Helga magra °9 Ingimundi gamla á Hofi í Vatnsdal. Eins og sjá má á framanrituðu, var Finnur Björns- son stórættaður og vel ættaður fram í ættir. Það leyndi sjer heldur ekki, að með honum fólust ýms einkenni lundarfars fornmanna, sem komu í Ijós, er minst varði, ,við ýms tækifæri. Hann var í rauninni spakur að viti, og ráð hans stóðu oft svo djúft, og lýstu svo mikilli framsýni og ályktanirnar svo miklum skarpleik og íhugun, að furðu sætti um mann, sem ekki hafði notið annarar fræðslu en þeirrar, sem al- menn var bændasonum á uppvaxtarárum hans. Þessir hæfileikar hlutu að vera arfafje frá einhverjum hinna göfugu forfeðra hans. Jafnvel fornt víkingseðlið frá Agli Skallagrímssyni virtist með köflum runnið hon- um í æðar. Þegar hann kom auga á eitthvað sem hann taldi þarft og gagnlegt, brann hann í skinninu af áhuga fyrir að koma því fram. Og þegar erviðleik- ar og umhverfi hömluðu framkvæmdum, þá svipaði honum til kappana fornu, ef vjer hugsuðum oss þá handsamaða og lagða í fjötra. Ekki æðruorð, ekkert uppþot eða háreysti, en þungt í skapi, sem þeim, er »fótinn hefur fastan, þá fljúga vill önd«. — Að því leyti brá honum og í fornmannakynið, að hann var óvenjulega harður maður af sjer, til að þola sársauka og þjáningar — brá ekki við sár eða bana. Finnur var maður, sem vóð, meðan vætt var, og stóð, meðan stætt var. Árið 1880 kvæntist Finnur og byrjaði búskap á Geirólfsstöðum í Skriðdal, með konu sinni Bergþóru Helgadóttur, og bjó þar jafnan síðan, til dauðadags, 13. apríl 1922, eða í 42 ár. Það sem einkendi Finn einna mest, sem bónda, var hygni og þrautseigja, Bergþóra Helgadótlir, 50 ára. Finnur Björnsson, 50 ára.

x

Óðinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Óðinn
https://timarit.is/publication/205

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.