Óðinn - 01.01.1924, Side 48

48
ÓÐINN
Skiftir miklu meira
manndáð slík, en auður.
— Að rústum fornrar frægðar
faðir þinn kom snauður.
Tóftir, auðn og órækt. —
Útsjón þurfti styrka.
— Bygði hærra’ og hærra
höndin mikilvirka.
— Reis þá stærra’ og stærra
Staðarfell í ljóma.
— Upp úr langri læging
lyfti ’hann því með sóma.
— Oft á slíkan aðal:
orku vits og handar
— hellist krapa kólga,
kaldsár gustur andar.
. . . Sjá hann fram úr fara
fjöldinn þolir ekki.
— Skipar illmálg öfund
andófs sess og bekki.
— Ekki er jafnan ástin
efst í slíkra grönnum,
þegar afl og orka
ögra smærri mönnum.
— Frá þjer, góði Gestur,
gott var þó að frjetta:
Æfi þinnar orðstír
enginn kaus að bletta.
Allra hugir unnu
æskuprúðum sveini.
— Sannast hjer: að svipur
satt frá mönnum greini.
— Þig var gott að þekkja,
þú varst sveinninn besti.
— Flestra hugir fundu
foringjann í Gesti.
— Váleg veðrabrigði
verða títt að grandi.
— Lít jeg flughratt fara
Feigð á tryldum gandi.
Rýkur Ránarveldi,
rokið landið hylur.
— Kastar nú af kili
knerri sviftibylur.
— Djarft þú sundið sækir.
— Sje þig öðrum bjarga.
— Sje þjer sundið daprast.
— Sje þig lífi farga.
Svipleg helfregn hljómar:
— Harmur kveðinn mesti.
. . . Það voru djarfir draumar
dreymdir fyrir Gesti.
Þökk fyrir djarfa drauma!
— Drauma, sem ei rætast.
Sjáum vjer; og sjáum:
Seint mun tjónið bætast!
Sólhýr sumardagur
síðla fer úr minni,
— sama yli andar
út frá minning þinni.
Geymast hreinu hjarta
helgra minja dómar.
— Vfir göfgum Gesti
glaða heiði ljómar.
— Vökult blessað vorið
verndar gesti sína.
Signir Guð og sólin
sæla minning þína.
Stefán frá Hvítadal.
Sl
Smáblómið.
Ljúfa smáblóm, liljan bjarta,
læknað geturðu marga und.
Má jeg leggja þig mjer við hjarta?
Má jeg njóta þín litla stund?
Sje jeg inn í undraheima,
unga blóm, í gegnum þig.
Og mig fer að dreyma, dreyma.
Draumaveröld, taktu mig!
Ljúfa blóm, þíns ljóma nýt jeg?
löngun mín er djúp og sterk.
Þjer í dýpstu lotning lýt jeg,
Hfsins mikla kraftaverk!
G. O. F.
Leiðrjetting. í greininni um Jakob Thorarensen hjer í blað-
inu eru þessar villur: í fyrstu línunni er vitnað í grein í „Óðni“
1913, les: 1914. — ]. Th. er sagður fæddur 18. dag marsmán-
aðar, les: maímánaðar. — Þá er og villa í kvæði Jakobs „Afa-
minning", í fyrstu ljóðlínu 9. vísu stendur: „þína brá“, les:
þínar brár.
Prentsmiðjan Gutenberg. — 1924.