Óðinn - 01.08.1933, Blaðsíða 8

64
ÓÐINN
Sveinn Jónsson og Elín Magnúsdóttir
10. ágúst siðastl. andaðist á heimili sínu hjer
í bænum frú Elín Magnúsdóttir, kona Sveins
kaupmanns Jónssonar. Hafði hún átt við langa
vanheilsu að stríða og legið um tíma veik á
Ríkisspítalanum í Kaupmannahöfn, en var flult
þaðan heim hingað nokkru fyrir andlátið.
Frú Elín var fædd
12. ágúst 1876, dóttir
Magnúsar Árnasonar
trjesmíðameistara og
Vigdísar Ólafsdóttur,
prests Þorvaldssonar í
Viðvík, en þau hjónin,
foreldrar Elínar, ílutt-
ust til Reykjavíkur
vorið 1871, norðan úr
Skagafirði, og dvöldu
hjer síðan til æviloka
og voru vel metín
merkishjón. Er frá
þeim sagt, með mynd
af Magnúsi heitnum,
í júlíblaði »óðins« 1911.
Á yngri árum fjekst
frú Elín við verslunar-
störf, m. a. lengi í
Thomsens Magasíni.
En 8. júní 1918 giftist
hún Sveini Jónssyni,
fyrrum trjesmíðameist-
ara, en siðar kaup-
manni, sem er alkunn-
ur maður fyrir dugnað og framtakssemi, hefur
bygt fjölda húsa, bæði hjer í bæ og víðar, og
var einn af stofnendum trjesmíðaverksmiðjunnar
»Völundur«, en sú verksmiðja er nú orðin eitt
hið mesta iðnaðar- og verslunar-fyrirtæki þessa
bæjar, undir stjórn Sveins M. Sveinssonar, sonar
Sveins Jónssonar af eldra hjónabandi. Hefur
»Völundur« tvö síðastl. ár borið hæst útsvar
allra gjaldenda hjer í bænum. Auk þessa hefur
Sveinn Jónsson mjög starfað í ýmsum fjelags-
skap hjer, svo sem Iðnaðarmannafjelaginu,
Templarafjelaginu og stjórnmálafjel. »Fram«,
sem mikið kvað hjer að um eitt skeið, og hefur
hann hvervetna komið fram sem hinn nýtasti
og merkasti maður. Hann er ættaður frá Steinum
undir Eyjafjöllum, fæddur 12. apríl 1862, en kom
hingað til bæjarins 21 árs gamall og lærði hjer
trjesmíði hjá Þorkelí heitnum Gíslasyni. Eftir
það var hann um hríð búsettur í Vestmanna-
eyjum, en fluttist til Reykjavíkur rjett fyrir
aldamótin og hefur dvalið lijer síðan. Hann var
einn þeirra manna, sem gengust fyrir því, að
koma hjer upp lik-
neski Ingólfs land-
námsmanns, og á síð-
ari árum hefur hann
í hjáverkum m. a.
safnað öllu, sem hann
hefur getað náð til, um
Ingólf, látið vjelrita
það og fært inn í bók,
sem nú er orðin mik-
ið verk. Við dóma
sagnfræðinga um elstu
frásagnir af landnámi
Ingólfs og dvöl hans
hjer fyrstu árin hefur
Sveinn gert ýmsar at-
hugasemdir, sem. eru
eítirtektar verðar.
Dóttir Sveins af eldra
hjónabandi er Júliana
listmálari, sem nú er
búsett í Khöfn og
veitir forstöðu kenslu-
stofu í listvefnaði.
Þau Sveinn og Elfn
voru liðlega 15 ár
saman i ágætu hjónabandi. Um frú Elínu hefur
nákunnugur maður þeim hjónunum sagt m. a.:
»Hún var greind kona og góð, og áhugasöm að
hverju, sem hún gekk, hispurslaus í framkomu
og drenglynd. Hún var söngelsk og sönggefin,
eins og fleira af því fólki, og góður liðsmaður í
ýmsum söngfjelögum hjer, og í Dómkirkju-
kórnum í mörg ár. Hún var vel fjelagslynd,
ósjerhlífin í störfum og iðjusöm. Hún var ágæt
húsmóðir, gestrisin og glaðvær heim að sækja,
og góður vinur vina sinna. Peir eru margir,
sem sakna hennar og geyma minningu hennar«.
Á heimili þeirra Sveins og Elínar, Kirkjustræti
8 B, ólust upp þrjú börn annarar dóttur Sveins
af eldra hjónabandi, frú Sigurveigar Isebarn,
sem áður hafði verið gift þýskum manni.
Sveinn Jónsson og Elín Magnúsdóttir.