Eimreiðin - 01.10.1919, Síða 43

EIMREIÐINI
EMBÆTTA VEITINGAR
235
manna ráð, veita embættin. Hver meðlimur ráðsins hefir
þá eitt atkvæði.
Tökum til dæmis prestsembætti.
Þar væri ráðið skipað þannig: Söfnuðirnir kysu einn
mann, er væri fulltrúi þeirra og hefði 1 atkvæði. Prófastur
hefði eitt atkvæði, guðfræðisdeild háskólans eitt, biskup
eitt og ráðherra eitt. Kjósa yrði þar til einhver umsækj-
anda hefði flest atkvæði og næðist það ekki réði atkvæði
safnaðarins.
Hér gæti naumast komist að þekkingarskortur, og vil-
fylgi naumast heldur.
Gða þá læknisembætti:
Héraðsbúar hefðu fulltrúa er færi með eitt atkvæði,
læknar héraðsins hefðu eitt, læknadeild háskólans eitt,
landlæknir (eða heilbrigðisráð ef það væri) eitt og ráð-
herra eitt.
Þannig mætti án efa halda áfram og skipa ráð fyrir
hverja embættisstétt.
Ráðið þyrfti ekki að koma saman, því að atkvæðin
mætti senda símleiðis. Veitingar allar ævilangt eins og nú
er. Stjórnarráðið lýsti úrslitum og framkvæmdi veitinguna.
Gæti nú ekki þetta skipulag orðið framkvæmanlegt og
hagfelt? Sannast að segja er ekki úr háum söðli að detta
fyrir hvorugt það skipulag, sem nú er, stjórnarráðsveit-
inguna með sinn kansellistíl (og ef til vill einstaka sinn-
um vilfylgi) né kosninguna með sinum agitationum og
argaþrasi.
Erfiðast j'rði líklega að ná prestakosningarréttinum af
söfnuðunum, og er þó óskiljanlegt, hvað söfnuðirnir
græða á þeim »rétti«.
Eg kasta nú þessu fram ef góðir menn vildu athuga
þetta og ef til þess þykir hæft, þá að fægja það og bera
fram.
M. J.