Dagblaðið Vísir - DV - 07.09.1982, Blaðsíða 4

Dagblaðið Vísir - DV - 07.09.1982, Blaðsíða 4
4 DV. ÞRIÐJUDAGUR 7. SEPTEMBER1982. Af leigubílstjórum í Reykjavík: Ertu laus? Blessaöur hlauptu ekki á eftir strætó, hlauptu frekar á eftir leigu- bíi. Þá græðiröu meira. Þessi „brandari” heyröist stundum í gamla daga, þegar menn ætluðu aö vera fyndnir. Sumir hlógu, aðrir ekki. En hvers konar menn skyldu þaö vera sem aka leigubílum? Merkileg spurning, því aö svarið er ábyggi- lega jafn misjafnt og leigubílarnir eru margir. En eitt eiga þeir þó sam- eiginlegt. Aldur þeirra allra er nokk- uö hár og mun hærri en annarra stétta. Trúiröu því til dæmis aö elsti starfandi leigubílstjórinn er 83 ára aö aldri? Og þeir eru þrír sem eru 80 ára og eldri. Meðalaldurinn er56 ár. Þessar upplýsingar og margar aörar fróðlegar um leigubílstjóra koma fram í greinargerð, sem Guö- mundur S. Guðmundsson tæknifræö- ingur hefur gert fyrir bifreiöastjóra- félagiö Frama. Fjallaöi hann þí r um stööu og framtíöarhorfur leigubif- reiöaaksturs á Reykjavíkursvæöinu. Vann hann greinargerðina á tímabil- inu frá ágúst ’81 til loka janúars á þessu ári. Lét hann 14 leigubílstjóra á BSR, Hreyfli og Bæjarleiöum gera skráningu á starfsdegi sínum í sept- ember á síöasta ári. Náöi skráningin yfir 16 vinnudaga aö meöaltali hjá hver jum fyrir sig. Viö birtum hér nokkrar athyglis- veröar upplýsingar sem er aö finna í greinargerðinni. -JGH Leigubifreiöastjórar Veistuað: Meðalvinnudagur þeirra er: 11 klukkustundir um helgar 8 klukkustundir á virkum dögum 9 klukkustundir aö meðaltali. Eknir km á dag h já þeim eru: 212 kílómetrar um helgar 109 kílómetrar á virkum dögum 144 kílómetrar aö meöaltali. Fjöldi túra hjá þeim á dag eru: 25 um helgar 11 á virkum dögum 16 að meðaltaii. Fjöldi hringinga á dag til leigubíla- stööva eru: 3095 hringingar um helgar (2640 svarað) 1173 hringingar á virkum dögum (öllum svaraö) 1860 hringingar að meðaltali. 37 prósent vinnutíma leigubilstjóra fer í að bíða. Um helgar bíða þeir 30% af vinnu- tímanum. Á virkum dögum bíða þeir 45% af vinnutimanum. 28% af akstri leigubílstjóra fer í leit að viðskiptavinum 72% af akstri þeirra er því með far- þega. 34% túra afgreiddir við leit að far- þegum 64% túra afgreiddir af stöðvum 2% túra plattúrar. Meðalaldur leigubílstjóra er 56 ár. Þrír þeirra eru 80 ára og eldri. Elsti starfandi leigubilsstjórinn er 83 ára. Aldursdreifing leigubílstjóra erþessi: Aldur Fjöldi Hlutfall Undir 40 ára 50 9.9 40 til 50ára 97 19.2 50 til 60 ára 164 32.4 60 til 70ára 149 29.5 70 til 80 ára 43 8.5 80 og yfir 3 0.5 506 100.0 Meðalaldur 56 Yfir 60 ára 195 Yfir70ára 46 Bifreiðastöð Steindórs ekki með. -JGH Aldur leigubQstjóra er mjög hár hér og er dæml um starfandi bílstjóra á ní- ræðisaldri. DÆMIUM STARF- ANDILEIGUBIF- BPifl M lAn M REIÐASTIORA SEM ER 83 ÁRA —segir Úlfur Markússon, formaður bifreiðastjórafélagsins Frama „Aldur leigubifreiöastjóra er sett neitt þakáaldurinnennþá,þótt vissulega hár, en fyrir því liggja vissulega hafi það verið rætt. Það er vissulega ákveðnar ástæður,” sagði fyrst og fremst hiö mannlega að Ulfur Markússon, formaöur bifreiöa- engin sh'k skilyröi hafa verið sett. stjórafélagsins Frama, er DV spurði Flestir þeirra hætta um sjötugt, en hann um hinn háa aldur leigubif- þóerdæmiummannsemer83ára,” reiðastjóra. sagöiUlfurennfremur. ,.Flestir þessara manna voru Aðspuröur sagði hann að hinn hái upphafsmenn í akstri hér á landi. Og starfsaldur heföi örugglega áhrif á lengi vel borguöu þeir ekki í neinn líf- þaö hve margir leigubifreiöastjórar eyrissjóö. Þetta kemur niöur á þeim ækju þegar eftirspurnin væri mest, á efri árum þvi aö þeir eiga erfiðara eöa um helgar. meö aö hætta störfum en menn í -JGH. öðrum stéttum. Og viö höfum ekki Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði Búsetan í landinu — lúti þörfum manna eða aðrar þær vörur, sem fámennis- Efnt er til þinga í landshlutum, þar sem gerðar eru ályktanir um ýmis framfaramál. í raun er aöeins um ályktanir að ræða, ög vandséö hvemig orðið verður við sumum þeirra. Byggðin tekur breytingum, og nú bætist við, að bændur sjálfir em farnir aö samþykkja fækkun sauöfjár, vegna þess að umfram- framleiðslan selst ekki lengur, og því tómt mál að tala um að hafa framleiðslu á kindakjöti í því horfi sem hún hefur verið. Sú röskun sem fylgir í kjölfar þessað fækka þarf á fóðrum á næstu árum getur þýtt að enn fækki býlum í byggð. Þessi fækkun býla hefur löngum verið þeim þyrair í augum, sem litu á bændaþjóðfélagið gamla eins og sjálfa himinfestinguna. Landshlutaþingin álykta orðið um iðnað og vegi og er það vonum seinna. Aö vísu verður ekki séð hverju einstakir iðnaðarsjóöir heima í byggðarlögimum fá áorkað, eða hvaö einn iðnaðarráðgjafi, t.d. á Austurlandi, fær mikiö af nýtanleg- um hugmyndum. En þetta er þó viðleitni, sem ber að virða til betri vegar. ööm máli gegnir með vegina, sem eru undirstaða frekarí umsvifa í héruöunum. Þeir þurfa að verða varanlegir hið fyrsta. Bílaeigendur hafa einkum látið vegamálin til sin taka á undanföraum árum, en nú virðist sem fólk, er vill iðnaö og at- vinnuuppbyggingu, leggi þann skilning í þær framkvæmdir aö fyrst verði að koma vegir. Þetta er skyn- samlegt og bílaeigendur, sem hingað til hafa átt sitt undir grjóti og drullu, fagna því að varanlegir vegir skuli settir í rétt samband við at- vinnuframfarir í landinu. Um iðnaðarmúsikina er ekki vert að hafa mörg orö að sinni. Yfirlýst hreimskreppa er skollin á sam- kvæmt upplýsingum GATT og fleiri stofnana, og þess vegna getur vel verið að við verðum í framtíðinni að búa að iðnaði okkar sjálf, eins og kindakjötinu, og þess vegna ættu menn að flýta sér hægt í þessum efn- um meðan núverandi óvissuástand varir. En iðnaöarmöguleika höfum við nóga, þótt ekki komi til sérstakir ráðunautar. Spuraingin er bara hvaða sölumenn við höfum og hveraig varan er búin til. Það er t.d. alveg Ijóst að íslensku ullinni er sóað á Iágverði, þegar hægt væri að selja hana fullunna í flíkum, sem með réttri sölumennsku væri litið á sem kjörgripi. Svo er um fleira, jafnvel kindakjötið, sem hægt er að gera fleira við en sjóða og steikja. Og hvað um að selja það á yfirverði sem villibráð af lyngheiðum. Til að þetta sé bægt þarf sölumenn, sem kunna sitt fag og hafa nokkurt fé til umráða í kynningarskyni. Neyslumarkaður í Vestur-Evrópu er háþróaður, og þangað fer enginn inn nema á klókindum, hvorki með fisk eða kjöt þjoðféiagið framleiðir. En meðan við komumst ekki af saltkjöts- og frystikjötsstigi má búast við að enn þyngist fyrir fæti í landbúnaði. Þaö er fallegt að líta yfir sveitir á haustdögum, þar sem túnin liggja slegin og snyrt undir vetrar- svefninn. Það er ekki eins fallegt um að litast í afurðasölunni. Hin stolta stétt, bændurnir hafa sinn markaða tekjubás með öðrum launþegum, og eru þeir þó atvinnurekendur að eöli og í starfi . Þeir eru ríkisstýrðir í gegnum Stéttarsambandið, sem getur ekki hreyft sig nema með annað augað á ríkisstjórainni. Og ætli bóndi aö selja jörð og áhöfn, meðal annars til að minnka of- framleiðslu, þá er salan heft með ýmsu móti og verðið iágt. í löndum metið er hver meðal jörð auðvitað stóreign. Ætli hún dugi fyrir tveggja herbergja íbúð í fjölbýli? Meðan svona er og meðan fækka þarf bústofni, verður aö tryggja bændum réttmætt verð fyrir jarðir. Rikið tapar engu á því að taka jarðir tii sin. Komi aftur þörf fyrir aukið jarðnæði er hægt að selja geymslu- byggðiraar á ný. Svarthöfði.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.