Dagblaðið Vísir - DV - 21.11.1983, Page 15

DV. MÁNUDAGUR 21. NOVEMBER1983.
15
ing Menning Menning Menning Menning
„Leyfið bömunum aö koma til mín"
Tónlistardagar Dómkirkjunnar, kórtónleikar
13. nóv.
Stjórnendur: Þórunn Björnsdóttir og Marteinn
Hunger Friðriksson.
Einsöngvari: Halldór Vilhelmsson.
Kór Kársness- og Þinghólsskóla og Kór
Dómkirkjunnar. Organleikur: Marteinn Hunger
Friðriksson og Helgi Pótursson.
Efnisskrá: Georg Friedrich Hðndel: Lofsyngið
drottinn, Páll ísólfsson: Móríuvers; Þorkell
Sigurbjörnsson: Heyr, himna smiður, Til þin,
drottinn; Hugo Distler: Hve björt og fögur;
Felix Mendelssohn-Bartholdg: Lyftu þfnum
augum upp; Johannes Brahms: Ave Maria op.
12;1 Antonin Dvorák: Úr Biblíuljóðum op 99;
Brahms: Prelúdía og fúga f g-moll, fúga f as-
moll; Jón Ásgeirsson: „Leyfið börnunum að
koma til mín."
Tónlistardögum Dómkirkjunnar
lauk meö tveggja kóra tónleikum,
frumflutningi nýs verks, auk organ-
leiks. Aö sjá'fsögöu var þaö tónskáld
sem kynnt var sérstaklega Jo-
hannes Brahms. Dómkórinn sem
hafði boriö hitann og þungann af
tónleikum fyrri dags fékk nú góöa
gesti til liðs viö sig, Kór Kársnes- og
Þinghólsskóla úr Kópavogi. Bæði
veittu gestirnir Dómkórnum lið-
veislu við frumflutning á verki Jóns
Ásgeirssonar, Leyfiö bömunum aö
koma til min, og önnuðust svo einir
drjúgan hluta efnisskrárinnar þar
fyrir utan.
Þórunni Bjömsdóttur hefur tekist
aö byggja upp snoturlega syngjandi
kór á skömmum tíma. Kórinn
syngur yfirleitt hreint og þótt slys
hafi hent í einu lagi var þaö hrein
undantekning. Hljómurinn er
viðkunnanlegur og jafnvægi radd-
anna mjög gott. Áberandi er hve
undirraddir koma vel fram án þess
þó að skera sig úr. Enn eitt ánægju-
legt dæmi þess hve góðum árangri
bamakór getur náð sé unnið af alúö
og af fagmennsku.
Sterkt og
fullsterkt
„Leyfið börnunum aö koma til
mín,” er titill eins áhrifamesta verks
sem Jón Ásgeirsson hefur samið.
Einfaldleiki er móttó í allri gerö
þess. Klárir en sterkir hljómar og
línan oft eins og söngles. Textinn
sóttur í Biblíuna og Bibliuljóö Valdi-
mars Briem. 1 raun lýsti Dómkirkju-
prestur verkinu best er hann sagði í
þakkaroröum, „aö Jón heföi predik-
aösterkt.”
Fullsterkt söng Halldór Viihelms-
son, einkum í einsöngsrispu sinni í
upphafi verksins. Þar kann orgeliö
og staðsetning kóranna, samfara
dálítiö brengluðum hljómburöi á
sönglofti aö hafa villt um fyrir hon-
um. En á slíka hluti á söngvari eins
og Halldór að þekkja. Og víst er aö
ekki féll hann í sömu gildru í hinum
angurblíðu Biblíuljóðum Dvoráks.
Flosmjúk var röddin og annað í
flutningnum eftir því, sem sé virki- \
legagott. 1
Marteinn Hunger Friöriksson lauk .
svo eiginlegri dagskrá meö ágætum -
flutningi á tveimur af orgelverkum
Brahms. Hálft í hvoru fannst mér aö !
Marteinn þyrfti um of aö sinna ■
verki kórstjórans á þessum
Tónlistardögum og heföi gjarnan
mátt gefa sig meir aö orgelinu. Meö
„Leyfiö börnunum aö koma til mín”
endurteknu, var settur punktur á
eftir vel heppnuðum Tónlistardögum
Dómkirkjunnar.
EM
Tónlist
Eyjólfur Melsted
Jón Asgelrsson.
Slíkt er nefnilega ótrúlega mikiö
skemmdarverk á góöu lesefni. Aftast
er aligild heimildaskrá, þ.e.a.s. talin
upp mörg rit um þetta efni sem
höfundur hefur haft stuðning af. Sú
skrá er auðvitað góö og gild kurteisi,
en um leið má spyrja: Hvaöa gagn
veitir hún lesendum? Eg held aö
svariö sé: Ekkert. Efni bókarinnar
er svo sundurleitt og fjölþætt, aö al-
mennum lesanda veröur ógerlegt aö
finna nothæf tengsl milli þessara
heimildarrita og einstakra frásagna
nema í mjög litlum mæli. Greinargóð
tíund höf. I formála er miklu
skilríkari um þessi tengsl og hef öi átt
aðnægja.
Eins konar lykilorö á svo að segja
hverri síöu er biskup. Þaö ritar
■ höfundur jafnan meö y og veit ég
tbkki hverju sætir. Aö vísu var það
gja'rnan gert fyrr á árum en er löngu
lagt af. Ef þetta — og fleira smálegt
— á aö gefa framsetningunni blæ
fyrri tíma þá er þaö ekki til bóta.
Aðalhlutverk endursagnarinnar og j
samningar úr annálum hlýtur að
vera aö segja frá á máli þeirra daga
sem nú er lifað. Þaö er oftast gert
meö miklum ágætum í bókinni. Frá-
sagnarhátturinn er ákaflega skýr og
augsýnilega mikil alúö lögð við þaö
aö koma flóknum og óljósum málum
til skila og skilnings í fáum oröum,
en þó meö þeim sannindum sem
auðið er. Þaö er aðall þessarar
bókar. Hún er mikilvægt framlag til
þess að sameina þjóö og sögu, gera
mönnum söguna handgengna ídag-
legu lífi, veita mönnum handhægan
sjóö sem hægt er aö grípa til og líta í
þegar þurrö verður í eigin hugskoti.
Aö opna annálana og gera þá aö
læsilegum fróöleik og forvitnilegum
er hiö mesta þarfaverk, og hér hefur
verið aö unnið betur en vel. Vonandi
heldur höfundur verki sínu áfram og
útgefandinn heldur jafnmyndarlega
á sínum hlut eins og í þessari bók,
sem gefin er út af smekkvísi og fátt
til sparað aö hún megi veröa hinn
eigulegasti gripur. Eg held aö And-
ers Hansen, sem enn er ungur
maður, sé mörgum öörum færari til
þess að koma þessu verki í höfn.
Blaðamennskureynslan er honum
augsýnilega mikilvægt veganesti til
þess.
Andrés Kristjánsson.