Dagblaðið Vísir - DV - 06.02.1984, Blaðsíða 16

16
DV. MANUDAGUR 6. FEBRUAR1984.
Spurningin
Hefur þú orðið var/vör
við norrænt umferðar-
öryggisár?
Gunnar Svavarsson: Já, ég fylgdist
meö því, sérstaklega á Hringbrautinni.
Þar jókst notkun bílbelta og ökuljósa
töluvert. Svona ár ættu aö vera á
hverju ári, helst tvisvar á ári.
Sigríður Sigurjónsdóttir: Nei, afskap-
lga lítiö. En þaö má nú samt segja aö
ávinningur hafi veriö nokkur. Slysum
fækkaöi töluvert á síöasta ári.
Arnór Gíslason: Maöur hefur eitthvaö
heyrt talað um það í útvarpinu. Mér
finnst umferðin hafa batnaö, meira
tillit er tekið til náungans.
Brynjólfur Asmundsson: Þeir hafa
veriö með þaö í útvarpinu aö kynna
þaö. En það er erfitt aö marka
einhverjar breytingar. Ef áróðurinn er
nógu mikill batnar umferöin í stuttan
tíma, en svo fer ailt í sama horfið.
Fríða Samúelsdóttir: Nei, ég hef veriö
aö hugsa um allt annaö. En þaö á rétt á
sér, aö vissu marki, annars virkar
allur áróöur öfugt.
Anton Arnfinnsson: Nei, en mér finnst
það eiga rétt á sér. Þaö vantar aö bæta
umferöina, sérstaklega veröa stórir
bílar að taka tiÚit til hinna.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
Uppstoppað
ur spari-
fjáreigandi
— enginnvillspara
Valborg Kjartansdóttir skrifar:
Eg er 25 ára og af þeirri kynslóð sem
ólst upp viö þau viöhorf aö aöeins vit-
grannir menn spöruöu peninga. Spar-
semi var ekki dyggð, heldur óðs manns
æði.
Mín kynslóö ólst upp viö þá hugsun
aö öllu skyldi eytt sem inn kæmi, enda
var þaö alkunna og vitað mál aö ef ein-
hver grey lögöu peninga inn á banka
þá fóru þeir beint til hinna sem gátu
keypt steypu.
Allt þetta olli því aö verömætamat
þjóðarinnar þróaöist í þá átt aö hverri
stund væri best variö til þess aö vinna
sér inn peninga sem eyöa skyldi sem
allra fyrst í lifsgæði, þaö er þau lífs-
gæöi sem hægt er að kaupa.
Nægjusemi og sparsemi voru orð
sem aöeins örfáir tóku sér í munn
(nema ráðherramir sem alltaf gengu á
undan meðgóöufordæmi).
Umræöan um veröbólguna er gömul
lumma sem varla er hægt aö nota
lengur.
En nú bregöur svo viö að á síöasta
ári rofaði til. Hægt var að leggja inn
peninga án þess aö veröa aö athlægi.
Peningamir héldu gildi sínu. Sparsemi
gæti kannski veriö af hinu góöu. Ekki
bara slagorð i munni manna sem
sumir hverjir keyptu sér bíl fyrir fé
almennings.
Nú á nýbyrjuöu ári bíöa mörg erfið
úrlausnarefni þeirra sem halda um
stjórnartaumana (aö zetunni meötal-
inni). Darraöardans undanfarinna ára
skilur eftir sig skuidir sem þarf aö
borga, kjaradeildur eru framundan og
svona mætti lengi telja.
Máltakið „Margur verður af aurum api" virðist nú faffið úr gikfi því að tii.
skamms tíma þótti ekki viturlegt að ieggja peninga sina i banka. Fóik
eyddi því sem inn kom sem það mest mátti.
Eg skora á ráðamenn aö leita lausn-
ar á vandanum annars staðar en i
sparifé almennings því það hlýtur aö
vera allri þjóöinni til góös aö sú mann-
gerð sem vill spara en ekki eyða vaxi.
Ef sparif járeigendur veröa aftur fyrir
baröinu á efnahagsklúörinu í landinu
kann sú manngerð aö deyja út eins og
geirfuglinn. Og böm framtíðarinnar
geta virt fyrir sér síöasta sparif járeig-
andann uppstoppaðan á Þjóðminja-
safninu. Mál er aö linni.
Verð
og
þjónusta
misjöfn
Landsbyggðarfólk skrifar:
Við hjónin urðum reynslunni ríkari á
ferö okkar um höfuðborgarsvæðiö í
vetur.
Við gengum á milli verslana í leit aö
innréttingum og hurðum í húsið sem
viö erum að byggja. Þaö er ótrúlegt
hvaö verðmunur og móttökur geta
veriö misjafnar. Þó viljum við sérstak-
lega þakka Halldóri Karlssyni, Duggu-
vogi, Bústofni, Aöalstræti, og Siguröi
Eliassyni, Kópavogi, fyrir góöa þjón-
ustu.
Okkur finnst ekki nóg að sjá vöru til
sölu, við verslun þar sem þjónusta og
framkoma afgreiðslufólksins er til
fyrirmyndar.
Vöruverð
og
verðbólga
Bryndís Júlíusdóttir skrifar:
Það virðast lítil takmörk vera fyrir
þvi hvaö launþegar þessa lands þurfa
aö þola. Nýlega birtust á neytendasíöu
DV tölur um að vöruverð hér á landi
heföi hækkaö um 40% frá því í júlí ’83
og fram til janúar ’84. A sama tíma og
launþegar búa viö kjaraskerðingu
mega þeir stöðugt borga hærri upp-
hæðir fyrir nauösynjar.
Þó keyrir um þverbak aö daginn
eftir aö þessar tölur birtast á neyt-
endasíöunni þá kemur ósköp pen frétt
frá Hagstofunni þess efnis aö verö-
bólga i landinu sé 9%. Það væri gaman
aö fá aö vita frá fróðum hvemig í
ósköpunum þetta er reiknaö út. Þaö
sem hinn almenni launþegi finnur
mest fyrir er útgjöld fyrir mat. Það
hefði veriö sjálfsagt aö DV heföi birt
athugasemd viö frétt Hagstofunnar,
það er vísaö til neytendasíðunnar
daginn áður.
Ráö fundið v«ð
eiturlyfjavandanum!
Kolbrún Olafsdóttir skrifar:
Mig langar að koma með nokkrar
fyrirspumir og góö ráö til þeirra sem
vilja útrýma eiturlyfjum.
Ef ske kynni að ykkur tækist aö finna
út hve mikið af eiturlyfjum er notaö
hér á landi og koma þeim sem dreifa
þeim bak viö háa múra, teljið þiö
ykkur þá hafa leyst vanda mannsins?
Þá getiö þiö skálaö fyrir hetjuskapn-
um.
Ef þiö haldiö að þiö gerðuð þjóöinni
vel með því þá er villa ykkar mikil.
Sá eitthvaö tekiö af manninum
veröur hann aö fá annaö i staöinn.
Hvaö ætlið þið aö fá honum í staöinn?
Þiö teljið það ef til vill ekki í ykkar
verkahring að sjá honum fyrir ein-
hverju ööru.
Haldið þiö að maöurinn finni tilgang
í lífinu, öölist lífsgleði eða aö mannleg
samskipti batni meö útrýmingu eitur-
lyfja? Trúiö þið því virkilega aö eit-
urlyf séu orsök sjálfseyöingar? Og
haldið þið aö maöurinn trúi þvi aö boö
og bönn kenni bömum aö betra sé aö
vera vakandi en sofandi sauður? Nei,
reynsla min og það að ég tek mið af líf-
inu sjálfu segir mér aö beiti maöur
þvingunum uppsker maöur það gagn-
stæða.
Þiö eyðið óþarfa orku vegna þess aö
þið vitið ekki betur en ég verö að tjá
ykkur aö þiö byrjiö á vitlausum enda
við aö gera manninn hamingjusaman.
Er þaö ekki takmarkið?
Mitt ráö er aö þiö kenniö þeim, sem
þið teljið bera ábyrgö á vandanum, að
eiga góö og mannleg samskipti viö
aöra og aöstoðið þá viö aö losna við
óttann viö sjálfa sig en öðlast i staöinn
trú á manninn sem slíkan. Ekki segja
þeim aö maöurinn sé vondur því að
slikt kemur þeim til aö leika vonda
manninn og tekur frá þeim trúna á hið
jákvæða og góöa. Þaö er jafnsiölaust
og að mála framtíö okkar svarta og
fylla okkur þannig vonleysi.
Þess í stað skuluö þig gefa mannin-
um möguleika á opinni, bjartri og
spennandi framtíð. Byggið þjóðfélag
þar sem maöurinn er maður en ekki
hlutverk. Meö því langar manninn
frekar aö vaka en sofa.
Farið að þessum ráðum og brátt
munuð þig uppgötva að manninum
þykir gaman að vera til en langar ekki
til aö deyfa sig meö eiturlyfjum,
brennivíni, vídeói eöa öörum svæf-
ingarmeöulum. Þá þarf engar aögerö-
ir til aö einangra eina sjálfsflóttaleið
og gera hana að einhverju vandamáli.
Eiturlyfjaneysla er afleiðlng en ekki
orsök. Hún er afleiöing af ómennskum
heimi.
Nú hef ég bent ykkur, sem viljið út-
rýma eiturlyfjavandanum, á villu '
ykkar, þannig að nú hafið þiö tækifæri
tilaögerabetur.
Maöurinn starfar ekki vel í
ómennsku þjóðfélagi og þess vegna er
siðlaust að halda þvi viö.
„Eiturlyfjavandamálið er ómennsku þjóðfélagi að kenna," segir bréfritari. Þetta par, sem þarna er að
dæla i sig heróíni, hefur sennilega fengið nóg af ómennsku þjóðfélagi og hefur nú ofan af fyrir sér með
vændiog hnupli tilað geta keyptnýjan skammt af „sjálfsflóttaleið."