Dagblaðið Vísir - DV - 22.03.1984, Blaðsíða 24

24
DV; fötaMí’UÓÁ&Öft 2á; ‘AlÁ-KS 'Í98Í4.vv
UTANHÚSS-
KLÆÐNING
Meö hækkandi sól og betri tíð huga flestir húseig-
endur aö húseignum sínum.
Oft kemur því miöur í ljós aö alkalívirkni hefur
aukist, gamlar sprungur opnast og þaö þarf aö
mála eitt árið enn.
Reynslan hefur sýnt að eina varanlega lausnin á
þessum vanda er aö klæöa húsiö aö utan. Verkiö
er vandasamt og þarf aö mörgu aö huga, svo
sem: efni, frágangi, verði o.s.frv.
Sértu í viðhaldshugleiðingum erum viö alltaf
tilbúnir til skrafs og ráðagerða.
SELÁS
Símar: 75309 og 45989.
Sparneytnir bílar þurfa
ekki að vera þröngir
og óþægilegir. Það
sannar MAZDA 323
MAZDA 323 er rúmgóður og sparneytinn
alvörubíll á smábílaverði.
Þú fórnar allt of miklu í rými og
þægindum, ef þú kaupir suma af þessum
„smábílum" sem eru á markaðnum og
endar með að borga allt of mikið fyrir
allt of lítið.
Hugsaðu þig því tvisvar um, því að
MAZDA 323 kostar aðeins
Kr. 273.000 í Deluxe útgáfu,
með ryðvörn
og 6 ára ryðvarnarábyrgð.
MAZDA 323
Sættu þig ekki við neitt
minna!
B/LABORG HF.
Smiðshöfða 23. sími 812 99
Verkalýðurinn
á Akureyri
reisir sér höll
Verkalýðsfélögin á Akureyri og Al-
þýðubankinn gerðu árið 1980 samning
við ríkissjóö um að hann yrði með í
byggingu húss fyrir starfsemi þessara
aðila. I febrúar 1982 er gert endanlegt
samkomulag um að byggja og sótt um
svokallaöan reit 13 á miöbæjarskipu-
lagi. Var þó aldrei látiö reyna á þaö til
fulis hvort sú lóð fengist en hins vegar
fékkst lóð viö Skipagötu. Þar var um
haustiö ákveðiö að byggja 3000 m2 hús
á 5 hæðum en fyrir á lóðinni var þvotta-
hús sem þurfti aö kaupa og verslunin
Skemman. Ríkissjóður var þá kominn
,,Eg býst við að einhverjir yrðu til að
taka þann hluta,” sagði Jón Helgason,
formaður Einingar, þegar hann var
spurður um hvað gerðist ef smiðir
hættu þátttöku í byggingu Verkalýös-
hallarinnar. Hann bætti því við að það
væri gert ráð fyrir því að ef ekki semd-
ist og einhver færi þá hefðu þeir sem
eftir væru forgangsrétt að húsnæðinu
til að vera í þvi eða sel ja.
Varðandi deilur í framkvæmda-
nefndinni sagöi Jón: „Mér er ekki
kunnugt um neinar deilur, þær eru
ekki uppi á borðinu hjá mér . . . nema
það sem kom upp í vetur að einn maður
sagði sig úr nefndinni og svoleiðis
gerist oft. Það eru ekki allir sem geta
út úr myndinni og þaö eru því verka-
lýðsfélögin og Alþýöubankinn sem
þarna fá aðstööu. I húsinu verður
bankaútibúið, skrifstofur félaganna og
um 300 m2 kaffitería á efstu hæðinni.
Kostnaður við húsið er talinn verða
50—60 milljónir króna. Heyrst hafa
þær raddir margra Akureyringa í
vetur að þama sé byggt stórt og ekki
verkalýðnum sæmandi að slá svona
um sig á krepputíð. Það má þó hafa í
huga að félögin eiga flest húsnæði sem
þau selja upp í kostnað við nýja húsið. I
heildina mun ekki vera um stækkun að
þolað það aö vinna með öðrum nema
fá allt sitt fram.” Og þessi var af-
staða Jóns til þess að Guðmundur
Omar ætlar ekki að gefa kost á sér til
formennsku í Trésmiðafélaginu: ,,Eg
lít ekki neinum alvarlegum augum á
þaö. Það kemur alltaf maður í manns
stað.”
Um múrbrotið í Verkalýðshöllinni
vildi Jón ekkert ræða að svo stöddu.
Þetta væri að minnsta kosti ekki talið
stórt mál af þeim sem hanna húsið,
sagði hann. Um kostnaðinn væri
ekkert hægt aö segja fyrr ai verkið
hefði verið tekið út. Þá yrði séö hvort
yrði höfðað skaðabótamál á hendur
þeim sem eiga í hlut. -JBH.
ræða og ótvírætt á aö nást meiri hag-
kvæmni í rekstri þegar öll þessi félög
eru á einum stað.
I nóvember 1982 var gerður verk-
samningur við hönnuöi og samkvæmt
honum áttu allar teikningar aö liggja
fyrir 1. apríl 1983. Að tillögu Jóns
Helgasonar var Teiknistofunni sf. á
Akureyri fengið verkið. Þar starfa
tæknifræðingamir Aöalsteinn Júlíus-
son og Haraldur Ámason. Þessu var
ekki mótmælt en Guðmundur Omar
Guðmundsson, formaður Trésmiða-
félags Akureyrar, geröi þá athuga-
semd aö þeir hefðu ekki alltaf staðið
sig sem skyldi.
Kosin var framkvæmdanefnd um
byggingu Verkalýðshallarinnar og
skipuðu hana eftirtaldir: Jón Helgason,
Einingu, Kristín Jónsdóttir, Alþýðu-
bankanum, Jóna Steinbergsdóttir,
Félagi verslunar- og skrifstofufólks,
Krístin Hjálmarsdóttir, Iöju, Guðjón
Jónsson, Sjómannafélagi Eyjafjarðar,
og Guðmundur Omar Guðmundsson,
Trésmiðafélagi Akureyrar. Varamenn
vora kosnir Hákon Hákonarson, Félagi
málmiðnaöarmanna, og Sævar Frí-
mannsson, Einingu. Sævar var jafn-
framt nokkurs konar framkvæmda-
stjóri nefndarinnar.
Af ýmsum ástæðum gátu teikningar
ekki legið fyrir í apríl en þegar tilboð
vom opnuð um 11. júni 1983 lágu aö
mestu fyrir teikningar að húsinu fok-
heldu. Þó vantaði teikningar af stokk-
um eða svokallað gataplan.
Þegar tilboðin vom opnuö kom í ljós
að Smári hf. á Akureyri var með
lægsta tilboðið. Það var 67,3% af
kostnaöaráætlun sem var 15.897.000.
Aðrir sem sendu tilboð vom Aöalgeir
& Viðar, Hibýli og Norðurverk. Þessir
aöilar töldu allir að kostnaöaráætlunin
væri of há og var talað um 10—15% í
því sambandi.
I útboðsgögnunum var til tekið að hús-
ið yrði fokhelt 30. nóvember 1983 eða á
6 mánuðum. Sumir, sem sendu inn til-
Jón Helgason, formaður Einingar:
Ekki allir sem
þola að vinna
meðöðrum
Haraldur Arnason tæknifræðingur:
HEFÐIÞURFT AÐ
GERA SUM GÖTIN
HVORT SEM VAR
„Kostnaöur vegna gatanna verður
um 30 þúsund krónur,” sagði Haraldur
Arnason, annar tæknifræðingurinn
sem hannaöi Verkalýðshöllina, og
Uklega hefði þurft að gera sum þessi
göt hvort sem var þó gataplan hefði
verið fyrir hendi f yrr.
Astæður fyrir því að planið var
svona seint á ferð, sagði hann meðal
annars þær að húsið hefði verið boðið
út í miklum flýti og hefði þurft að
standast timaáætlun. Þaö væri
kannski heldur ekkert síðra í sumum
tilfellum að taka götin eftir á þegar
skipting húsnæöisins lægi betur fyrir.
Hann nefndi einnig í sambandi við
gataplanið að þaö hefði ekki verið í
hönnunarsamningi. Gataplön væm
alltaf unnin samkvæmt timataxta.
Haraldur taldi ekkert athugavert
við það sem hönnuðir fengju i greiðslu
fyrir eftirlit. Þeir heföu sleppt svo-
kölluðu yfireftirliti sem er ákveðið í
gjaldskrá, sagði hann. Af þessum fjór-
um tímum væri hið eiginlega eftirlit á
staönum kannski aöeins 1—2 timar á
dag. Þarna væri til dæmis um að ræða
allar fundasetur með nefndinni, samn-
ingagerð og verkfundi með verktaka
og verkkaupanda.
Varðandi hönnunarkostnaðinn sagði
Haraldur að þetta væri stórt og flókið
hús. Talið væri eölilegt að sá kostnaður
væri 5—8% af heildarkostnaði sem i
þessu tilfelli yrði um 60 milljónir.
Húsið væri allt um 3100 m2 aö stærð
meö gamla húsinu sem var fyrir á
staönum. Þar heföi líka þurft að breyta
mörgu og teikna upp á nýtt. Líka yrði
að hafa í huga að allar teikningar, sem
varða bygginguna væru unnar á sama
stað og 9 manns sem unnið heföu beint
að þeim hjá Teiknistofunni sf. og
Raftaki hf. sem sá um rafmagns-
teikningar.
Haraldur var loks spurður hvort
hönnuðirnir væru ánægðir með hlut
byggingaverktakans. Hann svaraði
því til aö það væri ekki búið aö taka
húsið út en þegar á allt væri litiö
sýndist sér að þessi bygging væri
hvorki betri né verri en gengur og
gerist.
-JBH.
Fjöldi rafmagnsröra eyðilagðist er
brotið var fyrir stokkum ihúsinu.