Dagblaðið Vísir - DV - 15.12.1984, Qupperneq 10

10
DV. LAUGARDAGUR15. DESEMBER1984.
Karlmenni með
stáltaugar
Nú er borgarstjórinn búinn aö
kveikja á jólaskapinu okkar niöri á
Austurvelli og veitti ekki af því aö
samkvæmt nýlegum fréttum er búiö
aö boröa hér um bil allt svínakjöt í
landinuupp til agna.
Af þessum sökum veröa menn aö
finna sér eitthvaö annaöí jólamatinn
og nú er fariö aö auglýsa peking-
endur í stórum stíl, gæsir og rjúpur
en vorboöinn ljúfi er hins vegar
friðaöur hér þótt mér sé sagt aö hann
sé étinn um allan hinn siðmenntaða
heim enda hefur honum láöst aö lof-
syngja hann í ódauðlegum ljóðum.
Vonandi fer enginn aö yrkja
ódauðleg kvæöi um pekingendur í
svínakjötsleysinu því aö nú er
r júpnastofnmn í lægö og því ekki vist
aö blessuö rjúpan hvita geti bjargaö
jólunum hjá öllum sem þurfa á þvi
aöhalda.
I minu ungdæmi var lítiö um fugla-
kjötsát en þó minnist ég þess aö
Tarsan apabróöir lagöi sér stundum
fuglatilmunns.
Eg man til dæmis sérstaklega vel
eflir þvi þegar hann var eitt sinn sem
oftar á ferö í eyðimörkinni aö leita að
týndri borg, en í þeim sögum, sem ég
las, var hann yfirleitt alltaf aö leita
aö týndum borgum, og þegar hann
var búinn aö ráfa þarna um í marga
daga án vatns og matar og sólin var
alveg aö drepa hann, svo ekki sé nú
talað um hungríð og þorstann, komu
hiægammarnir fljúgandi og fóru að
hnita liringa yfir Tarsan ósigrandi.
Þetta geröu gammarnir vegna
þess að þeir vissu aö Tarsan apa-
bróöir var aö dauöa kominn og heföi
raunar átt aö vera dauður fyrir
löngu en var þaö ekki vegna þess aö
hann átti eftir aö finna borgina.
En mitt í öllu vatnsleysinu datt
Tarsan apafóstra allt í einu
snjallræöi í liug. Hann lagöist í
sjóðandi heitan sandinn og þóttist
vera dauðui'. Þegar apafóstri hafði
legi dágóða stund í sandinum hættu
gammarnir aö hnita hringa yfir
honum og settust í sandinn skammt
frá, allshugar fegnir yfir því að
honum skyldi loksins hafa tekist aö
drepast því aö þeir voru farnir aö
halda aö liann yrði aldrei búinn að
þessu.
Smátt og smátt færöu gammarnir
sig síöan nær hreyfingarlausum
BENEDIKT AXELSSON
mannslíkamanum og loksins
hoppaöi sá hugaðasti upp á
herðamar á Tarsan og ætlaði annaö-
hvort aö kroppa úr honum augun eöa
hjartað.
En honurn varö ekki aldeilis kápan
úr þvi klæöinu því aö á meöan
gammurinn var aö ákveöa sig og
hugsa máliö sneri Tarsan sér eld-
snöggt við og læsti stálreipum sínum
um fætuma á gamminum sem gat
sighvergi hræituppfrá því.
Aö svo búnu sneri Tarsan hræfugl-
inn úr hálsliönum en þótt hann væri
búinn að vera svangur i um þaö bil
sjö daga og þyrstur aö minnsta kosti
jafnlengi hafði hann þegar til kom
eiginlega ekki lyst á fuglakjötinu,
enda var hann svo sem ekki meö
neina pekingönd í höndunum.
Þetta endaði þó meö því aö Tarsan
reif í sig hrátt kjötið og hélt aö því
búnu áfram aö leita aö borginni sem
hann fann að lokum en þaö er önnur
saga.
Jólarjúpur
Mér dettur þessi saga af Tarsan
apabróöur alltaf í hug þegar ég fer
aö hamfletta jólarjúpumar því aö
þótt ég sé hæfilegt karlmenni og hafi
stáltaugar býöur mér dálítið viö aö
skera af greyjunum hausinn og
vængina og brjóta á þeim lappirnar.
— Þú ert nú meiri auminginn,
segirkonanmín.
Þá segi ég eins og þeir gera í
biblíunni: sá yðar og svo framvegis
skeri af fyrsta höfuöiö og fæ mér
síðan einn sterkan áöur en ég by rja.
Einu sinni hamfletti ég rjúpur
fyrir fúnm fjölskyldur og þurfti því
af eðlilegum ástæöum aö fá mér dá-
lítið marga sterka sem varð til þess
aö þegar konan mín kom heún frá
því aö borga reikningana tilkynnti
hún aö þetta geröi ég aldrei aftur.
Eg var sammála henni um að þaö
væri kannski fullmikiö verk fyrir
einn mann aö hamfletta tuttugu
rjúpur en um hitt var ég ekki sam-
mála henni aö eldhúsið liti út eins og
orrustuvöUur í heimsstyrjöldúini
síöari.
Þaö múinti mig aö minnsta kosti
meira á dún- og fiðurhreinsun.
Kveöja
Beu. Ax.
V/Æ <5R/íDDUyi A &LUSWTT5
ýÆKkUNÍNrii - ’AÐOR VORU
\F£LLJ) NtÐUR 23, S % AF
)MATVCfZUt NÓNA BRU PSLLD,
\NÍÐu£ ZM-%.

Þrátt fyrir stór orö og fögur fyrir-
heit tókst okkur Islendúigunum ekki
aö forðast hrun í síöustu umferö á
ólympíumótinu í Þessalóniku. Aö
vísu lögðum viö ítölsku sveitina aö
velli en sigurinn var naumari en við
heföum óskaö og 15. sætiö urðum viö
því aö gera okkur að góöu. Hálfur
vinnúigur meira heföi fleytt okkur
upp í 8. sæti og þar meö hefðum viö
komist í heimsmeistarakeppni tíu
efstu þjóöa sem haldin veröur í
Luzern í Sviss á næsta ári.
Engu að síöur var frammistaða
íslensku sveitarúinar mjög góö, jafn-
vel þótt viö segjum sjálfir frá, því
svo til allan tímann var teflt á efstu
borðum viö sterkustu skákþjóöir
heims. Mótiö var eúinig eitt hiö erfiö-
asta sem ritari þessara lína hefur
tekiö þátt í. Baráttuandinn var góöur
i liöinu og óvenjumargar skákir fóru
í biö. I biöskákarannsóknum lögðust
allir á eitt svo vinnutíminn varö
óhemju langur.
Alltaf fer þó eitthvaö úrskeiöiö á
móti sem þessu og ýmislegt má af
reynslunni læra. Ymsar gagnrýnis-
raddir hafa t.a.m. heyrst varðandi
liösskipan islensku sveitarinnar.
Reyndar var liðsuppstillingin hrein-
lega þvinguö í mörgum tilfellum
vegna veikinda eöa biöskáka, nema
hvort tveggja hafi verið, en í öörum
tilfellum þurfti aö meta stööuna.
Mörgum þótti t.d. kyndugt aö eini
nýliöúin í sveitinni, Karl Þorsteins,
skyldi ekki fá aö spreyta sig í
„upphitunarumferðunum” í byrjun
mótsúis, heldur vera sendur inn á
móti grjóthörðum Tékka í sinni
fyrstu skák á ólympíumöti. I sveita-
keppnum er meiri þrýstingur á skák-
mannúin en gengur og gerist og sinn
tíma tekur aö venjast andrúmsloft-
inu. Sá er þetta ritar minnist með
hryllingi síns fyrsta ólympíumóts, í
Buenos Aires 1978, þar sem allt gekk
á afturfótunum og útkoman varö 3 v.
úr9skákum.
Eftir á aö hyggja heföi verið vitur-
legt aö hita Karl upp strax í byrjun
en hugsunúi var sú aö láta aðalliðiö
tefla og freista þess aö ná „fljúgandi
starti” svo viö gætum sem fyrst
losað okkur viö sterkustu sveitirnar.
Þessi strategía tókst reyndar vonum
framar en þaö gleymdist aö gera ráö
fyrir öflugu viönámi hinna „lakari”.
Svo voru aörir sem gagnrýndu liös-
skipanina gegn Þjóðverjunum. Vildu
hvíla Helga á þeún forsendum aö
þunglamalegur skákstíll Hiibners
ætti miklu betur við Margeir,
Jóhanni væri treystandi til aö vúina
Lobron á 2. boröi og Guðmundur
væri kjörinn til þess aö rúlla Hecht
upp eins og mönnum er enn í fersku
múmi. Staðreyndin er hins vegar sú
aö Þjóöverjamir komu okkur í opna
skjöldu meö því aö stilla upp sínu
aðalliði. Hiibner haföi tekiö ein-
hverja pest en kom nú inn á aftur og
Lobron tefldi þrátt fyrir aö hann ætti
biöskák frá því í umferðinni áöur.
Annars held ég aö meginástæöan
Björn og Guðmundur
Reykjavíkurmeistarar
Eúis og kunnugt er af fréttum
sigruðu Guömundur Hennannsson og
Björn Eysteúisson í Reykjavíkur-
meistaramótinu í tvúnennúigi sem
haldiö var í Hreyfilshúsinu um sl.
helgi. Þeir félagar voru aldrei efstir
fyrr en eftir síöustu umferðina, en þá
er þaö líka sem þaö gildir.
Bridge
Stefán Guðjohnsen
Þeir Jón Hjaltason og Höröur Arn-
þórsson höföu hins vegar forystu í mót-
inu fyrir síðustu umferö og höfðu leitt
mikinn hluta mótsins en máttu síðan
sætta sig viö annaösætiö.
Hér er gott vamarspil hjá Jóni og
Heröi og fórnarlambiö er gamalreynd-
ur bridgemeistari, Hjalti Elíasson.
Vesturgefur/a-v á hættu
NorOUR 6 AD643 C’ K1084 0 G97 *A
VllSTIIK Au.-ti'r
AG10 AK985
V AD932 JG7
0 104 0 AK63
+ 9754 Sumjn <* 72 V 65 0 D852 * D10632 + KG8
Þar sem Jón og Höröur sátu a-v og
Hjalti og Öm Arnórsson n-s gengu
sagniráþessa leiö:
Vestur Norður Austur Suöur
pass 1S pass 1G
pass 2 H pass 2S
pass pass pass
Jón byrjaði meö því aö taka tvo
hæstu í tígli og spilaöi síöan þriöja tígli

/U/

Jól í Valhöll
Jólagetraun DV, 8. hluti
Borðaði hún súkkulaði?
Hún er bústin og velsældarleg,
þessi kona sem viö sjáum hér á
myndinni. Hvort þaö er vegna þess
aö hún boröar mikið sælgæti skal
ósagt látiö en visst súkkulaöi hefur
veriö skírt í höfuöiö á henni. Hún er
gyöja fegurðar og frjósemi og er vön
að fara allra sinna feröa í vagni sem
dreginn er áfram af köttum. Ef til
vill hafiö þiö séö hana í bænum því
hún þarf aö gera súi jólainnkaup eins
og aðrir.
Nú viljum við vita livaö gyöja
þessi heitir en ekki getum viö lofað
□ Síríus
□ Valencía
□ Freyja
þeim sem rétt geta súkkulaði fyrir
frammistööuna. Aftur á móti eiga
þeir hinir sömu vinningsvon í einu
besta myndbandstæki á markaönum
eöa þá fullkominni hljómtækja-
samstæöu, svo ekki sé minnst á
Panasonic feröaútvarpstækið sem
fer jafnvel í tjaldi, snjóhúsi eöa bara
á heimilinu.
Munið bará aö safna saman öllum
10 lausnunum og senda samtímis til
DV, jólagetraun, Síöumúla 14,
Reykjavík, fyrir 2. janúar.
Nafn
| Heimilisfang
I Simi_________