Dagblaðið Vísir - DV - 08.02.1985, Blaðsíða 16

16
DV. FÖSTUDAGUR 8. FEBRUAR1985.
Spurningin
Ert þú fylgjandi
sölu bjórs á Is-
landi?
Ásta Ólafsdóttir húsmóðir: Nei, ég er
alfarið á móti því. Það myndi aðeins
auka almennan drykkjuskap hér á
landi.
Sóirún Albertsdóttir húsmóðir: Nei, ég
er ekki fylgjandi því. Eg er á móti víni
hvort sem það er bjór eða eitthvað ann-
að.
Sighvatur Birgir Emilsson prestur:
Nei, ég held að bjórinn myndi auka
drykkjuna hér á landi. Hún er of mikil
nú þegar eins og málum er háttað í
dag.
Fanney Jónsdóttir verkakona: Mér
finnst allt í lagi aö selja hann hér þó að
ég myndi ekki drekka hann. Þaö er allt
í lagi að leyfa þeim að drekka bjór sem
þaðvilja.
Guðrún Brynja Guðjónsdóttir, hús-
móðir í sveit: Nei, ég er hrædd um að
bjórinn myndi auka drykkju þeirra
sem eru veikir á svellinu fyrir.
Davíð Höjgaard lagermaður: Já, ég er
fylgjandi því að fá bjórinn. Það myndi
verða okkur til góðs að framleiða hann
hér.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur

ti uuw
Gatnamót Miklubrautar og Kringlumýrarbrautar. örin sýnir leiðina sem umræddur ökumaður fór.

t * W***l
l *< R * ú I
1 *' H * mI
« :

Slóðaskapur lögreglunnar
Ökumaöur skrifar:
Mikið hefur verið rætt og ritað um
umferðarmál að undanfömu. Hefur í
því sambandi gjarnan verið rætt um
aðgerðaleysi lögreglunnar á ýmsum
sviðum umferðarmála. Eftir aðhafa
oröið vitni að atburði sem ég mun nú
lýsa þá get ég fyllilega tekið undir
með þeim mönnum sem væna lög-
regluna um slóðaskap.
Ég var staddur á Miklubrautinni á
gatnamótunum við Kringlumýrar-
braut og beið eftir að komast yfir.
Komið var gult ljós á vitann sem
beinir bílunum inná Kringlumýrar-
brautina í átt til Kópavogs. Kemur
þá stór jeppi aðvífandi og hyggst
komast yfir. En þegar bíilinn fyrir
framan hann stöðvast gerir bíl-
stjórinn sér lítið fyrir, fer öfugu
megin við umferðarvitann og
sleppur meö naumindum undan
bílunum sem lögðu af stað á grænu
ljósi á Kringlumýrarbrautinni.
Á þetta horföu tveir lögreglumenn
sem sátu í bíi við hliðina á mínum.
Þeir gerðu ekki minnstu tilraun til að
veita þessum ökufanti eftirför, hvað
þá að þeir teygðu sig í talstöðina til
að gera kollegum sínum viðvart um
atburðinn.
Hvers konar löggæsla er þetta nú
eiginlega? Þarna kemst maður upp
með að þverbrjóta allar umferðar-
reglur og hann varð næstum valdur
að stórslysi með hættulegum akstri
sínum. Ef svona menn eru ekki
teknir í karphúsið þegar sést til
þeirra, hvenær er það þá gert? Það
þýðir lítið að vera að reka áróður
fyrir bættri umferðarmenningu þeg-
ar lögreglan nennir ekki, af eintómri
leti og slóöaskap, að fylgjast sóma-
samlega með umferöinni.
Og viö þennan glæfraökumann vil
ég aðeins segja aö það er ekki bara
þitt líf sem þú leggur aö veöi með
hættuakstri. Líf annarra sem í um-
ferðinni eru er lika í stórhættu.
Haföuþaöhugfast.
Yfirheyrsla vegna bankaláns
Einar hringdi:
Eg lenti inná einni af peninga-
stofnununum um daginn og hugðist fá
lán. Þar var ég yfirheyrður af banka-
stjóranum og látinn gera nákvæma
grein fyrir því í hvað ég ætlaði að nota
peningana. Mér fannst þetta mikil
ósvífni. Ég var meö mjög sterka á-
byrgðarmenn þannig aö það hefði í
sjálfu sér átt að vera næg trygging
fyrirláni.
Ég hef ekki lent í þessu áður þegar
ég hef þurft aö taka lán og verð að
segja það eins og er að mér finnst það
skammarlegt að þurfa að gera ná-
kvæma grein fyrir í hvað ég hyggst
nota það fé sem ég fæ aö láni. Ég var
með það sterka bakhjarla.
„Látum varnar-
liðið borga”
6018-2167 hringdi:
Ég vil láta fara fram skoðanakönnun
um hvort taka eigi gjald af vamar-
liðinu fyrir aö fá aö vera hér. Einnig
hvort fella ætti niður öll fríðindi sem
þeir hafa eins og t.d. tollafríðindi og
taka gjald af ratstjárstöðum. Jón
Sigurösson forseti hikaði ekki við að
krefjast gjalds af Dönum á sínum
tíma.
Það þarf að ræða þessi mál af al-
vöru, sérstaklega meö tiliiti til ratsjár-
stöðvanna sem á að fara að setja upp.
Mín tillaga er sú að gjaldið sem varn-
arliðið borgi fyrir að vera hér verði 200
milljarðar.
Öllum er fagurt og látlaust bros til uppörvunar.
HRINGIÐ
ÍSÍMA
68-6641
kl. 13 til 15
Of sjaldgæft bros
Gunnar Halldórsson skrifar:
Hvaða hnöppum þurfa landar okkar
að hneppa til að öðlast sanna gleði og
fagurt látlaust bros? öllum yrði slíkt
til uppörvunar. Frjáls léttleiki myndi
umlykja umhverfið og fljótlega smita
út frá sér. Hvers vegna ekki að
uppgötva fjölda eiginleika er liggja í
móki sálarlífsins? Málefni yrðu auð-
leysanlegri, öllum til léttis, og minni
þreytaaðkvöldi.
Ihugum með varfærni hversu
auðveldar viö getum leyst hin marg-
víslegu málefni þegar gleöin íklæðir
andlitin.
Útvarpstæki
í ársviðgerð
Gyða Jóhannsdóttir hringdi:
Mig langar hér aö vekja athygli á
einstaklega lélegri þjónustu fyrir-
tækisins Hljómbæjar. Þannig er
mál með vexti að dóttir mín setti í
viðgerð hjá þeim í fyrra Optonica
útvarpstæki, nánar tiltekið 23.
mars ’84. Síðan hefur verið hringt
svo til vikulega á verkstæðiö og þar
hefur alltaf verið gefið samá
svariö: „Þetta verður tilbúiö í
næstu viku.” En nú er tækið, eins
og áöur segir, búið að vera í við-
gerðinni í næstum ár og mér og
dóttur minni finnst vera nóg komiö
af slíkum loforöum.
Það væri gaman aö vita hvers
konar skýringar ráðamenn fyrir-
tækisins geta gefið á svona
þjónustu við viðskipta vini sína.
Birgir Hermaunsson, fram-
kvæmdastjóri Hljómbæjar:
„Það má segja aö viðgerðarsaga
þessa umrædda útvarpstækis sé
einstök. Þegar komið var með
tækiö í viðgerð áttum við ekki
hlutinn sem skipta þurfti um og
pöntuðum hann því að utan. Þegar
hann loks barst kom í ljós aö skipta
þurfti um annað stykki sem ekki
var heldur tii á landinu. Þegar þaö
svo loks kom var þar um rangan
hlut aö ræða og því þurfti enn að
pantaaðutan.
Eins og sjá má af ofantöldu hafa
þessar pantanir tekiö sinn tíma.
Við pöntuðum hjá umboösaðila í
Hamborg og var afgreiðslu-
fresturinn hjá þeim langur. Viö
erum mjög leiðir yfir þessum
töfum sem oröið hafa á viðgerðinni
á tækinu og vonumst til að geta
gert við tækið eins fljótt og kostur
er.