Dagblaðið Vísir - DV - 05.06.1987, Side 16
16
FÖSTUDAGUR 5. JÚNÍ 1987.
Spumingin
Hvað langar þig til að
verða þegar þú ert orð-
inn „stór“?
Klara Helgadóttir: Ég veit það eigin-
lega ekki, það er nógur tími til að
ákveða það. Það kemur bara svo
margt til greina að ég á erfitt með
að gera það upp við mig endanlega.
Hanna Loftsdóttir: Mig langar að
vera leikari og ég ætla í leiklistar-
skólann þegar ég er orðinn eldri. Það
er örugglega skemmtilegt.
Halldóra Svavarsdóttir: Ég er sko
alveg ákveðin í að vera hjúkrunar-
kona, það er svo gaman að vera í
læknaleik og þá er ég alltaf hjúkr-
unarkonan. Það er samt soldið erfitt
að vera hjúkrunarkona þegar það
eru margir veikir.
Hörður Lárusson: Ég veit, mig lang-
ar til að verða kafari og ég ætla læra
það þegar ég er orðinn stór. Mig
langar svo að kikja í sjóinn og sjá
alla fiskana.
Þorvaldur Gilbertsson: Ég held ég
vilji vera einkaspæjari svona eins og
Derric. Það er svo spennandi starf.
Pálmi Sverrisson: Ég vil sko miklu
frekar vera fræg fótboltastjarna
heldur en einkaspæjari það er sko
miklu merkilegra. Ég passa það að
æfa mig mikið í fótbolta svo ég verði
nú örugglega stjama einhvern tím-
ann.
Lesendur
„Það er svo sem ekkert nýtt þó Jón Helgason komi aftan að fólki með ótrú-
lega afturhaldssamar aðgerðir i þágu lítilla sérhagsmunahópa...."
Leyndardómar
landbúnaðar-
ráðuneytis
Höskuldur S. skrifar:
Á dögunum fréttist að Jón Helgason
hefði verið að pukrast með innflutn-
ingshömlur á grænmeti síðan í febrúar
án þess að nokkur vissi.
Þama á ég að sjálfsögðu við „innan-
hússplagg" það úr landbúnaðarráðu-
neytinu sem fjallað var um í fjölmiðl-
um um helgina. Þar kom fram að þetta
væri reglugerð, sett af Jóni Helgasyni
í febrúar síðastliðnum, um vemdun
íslenskra landbúnaðarafurða með inn-
flutningshöftum.
Það er svo sem ekkert nýtt þó Jón
komi aftan að fólki með ótrúlega aftur-
haldssamar aðgerðir í þágu lítilla
sérhagsmunahópa. Mönnum ætti að
vera í fersku minni samningar þeir
sem gerðir voru við bændur rétt fyrir
kosningar. Þá voru þeir almennt for-
dæmdir. En nú er öldin önnur. Fram
hefur komið að samningurinn nýtur
mikilla vinsælda á nýkjömu Alþingi,
já svo mikilla að líklegt er talið að
meirihluti þingmanna muni sam-
þykkja hann, sé þess nokkur kostur.
Svona hagsmunapot er lítt sæmandi
ráðherra. Og það að enginn skyldi
hafa vitneskju um áðumefhda reglu-
gerð frá því hún var sett í febrúar þar
til Neytendasamtökin upplýstu málið
í lok maí sýnir vel hug ráðherra. Þama
er helbert pukur á ferðinni, leyndar-
dómur sem alls ekki mátti vitnast fyrir
kosningar.
Skíðaskálinn í Hveradölum:
Frábær veitíngastaður
Geir R. Andersen skrifar:
Það er kannski vegna þess að Skíða-
skálinn í Hveradölum er ekki í
nokkurra húsalengda fjarlægð eða
innan borgarmarkanna að manni dett-
ur hann ekki allra fyrst í hug þegar
maður hefur í huga að skreppa á veit-
ingahús.
En auglýsingar eru máttugar og
ekki þurfti nema eina áminningu frá
Skíðaskálanum um að enn þjónaði
hann íbúum á Stór-Reykjarvíkursvæð-
inu og fleirum, til að láta sannfærast
um að þangað væri skemmtilegt að
aka eitt fagurt sumarkvöldið.
Ekki dró úr að Skíðaskálinn aug-
lýsti einnig að hljómsveit Hauks
Morthens væri á staðnum og létti
undir með gestum og starfsliði.
Skíðaskálinn býður gestum upp á
hlaðborð sem er áreiðanlega með þeim
betri sem gerast hér á landi. Þar má
velja úr fjölmörgum réttum, heitum
og köldum og það sem meira er, matur-
inn er tilreiddur með næmum smekk
fyrir bragði og samsetningu. Ekkert
annað en úrvals hráefni virðist vera
þar notað.
Það var fyrir tilviljun að borð hafði
verið pantað og kom það sér afar vel
því allir salir skálans voru þétt setnir
gestum og var fólk að fara og koma
fram eftir kvöldi.
Hljómsveit Hauks Morthens er góð
og leikur þama hugnæma og vinsæla
tónlist sem eykur á annars þægilegt
og óvenjulegt umhverfi. Haukur sjálf-
ur kann manna best að umgangast
gesti sem vilja njóta sín á veitinga-
stöðum og sýnir það þama sem
endranær.
Það er talsvert mikil tilbreyting að
fara upp í Skíðaskála og borða þar í
rólegu umhverfi þar sem frábær þjón-
usta er innt af höndum. Og sanngjamt
verð á veitingum er enn eitt aðdráttar-
aflið sem sannar það enn og aftur að
góður matur þarf ekki endilega að
kosta morð fjár eins og er á mörgum
veitingastöðum.
Skíðaskálinn í Hveradölum minnir
um margt á góða veitingastaði í Mið-
Evrópu þar sem boðið er upp á
frábæran mat í þægilegu andrúmslofti
í sígildum húsakynnum.
Kattamartröð
Páll G. skrifar: á það. Svo sækja kettimir í bama-
Það er víst ekki hægt að segja að vagna og gætu ef til vill kæft ung-
hér sé kattahallæri því að í borginni bömin er sofa í vögnunum.
er varla hægt að þverfóta fyrir köttum. Mér finnst ekki ná nokkurri átt að
Hvert sem maður fer og hvar sem kattaeigendur skuli láta þá nánast
maður er þurfa þessi kattakvikindi að ganga sjálfala.
vera fyrir manni. Þar sem ég er alls ekki gefinn fyrir
En það er ekki nóg með þetta. Hafi ketti stendur mér alls ekki á sama um
maður glugga opinn á heimili sínu er heimsókn kattanna sem hræða úr
þar fyrr en varir allt orðið fullt af manni líftóruna er maður vaknar við
köttum. Kattaskítur og för eftir loppur þá á fótum sér. Einnig hef ég áhyggjur
em hreinlega út um allt. Þetta er far- af bömunum sofandi úti í vagni.
ið að minna mann á Hitchcock Þvíviléghérmeðbiðjakattaeigend-
myndina Birds þar sem fólki var ekki ur að hugsa um kettina sína og sjá til
lengur óhætt vegna fugla sem réðust þess að þeir séu ekki að angra aðra.
„Kattaeigendur, hugsið sjálfir um ykkar ketti og sjáið til þess að þeir séu ekki
að angra aðra!“
„Margir töluðu um fyrir kosningar að Kvennalistakonur virtust einlægari
en hinir pólitikusarnir og væri treystandi til að halda fast í stefnu sína í
stað þess aö selja hana fyrir ráðherrastóla."
Málefni flokkanna
skipta
Ágústa J. skrifar:
Ég má til með að leggja orð í belg
út af þessum stjómarmyndunarvið-
ræðum. Mér finnst alltaf hálfskrýtið
þegar menn em að tala um ábyrgðar-
leysi hjá Kvennalistanum og að þær
séu að reyna að koma sér undan því
að fara í stjóm með því að setja ófrá-
víkjanleg skilyrði fyrir stjómarþátt-
töku. Það er eins og málefhin skipti
minnstu og um allt megi semja, aðalat-
riðið sé að komast í stjóm. Mín skoðun
er sú að flokkamir beri ábyrgð gagn-
vart kjósendum sínum. Og kjósendur
mestu
Kvennalistann kusu flokkinn meðal
annars út á það að konumar ætluðu
að beita sér fyrir hækkuðum launum,
lengra fæðingarorlofi og fleim sem
stuðlaði að bættum hag kvenna og
bama. Og margir töluðu um fyrir
kosningar að þær virtust einlægari en
hinir pólitíkusamir og væri treystandi
til að halda fast í stefnu sína, í stað
þess að selja hana fyrir ráðherrastóla.
Það væri því ábyrgðarleysi og svik við
kjósendur Kvennalistans ef konumar
fæm í ríkisstjóm án þess að tryggja
að þessi mál næðu firam að ganga.
Óhvein flugstöð
Sigríður skrifar:
Fyrir stuttu átti ég leið um nýju flug-
stöðvarbygginguna og var allt gott um
það að segja nema eitt, borðin vom
öll óhreinsuð og það snemma morg-
uns. Það var hálfleiðinlegt að setjast
í fallegan leðursófann í fallegu blóma-
stofúnni og geta ekki lagt kaffibollann
sinn á borð fyrir flöskum, bréfarusli
og glösum. Reyndar höfðu einhverjir
tekið sig til fyrr um morguninn og
hreinsað borðið því fríhafnarpoki lá á
gólfinu fullur af tómum glerjum og
bréfarusli. Ég skimaði í kringum mig
í leit að ruslafötum en sá enga. Þetta
er ekki nógu gott og á ekki að láta
sjást í svo glæsilegri byggingu. Ég var
ekki ein um að undrast þennan sóða-
skap, fólk í kringum mig var að ræða
þessi mál og hneykslast á þessu. Og
ég vil geta þess að sóðaskapurinn var
ekki flugfarþegum að kenna heldur
starfsfólki sem ekki virtist sjá sóma
sinn í að þrífa.
Þá vil ég einnig koma því að í leið-
inni að þeim megin í flugstöðvarbygg-
ingunni sem kaffiaðstaðan er er
enginn skermur þar sem hægt er að
fylgjast með flugi. Þar sem seinkun
var á mínu flugi þótti mér miður að
þurfa sífellt að standa upp og labba
yfir í hinn endann til að athuga með
breytingar. Vonandi að þetta verði
lagað sem fyrst. Að öðru leyti var
ákaflega skemmtilegt að ferðast til og
frá landinu um þessa nýju flugstöð og
ég held bara að Islendingamir hafi
verið stoltir er þeir komu heim að eiga
slíkt hús.
„Það var hálfleiðinlegt að setjast i
fallegan leðursófann i fallegu
blómastofunni og geta ekki lagt
kaffibollann sinn á borð fyrir flösk-
um, bréfarusli og glösum..."