Dagblaðið Vísir - DV - 12.01.1988, Side 16

16
ÞRIÐJUDAGUR 12. JANÚAR 1988.
Spumingin
Ætlar þú að sjá Vesaling-
ana?
Sigurlaug Karlsdóttir: Ég hef ekki
tekið ákvörðun um það en hef jafn-
vel áhuga á því.
Guðlaugur Kristinsson: Ég hef ætlað
mér það og hef mikinn áhuga.
Halla Haraldsdóttir: Mig langar til
að sjá þá en er ekki búin að því.
Þröstur Helgason: Ég hef ekkert
ákveðið um það ennþá.
Katarínus Ingvason: Það stendur til
en að koma því í verk er annað raál.
Lesendur
Hefúr ísland kosti bankalands?
Þorsteinn skrifar:
Oft hefur verið ýjað að þvi að ís-
Iendingar ættu að geta tekist á við
fleiri þætti atvinnulífs en fiskveið-
ar og útflutning á hráefni því sem
sú atvinnugrein aflar. Jafnoft hef-
ur verið reynt að kveða niður alla
tilburði til að brjótast út úr víta-
hring veiðimannaþjóðfélagsins og
sagt sem svo: Við eigum ekki að
láta sem við séum eitthvert stór-
veldi og allra síst í fjármálum.
Á viðskiptasíðu DV, rétt fyrir
áramótin, er þetta mál tekið fyrir
undir fyrirsögninni: Mjög svo tíma-
bær umræða - ísland hefur kosti
sem bankaland eins og Sviss. Auð-
vitað er þetta tímabær umræða. í
kjallaragreinum DV hefur einnig
stundiun verið fialiað um þetta efni
og er það lika eini vettvangurinn
þar sem ég hef séð menn rita um
þetta mál enda kjallaragreinar
kjörinn vettvangur til vangaveltna
um þjóðmál á breiöum grundvelli.
Á áðurnefndri viðskiptasíðu DV
er vitnað í Dr. Mikael M. Karlsson,
Bandaríkjamann, er kennir heim-
speki við Háskóla íslands. Telur
þessi maður aö íslendingar eigi aö
huga vel að því hvort ísland sé
ekki upplagt „bankaland'1 líkt og
Sviss og mörg önnur smáríki.
Síðan er rætt um fleiri lönd, svo
sem Lúxemborg, Lichtenstein,
Andorra og fleiri. Jafnvel í Sovét-
ríkjunum gilda lög sem tryggja
útlendingum bankaleynd, segir f
greininni. Þá er minnst á kosti ís-
lands og m.a. talaö um aö hér sé
ekki ófriður eða hætta vegna inn-
rásar, uppreisnar eða annarra
sviptinga sem fæla viðskipti á fiár-
málasviðinu frá mörgum öðrum
löndum.
Einnig er rainnst á þann kost að
við séum ein af Norðurlandaþjóð-
unum sera séu taldar traustar og
vandvirkar og ættum viö að njóta
þar góðs af. Þá er málakunnáttan
einn þátturinn sem okkur er talinn
til tekna. Og svona mætti áfram
telja.
Állt er þetta gott og blessaö. Og
ekki er nema gott að umræða af
þessu tagi sé dregin fram í dagsfiós-
ið við og við. Hins vegar hefur þessi
umræða ávallt dagað uppi eða rétt-
ara að segja að hún hafi verið bæld
niður, líkt og gerist með uppreisnir
í einræöisríkjunum.
Þessi útlendi kennari við Háskól-
ann, sem vitnað var til í upphafi,
viröist sem sé ekki þékkja vel til
okkar sem þjóðar. Ef svo hefði ver-
ið þá' hefði hann ekki minnst á að
ísland hafi kosti sem „bankaland".
Hér er það nefnilega sem eitur að
nefna peninga í sömu andrá og ís-
land. Eða svo telja margir og
kannski flestir þeir sem þykjast
vilja landi okkar sem best!
Þetta er samansafn manna sem
berst hatrammri baráttu gegn
hvers konar viðskiptasamböndum
við útlendinga og telur aíla um-
ræöu á því sviði vera Qandsamlega
íslensku þjóölífi. Meira að segja
tungumálakunnátta landsmanna
er ekki af hinu góða, einkum er
enskan talin hættuleg ógnun við
sjálfstæði þjóðarinnar!
Þaö er því langt í land að island
geti oröiö sú vin í fiármálaheimin-
um sem margir sjá fyrir sér og
sennilega með réttu ef allt væri
með felldu og þjóðarrembingurinn
væri ekki svo yfirþyrmandi sem
raun ber vitni.

í l > - " &
„Langt í land að island geti orðið sú vin í fjármálaheiminum sem marg-
ir sjá fyrir sér... þjóðarrembingur orsökin," segir m.a annars í bréfinu.
Talnaleikur stjóm-
málamanna
Hildur H. Karlsdóttir hringdi:
í nýjustu aðgerðum ríkisstjórnar-
innar við álagningu svokallaðs
matarskatts, finnst mér stjórnmála-
menn ganga ansi langt í því aö tala
við kjósendur sem hreina fávita.
Framfærsluvísitala hækkar ekki -
er sagt við landsmenn, með réttu.
En þegar betur er að gáð reynist
ástæðan sú að t.d. straujám og fleiri
heimilistæki lækka í verði!
Það er gott og blessað en ríkis-
stjómin veit vel að fólk káupir þessi
tæki ekki á hverjum degi. Þetta eru
því ekki sambærilegir liðir í fram-
færsluvisitölunni. Hér er um hrein-
an leik að tölum að ræða sem breytir
þó ekki þeirri staðreynd að greiðslu-
byrði heimilanna eykst. Það fólk,
sem fyrir á mjög erfitt með að láta
enda ná saman, getur það alls ekki
eftir þessa hækkun.
Það er mjög augljóst á skilnings-
leysi stjómmálamanna gagnvart
aöstöðu þessa fólks að þeir sitja ekki
viö sama borð og það. Ef einhver
hefur haldiö aö stjórnin væri að
hugsa um fólkið í landinu, ætti sá
hinn sami að vera farinn að sjá að
svo er ekki.
Fólkið t þessu landi virðist ekki vera
annað og meira en „tölur á blaði“,
sem stjórnmálamenn geta leikið sér
að.
Rás tvö og Stjaman:
Af hlustun á nætuivaktinni
S.S. skrifar:
Þar sem ég vinn vaktavinnu og er
haldinn sömu áráttu og flestir aðrir
íslendingar hlusta ég mikið á útvarp
)ær nætur sem ég er á næturvakt.
Einu sinni í viku neyðist ég til að
hlusta á þá útvarpsstöð, sem ég er
skyldaöur til að greiða afnotagjald
af, en það er einmitt á laugardags-
kvöldum, þegar útdráttur úr Lottó-
inu fer fram. Þá neyðist maður
sökum spilaíiknar sinnar til að stilla
á rás 2.
Lottóið kemur þar einmitt inn í
oátt, sem nefnist Rokkbomsan, og
hélt ég, að tónlistin í þeim þætti ætti
eitthvað skylt við gamla, góða rokkið
og stillti því á „rásina“ í þeirri von
að heyra eitthvað frá gömlu, góðu
meisturunum.
Það verður hins vegar að segjast
eins og er, að óhljóð þau sem bárust
frá tækinu höfðu eftirtöld áhrif; fyrst
stækkuðu í mér augun, þá risu hárin
á höfði mér, síðan lyftust hendur
mínar frá búknum, ósjálfrátt, teygðu
sig í átt að tækinu og slökktu á því.
Eftir þessa lífsreynslu læt ég mér
nægja að lesa dagskrá „rásarinnar"
í blöðunum, en þar er margt fróðlegt
t.d. fyrir fólk sem enn er á „steinald-
arstiginu“ í tónhst. Þarna eru þættir
meö þungarokki og þess háttar tón-
list, sem leikin er á góðum hlustun-
artímum.
En það kemur einnig margt skrýtið
frá öðrum stöðvum en rásum RÚV.
- Á Stjömunni heldur um stjórn-
völinn maður að nafni O.M. Orðið
„cirka“ virðist tungu hans mjög
tamt, og aöfaranótt hins 29. des. sl.
sagði hann þrisvar um nóttina, að
klukkan væri „cirka“ þetta eða hitt.
Hvorki ég né aðrir næturvaktmenn
sem ég þekki kæra sig nokkuð um
að vita hvað klukkan er „eirka“,
nógu er nóttin löng samt. Nefnda
nótt var O.M. að lesa áætlun um flug,
til og frá landinu. Tók ég þá eftir því
að Flugleiðir voru ekki með neitt flug
þann dag, - heldur Flugfélag íslands!
eins og hann las það eða sagði. Engin
leiðrétting kom á þessu en mig
minnir að Flugfélag íslands hafi ver-
ið til endur fyrir löngu en ekki nú.
Ef ég væri einn af forráðamönnum
Stjömunnar myndi ég umsvifalaust
senda umræddan aðila í talskóla,
annaðhvort til Ævars Kvarans eða
Gunnars Eyjólfssonar því bæði er
maðurinn linmæltur og talar rangt.
Eöa er það rétt að flugvél sé að fara
til Glasgow-„ar“?
Að öðm leyti hrósa ég dagskrá og
dagskrárgerðarmönnum Stjörnunn-
ar í hástert. Á nóttinni verða þeir þó
að gera aðeins betur, vegna þess að
þá er Bylgjan með „Brávallagötu-
hyskið“ með sér á næturvakt og er
það óneitanlega ljós punktur í svartri
nóttinni.
Æfingataska
tapast
Þorgerður Kristjánsd. skrifar:
Á nýársdag tapaði ég ljósbrúnni
æfingatösku í Keflavík eða ná-
grenni Keflavíkur. Ef þú hefur
'rekist á eina slíka á förnum vegi
eða hefur einhverja hugmynd um
örlög hennar þá höfða ég til alls
hins besta í þér og bið þig um að
koma henni til skila.
í þessari æfingatösku er svart-
ur poki, sem inniheldur skart-
gripi og aðra muni, sem allir eru
mér mjög kærir. - Ef þessum
hlutum veröur skilað mun það
veita mér mun meiri gleði en þér
- og heiti ég þér vænum fundar-
launum og innilegu þakklæti.
Vinsamlegast hafðu samband
við Elsu í síma 92-14322 eða
92-12416 eftir klukkan 18. Vonast
til að heyra frá þér.
Skattafrekja
- Hvílík sljóm!
H.S.J. hringdi:
Ég vil taka undir skoðanir
Þóröar Halldórssonar í DV í dag
(7. jan.) um lýðræðið í útvarps-
og sjónvarpsmálum. - Við eigum
að mynda félag og mótmæla þess-
um yfirgengilegu sköttum. Þá
verðum við þrýstihópur sem
hlustað verður á. Skattafrekja
stjórnmálamanna er orðin það
mikil að hana verður að stöðva.
Enginn má eyða krónu án þess
að reynt sé að skattleggja hana,
helst margsinnis (sbr. hugmyndir
um að leggja skatt á vexti á
bankabókum sem fólk er svo
sannarlega búið að greiða skatt
aí).
Nú vill enginn lengur spara og
leggja fyrir, heldur kaupa mál-
verk og húsgögn eða fara í sigl-
ingar eins og hefur sýnt sig nú í
vetur. - Já, hvílík stjórn!