Dagblaðið Vísir - DV - 02.06.1988, Blaðsíða 4

•FIMMTUDAGUK 4' fflJW T988.
Fréttir
Laxveiði hófst í þremur veiðiám í gær:
45 laxar fyrsta daginn
og sá stærsti 16 pund
„Eg verð að gefa konunni einn koss fyrir þennan lax,“ sagði Guðlaugur Bergmann og kyssti konuna sína, Guð-
rúnu Guðjónsdóttur. Lax Guðlaugs var 12 pund og tók maðk. Eftir mat veiddi Guðrún 15 punda lax á flugu, rauða
Franses. DV-myndir G.Bender
„Þessi fyrsti dagur í veiðinni hér í
Norðurá lofar góðu, 20 laxar komu á
land og flugan var sterk, gaf 16 laxa
og maðkurinn 4,“ sagöi Jón G. Bald-
vinsson, formaður Stangaveiðifélags
Reykjavíkur, í samtali við DV seint
í gærkvöldi í veiðihúsinu viö Norð-
urá, en þá var fyrsti veiðidagurinn
að kvöldi kominn.
„Veiðin byrjaði vel hjá mér í morg-
un. Ég fékk 5 laxa á flugu, Kjaftopnan
og rauð Franses gáfu laxa. Guðrún
Guðjónsdóttir fékk stærsta laxinn á
flugu í Norðurá í gær og hann var
15 pund og tók rauöa Franses. Fyrir
mat komu fimmtán laxar á land og
eftir hádegi fimm. Svæðið fyrir neð-
an Laxfoss gaf mest af þessum laxi,
þar fékk ég þessa fimm laxa í morg-
un. Laxarnir, sem hafa veiðst í dag,
eru ekki allir nýkomnir í ána og lík-
lega hafa fyrstu laxamir komið í ána
um miðjan maí. Það var gaman að
byrja veiðitímabilið svona vel og
þetta lofar góðu fyrir veiðina í sum-
ar. Flestir eru laxarnir vænir og fall-
egir, vatnið er gott í ánni og vonandi
gengur eitthvað af fiski í nótt,“ sagöi
Jón formaður.
Laxá á Ásum
í Laxá á Ásum hófst veiðin klukkan
fjögur í gær og samkvæmt greinile-
gustu fréttum, sem við fengum úr
ánni, komu fjórir laxar á land þenn-
an fyrsta veiðidag. Stærsti laxinn
fékk Garðar H. Svavarsson. Hann
var 16 pund og tók Black Sheep.
Karl Ómar Jónsson og Ólöf Stefáns-
dóttir með lax Ólafar sem hún veiddi
á maðk á Stokkshylsbrotinu.
Þverá í Borgarfirði
„Veiðin byrjaði vel í Þverá í morg-
un. Það komu 11 laxar á land fyrir
mat og meðalþyngdin var 10,5 pund.
Eftir mat komu 10 laxar og því veidd-
ist 21 lax þennan fyrsta veiðidag, sem
er mjög góð veiði,“ sagði Jón Ólafs-
son í veiðihúsinu viö Helgavatn í
gærkvöldi.
„Við gátum ekki opnað Kjarrá. Það
verður gert á laugardaginn. Maðkur-
inn og flugan voru næsta jöfn þennan
fyrsta veiðidag. Það er erfitt að sjá
hvort mikið er af laxi í ánni því hún
er aðeins skoluð. Margir af þessum
löxum eru 12 pund, feikna fallegir.
Hólmataglið hefur gefið vel og þessi
veiðibyrjun lofar góðu fyrir sumarið.
Gaman hvað flugan er sterk svona
snemma,“ sagði Jón í lokin.
G.Bender
Frábær gróðrartíð á Selfossi
Regína Thoraxensen, DV, Selfosá:
Hér hefur verið yndislegt veður
síðustu daga, frábær gróðrartíð enda
hafa laufin beinlínis sést vaxa á
trjánum. Frá 14 til 17 stiga hiti með
miklum regnskúrum á milli, sem
standa þetta í 15-20 mínútur. Allt er
orðið skrúðgrænt. Víðast hér á Sel-
fossi er búið að slá húsagarða og setja
niður kartöflur. Dásamlegt að sjá allt
grænt og blómin sprungin út. Já, það
er gaman að lifa núna.
í dag mælir Dagfari________________
Landbúnaðurinn blómstrar
Jón Helgason landbúnaðatráð-
herra hélt blaðamannafund í fyrra-
dag. Tilefnið var að kynna fyrir
þjóðinni þá staðreynd að land-
búnaðarstefnan stæði í fullum
blóma og héldi sínu striki. Ráð-
herrarm upplýsti aö kindakjöts-
framleiðslan væri enn vel fyrir of-
an neyslumarkið. Að vísu hefur
eitthvað dregið úr framleiðslunni
en hún er samt mun drýgri en þjóð-
inni tekst að torga þannig að land-
búnaðarforystan getur áfram
framkvæmt þá stefnu sína að
henda nokkrum hundruðum tonna
á öskuhaugana eins og áður. Sam-
kvæmt búvörusamningum, sem
gerðir voru í tíö fyrri ríkisstjórnar
undir öruggri forystu Framsóknar,
ber ríkissjóði að greiða bændum
fyrir kindakjötsframleiöslu hvort
sem kjötið er étiö eða ekki. Þessi
samningur gerir bændum kleift að
framleiða áfram eins og þeim sýn-
ist en með skynsamlegri stýringu
hefur landbúnaöarráðuneytinu
tekist að draga ögn úr framleiðsl-
unni þannig að nú þarf ekki að
henda nema helmingnum af því
sem áætlaö var en hinn helmingur-
inn er greiddur úr ríkissjóði beint
í vasa bænda. Þannig fá bændur
nú greitt fyrir hvort tveggja, bæði
kjötið sem þeir henda og eins fyrir
kjötið sem þeir ekki framleiða. Of-
framleiðslan hefur þannig borið
árangur með þeim hætti aö bændur
fá áfram greitt fyrir offramleiösl-
una þótt þeir dragi úr framleiðsl-
unni.
Þetta á sér skýringar í því að lengi
vel reyndu bændur að flytja út of-
framleiösluna og henda afgangn-
um. Útflutningurinn var í því fólg-
inn að þjóðin þurfti og þarf enn að
greiða með hverju kílói sem útlend-
ingar hafa lyst á þegar þeir fá það
gefins. En nú hafa bændur haft vit
á því að hætta að framleiöa fyrir
útlendinga nema að takmörkuðu
leyti en fá engu að síöur greitt fyr-
ir kjötið sem þeir ekki framleiða.
Þannig verður þjóðin nú að greiða
til bænda fyrir kjöt sem ekki er
framleitt og má fullyrða að þetta
sé arðsamasta búgreinin í landinu,
þegar menn fá greitt fyrir það sem
þeir gera ekki.
Hinu er svo hent á haugana og
bændur fá greitt fyrir það líka. Síð-
an kemur ráðherrann og segir að
ríkið skuldi bændum þetta kjöt sem
ekki var framleitt og hent var á
haugana og nú er bara beðiö eftir
fjármálaráðherra til að gera upp
reikninginn. Að vísu munu ekki
mikhr peningar til fyrir þessari
greiðslu en það gerir ekkert til, seg-
ir landbúnaðarráðherra, því auð-
velt sé aö slá erlent lán fyrir þess-
ari upphæð, lán sem ríkið greiðir
svo í áranna rás.
Þessar samlagningar landbúnað-
arins þýða það fyrir hinn íslenska
neytanda aö kjötið, sem hann
kaupir í búöinni til að styrkja land-
búnaðinn, er ekki nema brot af því
sem hann þarf að kaupa. Hann
verður líka að greiða fyrir kjötið
sem hann étur ekki og er ekki einu
sinni framleitt. Og neytandinn þarf
líka að láta ríkið slá lán fyrir
greiðslunni og þarf síðan að greiða
skatta um ókomna framtíð til aö
standa undir afborgunum af lán-
inu. Landbúnaöaráðherra telur að
þessi uppfíæð geti numið allt að
fjögur hundruð milljónum króna
og hún mun fara hækkandi á næstu
árum eftir því sem bændur draga
úr framleiðslunni. Því minna kjöt
sem þeir framleiða því meira græöa
þeir.
Afhverju er ekki þessi stefna tek-
in upp í refaræktinni eða minka-
ræk'tinni eða fiskeldinu? Og hvað
erum við að ergja okkur yfir tapi á
ullariðnaðinum þegar einfaldast er
að láta mennina hætta að fram-
leiöa, leggja búin niður og borga
þeim fyrir að gera ekkert. Þessi
landbúnaðarstefna er pottþétt að-
ferð og miklum mun ódýrara fyrir
framleiðendur aö þirða afrakstur
af framleiöslu sem ekki er fram-
leidd heldur en að framleiða vöru
sem hvort sem er verður ekki not-
uð og fer í mesta lagi á haugana.
Sagt er aö landbúnaðarstefnan
kosti þjóöina sex milljarða á ári.
En hvað gera menn ekki fyrir land-
búnað sem þarf aö lifa þótt enginn
þurfi að lifa af honum nema þá til
að halda búunum við til að fá kvó-
tann borgaðan af fólki sem þarf
ekki á honum að halda? Land-
búnaðarráðherra á heiður skilinn
fyrir það hugrekki að halda blaða-
mannafund til aö segja þjóðinni frá
því hvað hún borgar mikið fyrir
ekki neitt.
Dagfari