Dagblaðið Vísir - DV - 02.06.1988, Qupperneq 39

FIMMTUDAGUR 2. JÚNÍ 1988.
39
t .ífggtm
tóku þetta alvarlega. „Þetta var
eins og helgistund," sagöi Ásdís.
Börnin „ferðuðust“ á nokkra
staði. Tónlist var leikin, eftir því
hvaða tema var tekið fyrir. Þau
fóru í gleðiland þar sem dans og
hopp var ríkjandi. Erfiðleikaland
var heimsótt, þar sem dapurt var.
Síðan voru þau spurð að því hvers
vegna væri gleði og sorg á þessum
stöðum. Þannig sköpuðu þau sjálf
ástandið með sínu ímyndunarafli
og með því aö lifa sig inn í viö-
fangsefnið. Skapa með töluðu máh.
Að lokum var langur pappír tekinn
Tíðarandi
fram og hugmyndir málaðar og
teiknaðar. Allir teiknuðu á sama
blaðið og tjáðu sig í hstrænu formi.
Þegar búið var að mála var saga
sköpuð úr verkinu.
ítölskum vinnuaðferðum
fylgt óafvitandi
Þær stöhur í Leiksmiðjunni sögð-
ust hafa fylgt ítölskum vinnuað-
ferðum með bömunum. „Þetta
Álfastelpan keypti sér bíl,
svo keypti hún sér leikhús
og happaþrennu.
Og sólin hjálpar henni að taka tíl.
Á síðustu mánuðum hafa þrjár
konur frá Leikfélagi Reykjavíkur
unnið með 6 ára börnum í leik-
húsi. Hér hefur verið um eins kon-
ar tilraunastarfsemi að ræða í sam-
vinnu við Melaskóla. Hugmyndin
var aö sinna leikhúsmenningu
bama utan hins hefðbundna sniðs.
Láta bömin sjálf taka þátt í skap-
andi verkefnum og aðlaga leik-
húsið þeirra aldri. Einnig var ljóst
að þessum aldurshópi hefur til
þessa lítið verið sinnt hvað snertir
leik og leiklist.
t
Leikhús og skóli samræmd
Leikhússtarfsemi barnanna, sem
nefnist Leiksmiðjan, hefur farið
fram í Iðnó. Þess var farið á leit
við skólastjóra Melaskóla að fá lán-
uð börn til starfsins. Því var vel
tekið og yfirleitt voru 16 börn í
Leiksmiðjunni í einu. Þegar hða
tók á vildu fleiri böm koma. Að
lokum höfðu alhr sex ára bekkimir
í Melaskóla tekið þátt í leikhstar-
starfinu í Iðnó.
„Þetta hefur gengið mjög vel, að
samræma leikhús og skóla,“ segir
Ásdís Skúladóttir, fundarstjóri
þeirra Leiksmiðjukvenna. „Við er-
um nú að vinna að niðurstöðum
og ætlum að undirbúa okkur fyrir
næsta vetur.“
Soffia Vagnsdóttir bætir við:
„Meiningin með Leiksmiðjunni var
að nota hugmyndir barnanna
sjálfra. Mata þau ekki á einhverju
fuhorðinsefni. Komast þannig inn
í þeirra hugarheim og leyfa þeim
að skapa sjálfstætt.“
Eru frjó og fordómalaus
Þær leiksmiðjukonur era sam-
mála um að gott sé að starfa með
börnum í leikhúsi. Þau séu sérstak-
lega frjó og ófeimin við viðfangs-
efnin. Fordómar era ekki til og
hugmyndaheimurin er skemmti-
legur. Börn hafa sterkt ímyndunar-
afl. í leiksmiðjunni hefur verið leit-
ast við að börnin upplifi ævintýri,
hti og hstir saman.
Börnin hafa einnig fengiö aö
skyggnast á bak við tjöldin. Þau
Maragossi sem nú sýnir á Kjarvals-
stöðum hefur tileinkað sér þessar
vinnuaðferðir. Þetta er skemmtileg
tilviljun sem sýnir kannski að viö -
erum á réttri braut.“
Margrét Ámadóttir tekur við:
„Við reynum að spyija krakkana
án þess að mata þau. Staðurinn
sem þau eiga að finna sig á í hvert
skipti er aðlalatriðið. Við sam-
tvinnum tónlist, myndhst og leik-
hst. Best er aö ná sambandi við
krakkana með spurningum. Það
gefur þeim færi á sjálfstæðri sköp-
un. Það verður að gæta þess að
hafa spurningarnar óhlutlægar svo
maður sé ekki leiðandi".
Stundum var gengið úr Mela-
skóla og niður í Iðnó. Þannig byrj-
aði vinnan strax. Á leiðinni vora
húsin skoðuð t.d. á Tjamargöt-
unni. Athygli barnanna var t.d
vakin á skemmtilegum gluggum og
þökum. Þau gerðu sér síðan hug-
myndir út frá húsunum og um-
hverfinu. Börnin persónugerðu
húsin. Sum áttu aö hafa eyra, önn-
ur voru ekki ferköntuð og ýmsar
hugmyndir fæddust. Síðan hélt
sköpunin áfram þegar bömin
komu í leikhúsið.
Ýmsar hugmyndir hjá LR
Hjá Leikfélagi Reykjavíkur er
ætlunin að gera meira fyrir börn í
framtíðinni. Tíminn leiðir í ljós
hvort um frekari samræmingu á
leikhúsi og skólagöngu verður að
ræða. í öllu falh hefur verið gerð
tilraun. Skólastjóm Melaskóla og
aðstandendur Leiksmiðjunnar eru
ánægö með árangurinn.
í framtíðinni er ætlunin að gefa
öhum börnum kost á að koma og
hlýða á sögur. Leikarar munu lesa
sögu fyrir börnin á kaffistofunni í
Iönó. Fullorðnir geta verið með
börnum sínum eöa skhið þau eftir.
Það er vonandi að áframhald
verði á Leiksmiðjunni. Þar hefur '
verið leitast við að gefa ímyndunar-
afhnu og sjálfstæði lausan taumin.
Gefa einstaklingum framtíðarinn-
ar tækifæri á að njóta sín.
Hér eru hugleiðingar Georgs Pét-
urs, 6 ára nemanda í Melaskóla:
Álfakóngurinn vinnur við að setja
gimsteina á steininn sinn.
Stundum setur hann líka regn-
bogastjörnur.
Leiksmiðja fyrir böm:
„Álfastelpan keypti sér happaþrennu''
hafa fengið að hta inn á æfingar
hjá leikurum og kynnst því hvemig
þeir vinna. Einnig hefur tilhögun
ljósa og sviðsbúnaðar verið kynnt
fyrir þeim. Síðan fengu bömin að
standa á sviði í alvöru leikbúning-
um.
Ævintýraheimur með kerta-
Ijósi
Síðan var börnunum boðið í æv-
intýraheim. Gluggar vora myrkv-
aðir, stólum var hlaöið upp og
klæddir með töfraklútum. Kveikt
var á kertum, ahir voru hljóðir og
Starfið byggðist á sjálfstæðri sköpun barnanna. Fyrst var farið i ímynd-
uð lönd og börnin látin tjá sig á töluðu máli. Síðan var teiknað og málað
á risastórann pappír. Þar naut hugmyndaflug hvers og eins sin á listræn-
an hátt. Að lokum sögðu börnin sögu um sameiginlegt verk sitt.
kom ekki í ljós fyrr en á síðustu Hann á galdrastjömu sem
dögurn," segir Asdís. „Svipaðar hann talar stundum við.
vinnuaðferðir og okkar hafa verið Hann er einn og ánægður.
þróaðar á Ítalíu í 20-30 ár. Loris -ÓTT.
„Leiðinleg sól. Alltaf að striða og gera grín að þeim, ulla á þá, og
hreyfa geislana."
„Pinkulitlar flugur eiga heima í þessum steini, og álfastelpan er veik inni
í stóra steininum.“ Athugasemdir barnanna voru skrifaðar niður. Börn-
in gerðu síðan sögu úr teikningum sinum.
■
Leiksmiðjukonur hafa samræmt skólastarf og leikhús í vetur. Hér er um tilraun aö ræða sem tekist hefur
mjög vel. öll börn i sex ára bekk Melaskóla tóku þátt í starfinu - ekki af skyldurækni heldur áhuga. Börnin
fylgdust m.a. með starfi leikara, fóru í alvöru leikbúninga og stóðu á sviði. Á myndinni ræða Leiksmiðjustöll-
urnar Ásdis Skúladóttir, Margrét Árnadóttir og Soffía Vagnsdóttir um myndir vetrarins.