Dagblaðið Vísir - DV - 02.06.1988, Blaðsíða 16

16
; FIMMTUDAGUR 2. JÚNÍ 1988.
Spumingin
Lesendur
Að fiysta fisk í Bretlandi:
Ödýrari kostur
Helgi Gunnarsson skrifar:
Það er nú að koma upp sérkenni-
leg staða í umræðunni um málefni
frystihúsanna hér á íslandi. Það
hefur nefnilega komið í ljós að
ódýrara er að frysta íslenskan fisk
í Bretlandi en hér heima. Það er
kannski ekki nema von. Það er tals-
vert lægri launakostnaður þar en
hér og mun minni skyldur og kvað-
ir.sem frystihúsaeigendur þar
þurfa að gangast undir, en hérna.
Einhverjir munu nú segja sem
svo að þeir á Bretlandi njóti þess
nú að verkafólk þar sætti sig við
Launin í Bretlandi segja ekki alla söguna heldur kaupmátturinn, og þar er hann meiri, segir
fiskiðnaðarverksmiðju SH í Grimsby.
bréfinu. - I
lægri tekjur en fólk gerir hér. En
hver láir fyrirtækjum hér að leita
þangað sem tilkostnaður er lægst-
ur? Ekki er annað sýnilegra en fisk-
vinnslumenn, sem eiga í erfiðleik-
um hér, loki sínum frystihúsum og
flytji reksturinn til Bretlands eða
jafnvel annarra landa og notfæri
sér hin hagkvæmu skilyrði sem
víðast virðast vera til staðar og alls
staðar hagkvæmari en hér á landi.
Og þetta er ekkert tiltökumál.
Það er t.d. ekki hægt að segja að
við íslendingar séum að „notfæra"
okkur lægri laun sem gilda í öðrum
löndum í fiskvinnslu. Það er rétt
að laun þar eru lægri, en það er
ekki öll sagan. Þar eru skattar
þessa fólks mun lægri og þaö sem
meira er; þar eru lífsnauðsynjar
margfalt ódýrari en hér á landi, þar
með talin matvæli og aðrar vörur
til heimilisreksturs. - Það er þann-
ig ekki útséð um það hvar lægst
eru launin því það er kaupmáttur-
inn sem gildir, ekki krónurnar í
umslaginu eins og margoft hefur
verið bent á. -
Það er ljóst, að fiskvinnsluhúsin
hér verða að grípa til einhverra
ráða varðandi rekstrarstöðuna og
síhækkandi tilkostnað. Nú þarf
brátt að fara að huga að því hvern-
ig bregðast eigi við kröfum sjó-
manna um 15% hækkun á fis-
kverði. Þetta með lokun húsanna
hér heima til að flytja frystinguna
út út landinu er því ekki alveg út
í bláinn. - Eitthvað verður að gera
þar til frysting um borð í veiöiskip-
unum er orðin að veruleika.
Ertu hlynntur
dauðarefsingu?
Birgir Guðbergsson: Já, fyrir
ákveðna afhrotamenn, t.d. kynferðis-
afbrotamenn gagnvart börnum og
aðra sem eru þjóðfélaginu dýrir.
Jón Pétursson: Já, fyrir kynferðisaf-
brot, eiturlyfiasölu og fyrstu gráðu
morð.
Hallgrímskirkjan og spjaldið:
Er þetta
„Stjömu“-frétt?!
Einn úr annarri sókn skrifar:
í hádegisfréttum Stjörnunnar,
fóstudaginn 27. maí, var uppistaða
fréttanna spjald nokkurt, sem sett
hefur verið upp á turni Hallgríms-
kirkju og er tengt viðgerðum á
skemmdum í steypu. Spjald þetta er
danskt að uppruna og er frá fyrir-
tæki því sem selur efnið sem notað
er til viðgerðarinnar.
Nú er ég ekki einn þeirra sem þetta
spjald varðar á einn eöa annan hátt
■
/V ^ i ^
ll
„Sika“-skiltið,
Stjörnufréttar.
sem varð tilefni
og bý í allt annarri sókn en þeirri sem
kennd er við séra Hallgrím Péturs-
son. Ég er hins vegar ekki sáttur við,
hvernig reynt er að gera þetta spjald,
sem fáir viröast hafa tekið eftir, að
frétt, jafnvel „Stjörnufrétt". En
svona verður oft ein fjööur að hænu.
Fréttamaður Stjörnunnar var lengi
að lýsa þessu fyrir hlustendum er
hann, að því er manni heyrðist, stóö
fyrir framan Hallgrímskirkju að lýsa
spjaldinu. Síðan sagðist hann bara
fara heim til prestsins, niður í Auðar-
stræti- til séra Ragnars Fjalars, og
kryfja hann sagna um spjaldið og þá
myndu hlustendur fá allt sem þyrfti
til að fullkomna fréttina.
þegar heim til prestsins kom varð
það lýðum ljóst, að ekkert var í raun
merkilegt við spjald þetta og tilkomið
einungis vegna þess að sá sem selur
efnið hafði beðið um að þess yrði
getið hvaðan efnið væri, með því að
setja spjald með nafni fyrirtækisins
upp þar sem verið væri að vinna.
Svona einfalt var þetta. Við eigum
þessu að venjast hér við ýmsar bygg-
ingar, að sjá skilti þar sem skráð er
hverjir séu að byggja viðkomandi
byggingu, hver sé hönnuður og hver
sjái um hinar mismunandi fram-
kvæmdir verksins. Er eitthvað óeðli-
legt við þetta?
Stjörnufréttin endaði svo á því, að
presturinn sagði að hann væri al-
saklaus af uppsetningu spjaldsins en
sagðist myndi reyna að koma því til
leiðar, að það yrði ekki nema á tveim-
ur hliðum turnsins í stað þriggja eins
og þá var. - Er þetta ekki stjörnu-
bjart dæmi um smámunahátt okkar
íslendinga, þegar einfalt og ómerki-
leght auglýsingaskilti verður
„stjörnufrétt“.
Guðný Kröyer: Nei, alls ekki.
Hannes Hauksson: Nei, það er ég
ekki, en beita mætti þungum fangels-
isákvæðum.
Steinar Sigurgeirsson: Nei, ekkert
brot er svo alvarlegt, en loka mætti
menn inni til æviloka fyrir ákveðin
afbrot.
Andrés Magnússon: Nei, ekkert brot
verðskuldar dauðarefsingu.
Fimm óbrigðul efnahagsráð
Erling Ólafsson hringdi:
Einn eldri vinur minn, sem er
kominn fast að sjötugu, býr yfir
óþijótandi fróöleik, fjöri og gáfum.
Er oft fróðlegt að hlýða á hann er
hann fer á kostum í samræðum og
lætur skoðanir sinar í ljósi.
Hann segir: Ef ég mætti ráða þá
myndi ég leggja tfi eftirfarandi:
1. Klippið niður kreditkortin. Þau
voru og eru enn aöeins fyrir þá fáu
sem hafa næga peninga.
2. Kaupið aðeins brýnustu lífs*
nauðsynjar, og þá meina ég BRÝN-
USTU EINGÖNGU.
3. Látiö allar auglýsingar um allt
það glæsilega á „gamla genginu“
lönd og leið og leyfið þeim sem þessi
„lífsgæði" selja að eiga þau sjálfir.
4. „Vindið ofan af ykkur“ og hægið
á gangi lífsvélar ykkar og þið raun-
uö finna að hamingjan kemur „inn-
an frá“, en hvorki frá peningum
né hlutum, nýjum eða notuðum.
5. Takið upp siöi og venjur afa ykk-
ar og ömmu, þeirra sem gerðu okk-
ur rík. - Sem sé, nægjusemi, heið-
arleika og iðni. Þá mun okkur vel
farnast, þrátt fyrir allt.
Forsetakosningarnar:
Vinur er sá sem
til vamms segir
Sigurður Sigurðsson, Fjólugötu 29
Vestmannaeyjum skrifar:
Kæra Sigrún Þorsteinsdóttir á Blá-
tindi
Ég vægast sagt undraðist þegar þú
ákvaðst framboð þitt til forsetakosn-
inga gegn Vigdísi Finnbogadóttur.
Frómt frá sagt, þá er það álit íslend-
inga flestra, að engum þýði að etja
við hana kappi, svo vinsæl sem hún
er orðin meðal landsmanna og nán-
ast eina sameiningartáknið á þessum
sundurleitistímum. Tungumála-
kunnátta hennar er íslendingum
kunn og bókmenntaþekking einstök.
Með þessum orðum er ég ekki að
draga í efa þekkingu þína á hinum
ýmsu sviðum. Samt er það álit mitt
að þú ættir að spara okkur Mörlönd-
um þessar 30 milljónir sem þetta
vonlausa sjónarspil þitt myndi kosta
okkur öll. Sérlega myndir þú hlífa
okkur Eyjaskeggjum hættir þú við
þessa óskemmtilegu uppákomu í
tíma.
Þannig segir í fornum fræðum:
„Vinur er sá sem til vamms segir“.
Hringið
GTH1ÍJ
23^«LJL L LCL
milli kl. 13 og 15,