Dagblaðið Vísir - DV - 02.08.1988, Blaðsíða 16

16
ÞRIÐJUDAGUR 2. ÁGÚST 1988.
Spumingin
Á að tengja krónuna er
lendum gjaldmiðli?
Tryggvi Elíasson: Hef ekki hugmynd
um þaö.
Jón Thorsteinsen: Já, hún verður
* stöðugri.
Pétur Bergmann: Ég veit það ekki.
Jón Þórðarson: Það er alveg sjálf-
sagt.
Ásta Björnsdóttir: Nei.
Ásta Hannesdóttir: Ég veit það ekki.
Lesendur
Opið bréf til
dómsmálaráðherra
Fangi á Litla Hrauni skrifar:
Mig langar til að varpa fram
nokkrum spurningum um stefnu
hins opinbera í félagsmálum fanga.
Nánar tiltekið varðandi húsnæðis-
mál þeirra sem eru að losna úr
fangelsum.
Ég veit ekki til þess að það sé
stefna ráðuneytisins eða hins opin-
bera að útvega öruggt húsnæði fyr-
ir menn sem eru að losna úr refsi-
vist. Augljóslega hlýtur það þó að
vera undirstaða nýs og betra lífs
og jafnframt grundvöllur fastrar
atvinnu og menntunar. Enginn fé-
lagsráðgjaíi ráðleggur föngum
neitt í þeim efnum eða öðrum yfir-
leitt. Enginn félagsráðgjafi starfar
í fangelsum né heldur sálfræðingur
þótt lög mæli svo fyrir. Þykir mér
það ótrúleg skammsýni og fyrir-
hyggjuieysi. Fangar, sem koma
húsnæðislausir úr fangelsum, virð-
ast í fljótu bragði eiga um þessa
kosti að velja:
1. Að flytjast til bráðabirgða á
heimili Vemdar. Þar mega þeir
búast við tafarlausum útburði ef
þeir þiggja róandi lyf þótt að lækn-
isráöi sé. Einnig nægir að húsvörð-
ur gmni þá um að hafa fengið sér
í glas á dansstað. Geti fangi ekki,
vilji ekki eða þurfl ekki að lifa sam-
kvæmt leiðbeiningum AA-samtak-
anna getur hann útilokað þann
möguleika.
2. Þeir sem vilja búa í miðborg
Reykjavíkur geta fengið herbergi
hjá Hjálpræðishernum með útsýni
yfir „rúntinn“. Sumir lenda þó á
lakari gististöðum. Ef fangar eru
mjög heppnir og reglulega þolin-
móðir losar Félagsmálastofnun sig
viö þá með því að styrkja þá með
kr. 15 þúsund til fyrirframgreiöslu
upp í húsnæði.
3. Þeir sem eru svo vel settir að
eiga tjald geta e.t.v. tjaldaö í Laug-
ardalnum.
4. Þeir sem em svo vel stæðir að
eiga bílgarm geta sofið í honum eða
selt hann og leigt sér 8 fermetra
kvistherbergi í nágrannabyggðum
Reykjavíkur.
5. Þeir sem eftir era geta svo far-
iö til sjós eða upp í sveit að bíta
gras.
Þeir fangar sem koma ungir og
ómenntaðir úr fangelsum era
margir. Margir þeirra eru skuldug-
ir eða húsnæðislausir í þokkabót.
Sumir hafa átt ansi rótlaust og
ömurlegt líf allt frá bernsku. Hafa
jafnvel lent ungir á uppeldisstofn-
unum hins oþinbera sem gjarnan
mætti nefna forskólafangelsi.
Fangelsi brjóta menn niður en
bæta ekki nokkurn mann. Það er
a.m.k. skoðun flestra sem hafa
þurft að dúsa bak við rimla og einn-
ig margra „fræðinga" sem við þau
hafa starfað. Ekki hef ég oröið var
við uppbyggingarstarf í íslenskum
fangelsum og ætti í því sambandi
aö nægja að nefna skortinn á fé-
lagsráðgjafa og sálfræðingi sem eru
þar vitaskuld bráðnauðsynlegir.
Ég veit mörg dæmi þess að menn
hafi framið afbrot eftir fangavist
beinlínis eða óbeinlínis vegna
beiskju yfir vonlítilli félagslegri
stöðu sinni. Ef ég misskil ekki fjár-
lögin eru svo þessir sömu menn á
fjárlögum næsta árs undir fjárlaga-
liðum sem nefnast; löggæsla,
gæsluvist, réttargæsla og máls-
kostnaður, dómskostnaður og síð-
an afplánun og refsivist. Vissulega
skapa afbrotamenn atvinnu í þessu
landi. Þá er tilvist þeirra ágætt
dæmi um það sem ekki er að hjá
„okkur“ góðborgurum þessa lands.
Svart-hvítt, uppi-niðri. Sumir
fróðir menn telja þó að málin séu
ekki svona einföld og að allt í lífinu
eigi sínar orsakir og skýringar.
Líka tOvist afbrotamanna.
Loks koma spurningarnar til
dómsmálaráðherra:
1. Er það stefna ríkisins og þar
með yðar að útvega þeim sem koma
húsnæðislausir og blankir út úr
fangelsum ríkisins húsnæði á við-
eigandi kjörum?
2. Ég vil einnig spyija hvort þér
áhtið ekki að menn sem losna úr
fangelsum án þess að eiga sér ör-
uggt athvarf séu líklegri til aö skila
sér fljótlega aftur í klefann sinn en
sá sem athvarfið á?
3. Teljið þér að sú skilyrðing sem
felst í því að bjóöa mönnum sem
losna úr fangelsum aðeins upp á
húsnæði þar sem menn verða að
lifa og hlýta agareglum eins og í
fangelsum sé heiöarleg gagnvart
þeim?
Síðasta spurningin minnir mig á
leikritið Glerbrot. Stúlkan leitaði á
náðir trúarinnar í einrúmi þegar
allar leiðir virtust lokaðar. Þegar
reynt var að þröngva henni til trú-
ar snerist hún til varnar. Að lokum
leyfi ég mér að vona að stjóravöld
komi einhvern tíma auga á, í öllum
hamagangi húsbygginga, þarfir og
neyð annarra en ráðherra og Seðla-
bankastjóra. Af hógværð leyfi ég
mér að vonast eftir svari.
„Ég veit mörg dæmi þess að menn hafi framið afbrot eftir fangavist beinlínis eða óbeinlínis vegna beiskju
yfir vonlítilli félagslegri stöðu sinni,“ segir m.a. í bréfinu. - Litla Hraun í Árnessýslu.
Rás 2 goð
Útvarpshlustandi hringdi:
í minni vinnu hef ég tækifæri til
þess að hlusta á útvarp allan dag-
inn án þess að þaö trufh mig. Eg
geri því mikiö að því aö hlusta á
eitthvaö af afþreyingarrásunum,
Bylgjuna, Stjöraunaog Stöð 2. Eftir
þvi sem ég hlusta lengur fæ ég allt-
af meira og meira dálæti á rás 2.
Síbyljan, blaðrið og diskótónlistin
á Bylgjunni og sérstaklega Stjöm-
unni eru að gera mig vitlausan.
Iöulega eru sömu lögin, sem eru
vinsæl á listum þá vikuna, spiluð
margsinnis sama daginn svo mað-
ur er orðinn hundleiður á þeim eft-
ir daginn.
Mun minna ber á þessu hjá rás 2
þar sem reynt er að vera meö ahar
tegundir tónlistar. Þar er til dæmis
mikiö meira gert aö því að spila
tónlist sem samin var á árunum
1970-80 og virðist hreinlega vera
iabú hjá Bylgjunni og Stjömunni.
Ég skil ekkert í því af hveiju sú
tónhst á ekki upp á pallborðiö þar
því flestum pælandi mönnum þykir
hún mun merkilegri en sú sem
framleidd er í dag.
Ég vil því koma að þakklæti til
rásar 2 fyrir að sinna þessum tíma
eitthvað og vona aö rásin leggi ekki
upp laupana þótt hlustendahópur-
inn sé kannski ekki mjög stór.
Hvalveiðar og mannúð
Ingvar Agnarsson skrifar:
Hvahr eru stórfenglegustu dýr
sjávarins. Þeir eru flestir fardýr, og
sumar tegundimar koma hingað til
að ala hér afkvæmi sín. Það er mikil-
fengleg sjón að sjá þá synda og bylta
sér í sjávarborðinu. Það verður öh-
um ógleymanleg sjón, er séð hafa.
Allflestir skíðishvalir lifa á ljósátu
einni saman. Það er því algjört rang-
hermi þegar hvalveiðisinnar bera
það á borð fyrir alþjóð að þessir hval-
ir éti svo mikið af fiski og þess vegna
verði aö halda fjölda þeirra í skefjum.
Hættum að drepa hvali, það væri
okkur til sóma og okkur samboöið.
Og meðan ekki eru þekktar aðferðir
til að drepa þessi stóru dýr á hrein-
legan hátt, þá er hvaladráp okkur th
stórkostlegrar minnkunar. Á meðan
ekki er hægt að aflífa þá nema með
óheyrilegum pyntingaraðferðum þá
eru hvalveiöar algjör ósvinna og níð-
ingsháttur, einkanlega þar sem eng-
in þörf er á þessum veiðum, því sagt
er að óseld hvalkjötsfjöll séu þegar
allt of há.
Garðar, hvar áttu heima?
íbúi skrifar: Mallorca á Spáni og heitir Christina
Ég fékk bréf inn um lúguna hjá R. Fischer og stílar bréfið á Gardar
mér um daginn sem stílað er á mitt (sennilega Garðar) BergGudjónsson,
heimilisfang, en ég kannast ekkert Hringbraut 78,109 (?) Reykjavík. Ef
við nafn viötakanda og veit ekki til einhver kannast við að eiga þetta
þess að hann hafi nokkum tíma átt bréf, þá getur hann vitjað þess á
heima á þessum stað. Sendandi er frá DV.
Þetta er bréfið sem íbúi á Hringbraut fékk inn um lúguna hjá sér.
íbúi á Hvitarbakka i Biskupstung- grafhundakyni). Ef einhver vill fá
um skrifar: okkur getur hann eða hún hringt
Við erum fjórir, fallegir hvolpar í síma 98-68862 eða komiö að Hvít-
sem vantar heimili. Við erum árbakka í Biskupstungum, 801 Sel-
fæddir 28. maí og erum af blönduðu foss.
smáhundakyni (móðir okkar er af