Dagblaðið Vísir - DV - 03.09.1988, Síða 16

LAUGARDAGP&3. gEPTEMeERAm.
16
ES.mbes^Vitaug^gg,
ÍNewbandfroffl
llcelandplaysbot
WockaitheRoxy
| wtial wo»W í'Jrry'’ U«k''n' ]
I rolt.Uu-irP,nr«1!nl, /unnri-
I tlie few «™>> a perfornted '
I esn a« W »
I MofKlay «S»' "'Iwdyl -
I band w>i» - i-
1 icri&nd- k w thst cold I
I IrtlíwíWVod “SSáij 0f ttie I
I liltlt Uland ||> th' ArctiS- \
I Atlanttc. w3> “tu as a ítop-off I
I Cirtlc.kwofl^villnei on U’.'ir
I point fflr,5f(,u.ide Dettrnt«i<ín 1
.
Velgengni Sykurmolanna á bandarískri grund:
Frábær uppákoma
í Los Angeles
Kristrún Gunnaisdóttir, DV, Los fingeles:
Þegar fréttist í Los Angeles aö
Sykurmolarnir hefðu loksins hafiö
tónleikaför sína um Bandaríkin og
væru á leiðinni til borgarinnar var
stokkiö af stað og reynt aö ná í
miða. Ein af útvarpsstöðvunum
auglýsti í sífellu þrenna tónleika á
borgarsvæðinu, eina á Scream í
miðborginni og tvenna á Roxy í
Hollywood.
En Adam var ekki lengi í Para-
dís. Það var uppselt á alla tónleik-
ana strax þegar auglýsingar hófust
og komust miklu færri að en vildu.
Hundrað metra löng biðröð mynd-
aðist fyrir utan Scream laugar-
dagskvöldið 20. ágúst þegar tón-
leikamir áttu að heíjast þar. Flestir
voru mættir til að krækja sér í
ósóttar pantanir, sem reyndust
örfáar, eða til að svindla sér inn.
Ekki þreytumerki að sjá
Sömu sögu er að segja frá Roxy
í Hollywood. Þar mætti greinar-
höfundur með myndavél til að sjá
og heyra í þeim félögum og taka
nokkrar myndir. Þetta kvöld, 22.
ágúst, voru Sykurmolarnir að
halda sína sautjándu tónleika á 27
dögum en það var ekki þreytu-
merkiáþeimaðsjá.
Aðstandendur Roxy hrósuðu
þeim óspart fyrir fagmannleg
vinnubrögð og gott skipulag en
æstir aðdáendur gengu fram og til
baka fyrir utan í veikri von um að
nálgastmiða.
Bandarísku blöðin hafa sýnt Syk-
urmolunum mikinn áhuga og það
á einnig við um blöðin í Los Ange-
les. Los Angeles Times birti um þá
lofgrein og Herald Examiner spyr
hvort hér sé á ferð innrás víkinga,
svo eitthvað sé nefnt.
Það var mikil spenna í salnum á
Roxy þetta kvöld og greinilegt að
áheyrendur gerðu sér miklar vonir
um dagskrá kvöldsins. En Sykur-
molarnir eru ekki einir á ferð.
Upphitunarhlj ómsveitin
Upphitunarhljómsveitin, sem
fylgir þeim, heitir Hugo Largo. Hún
er frá New York og samanstendur
af bassaleik þeirra Tim Sommers
og Adam Peacocks, fiðluleik Hahn
Rowes og söngrödd Mimi Goese.
Mér fannst helst sem ég væri
stödd á neðanjarðarbúlu í Vestur-
Þýskalandi þegar Hugo Largo hóf
leik sinn. Tónlistin er mjög hrá og
tjáningarfull en aö sama skapi er
hún þung og lítið melódísk. Til
samlíkingar kemur mér einna helst
í hug Infemó, hljómsveit Ómars
Stefánssonar myndlistarmanns og
félaga.
Afstaða áheyrenda til tónlistar
Hugo Largo var greinilega nokkuð
blendin enda augljóst til hvers
áheyrendur voru komnir. Sykur-
molanna var beðið með óþreygju.
Þegar Sykurmolarnir mættu á
sviðið þetta kvöld var sem töfra-
hulu væri slegið yfir salinn. Eitt-
hvað var um Islendinga meðal
áheyrenda og ekki laust við að þeir
væru svolítið stoltir. Þaö var líka
mjög góð stemning meðal hljóm-
sveitarmanna sem hófu þessa 90
mínútna tónleika með prakkara-
svip á andlitunum.
Einar og Björk stukku fram á
sviðiö og sungu - ging gang gúlli
gúlli gúlligúlli vask vask - heila og
heilaseila - og svo tók Einar við -
úka tsjaka úka tsjaka bíb bíb á
kertastjaka. Þá bætti hann ein-
hverju lítilræði af dónaskap aftan
við romsuna en þannig er nú
Einar.
Með því upphófst söngrödd
Bjarkar - Veik í leikföng - og tón-
leikarnir voru hafnir. Áheyrendur
hrópuðu og klöppuðu í hrifningu,
allsendis grunlausir um munn-
söfnuð Einars en íslendingunum
var óneitanlega skemmt.
Allt safnið
Á tónleikunum léku Sykurmol-
arnir gamalt og nýtt efni, öll lög
breiðskífunnar Life’s too good
ásamt lögunum Kabboj og Köttur
sem út komu á smáskífu. Þar viö
bætast svo sjö splunkuný lög og er
ekki annað að heyra en hljómsveit-
in sé í stöðugri framþróun.
Breiðskífan Life’s too good hefur
fengiö ótrúlegar viðtökur á Banda-
ríkjamarkaði. Er platan nú þegar
komin í 74. sæti sölulista hér vestra
sem þýðir að hátt á annað hundraö
þúsund plötur hafa selst. Geri aðrir
betur.
íslendingum er það kannski
spurn hvað það er við tónlist og
yfirbragð þessarar sveitar sem
heillar Bandaríkjamenn. Svarið er
auðfundið. Tónlist Sykurmolanna
er ákaflega þétt og hljómmikil, auk
þess að vera skemmtilega melódísk
og hrífandi í takti. Hvað tjáninguna
sjálfa varðar þá er hún bæði einlæg
og kreíjandi og söngurinn hennar
Bjarkar kemur alveg örugglega frá
hjartanu rétt eins og dónaskapur-
inn í Einari.
Heildarsvipurinn, sem sveitin
hefur, er mjög frábrugðinn því sem
fólk á að venjast á bandarískum
popp- og rokkmarkaði en samt sem
áður er um alvarlega listsköpun og
vönduð vinnubrögö að ræða. Kan-
inn er því mjög hrifinn, kallar þetta
„Iceland mystery” og „viking in-
vasion”, buktar sig og beygir og
hefur aldrei heyrt annað eins.
Fáirútvaldir
í rabbi við Sykurmolana kom í
ljós að áhugi bandarísku blaðanna
er miklu meiri en þau hafði grun-
að. Því var ráðinn maður í það sér-
staklega að velja úr áhugaverðum
íjölmiðlum sem biðja um viðtöl og
myndir meðan á ferðinni stendur.
Slíker ásóknin.
Ekki er heldur hægt að segja ann-
að en Sykurmolarnir séu atvinnu-
menn fram í fingurgóma. Allt er
vandlega skipulagt hvað ferðalagið
varðar. Fjögurra manna hópur sér
eingöngu um að flytja tæki og
hljóöfæri milli staða, setja þau upp
ogtakaniður.
Fararstjóri fylgir hljómsveitinni,
Björk hefur barnapíu fyrir Sindra
litla sem fékk að fara með og allt
er tímasett, hverju nafni sem það
nefnist, á dagskrá hvers dags.
Þau eiga mikiö hrós skihð fyrir
þetta framlag og alla atorkuna enda
alls enginn leikaraskapur á ferð-
inni. Þeim er greinilega full alvara
með aö kynna tónlist sína hvar Sem
áhugi kann að leynast og tónleika-
ferðin um Bandaríkin er sleitulaus
vinna.
„Ætli það taki ekki svona hálfan
mánuð að ná sér niður aftur og
finna þá tilfinningu aö þurfa örugg-
lega ekki að mæta nokkurs staðar
eftír hálftíma,“ varð einum félag-
annaað orði.
Kraftmikil hljómsveit
En það var ekki á þeim að sjá
að þau væru að gefast upp eftir
tæpan mánuð á feröalagi og um
tuttugu dagar enn ótaldir þar til
þau geta snúið heim. Þau mættu á
sviðiðíRoxyfullaforkuogvar '
sviðsframkoman áheyrendum til
mikillar skemmtunar.
Einar stökk um allt og hamaðist
sem óður samkvæmt venju. Björk
átti góða spretti og heillaði áheyr-
endur alveg upp úr skónum með
söng sínum. Aðrir í sveitinni voru
mun hógværari enda uppteknir við
að leika á hljóðfæri, tónlist sem
greinilega enginn hafði heyrt fyrr
borna fram á þennan hátt.
Hvaö tekur svo viö þegar heim
kemur? Jú, meiningin er að fara í
stúdíó fyrir jól, og þá helst á ís-
landi, og taka upp eitthvaö af nýju
lögunum. Hvort íslendingar fá að
heyra hvernig þau hljóma á kom-
andi hausti verður bara að koma í
ljós því ekkert hefur enn verið
ákveðið með tónleikahald heima.