Dagblaðið Vísir - DV - 03.09.1988, Side 30

3ti
Sérstæö sakamál
LAÚGÁRDÁGUR 3. SÉPTEMBÉR 1988.
Ekkert fór meira í taugarnar á
Alice Midgeley en sá vani manns
hennar, Cyrils, að standa upp og
ganga út úr stofunni þegar umræður
þeirra urðu að deilu. Þaö var eins
og hann væri ófáanlegur til þess að
rífast við hana.
Kvöld eitt í fyrra sátu Midgeley-
hjónin í stofunni á heimili sínu í
bænum Luton-á Englandi. Cyril var
með dagblað í höndunum en kona
hans sat andspænis honum. Um-
ræðuefnið var tuttugu og sex ára
gamall fóstursonur þeirra en hann
hafði þá nýlega kynnst ungri konu
inu til kvöldverðar og lét afstöðu
Alice ekki aftra sér í því. Þá fór hann
stundum að heimsækja unga fólkið
sem tekið hafði séð íbúð á leigu og
spilaði þá oftast við þau en Rakel
hafði mjög gaman af því. Þegar Cyril
kom svo heinrhafði hann gjarnan
orð á því hve vel færi á með Símoni
og Rakel.
Alice finnst hún afskipt
Er þannig hafði gengiö um hríð
fannst Alice þau þrjú, Símon, Rakel
og Cyril, hafa myndað samheldinn
Rakel og vonaðist til þess að fundur-
inn yrði til þess að Rakel sæi að hún
yrði aö slítá sambandinu viö Símon.
Símon fór í kvöldskóla á hverju
miðvikudagskvöldi. Þá væri upplagt
að heimsækja Rakel því hún væri ein
heima. Um sama leyti yrði Cyril að
spila bridds með vinum sínum. Hent-
ugri tími fyndist því vart.
Miðvikudagskvöldið 16. september
settist Alice inn í bíl sinn og ók til
hússins sem Rakel bjó í en leiðin var
um þrír kílómetrar. Hún lagði bíln-
um nokkuð frá hliðinu og gekk inn
um hlið á bakgaröinum en hún vissi
Alice Midgeley. Cyril Midgeley.
Rakel og Simon.
sem hann kunni mjög vel við. Símon,
en svo hét ungi maðurinn, var sjón-
varpsviðgerðarmaður og stóð sig
mjög vel í starfi. En Alice, fósturmóð-
irin, sem var orðin sextíu og tveggja
ára er hér var komið sögu, gat
ómögulega fellt sig viö ungu konuna
sem hann var með, Rakel að nafni.
Rúmlega þrítug
Rakel var fráskilin og þrjátíu og
þriggja ára og þau Símon höfðu byrj-
að sambúð. Það gat Alice ekki fellt
sig við og þetta umrædda júlíkvöld
fyrir rúmu ári ákvað hún að reyna
að fá mann sinn á sitt band ef það
mætti veröa til þess að tækist að fá
Símon til þess að snúa baki við Rakel.
Það eina sem Cyril, sem var sextíu
og eins árs, sagði, er hann háföi
hlustað á konu sína um hríö, var: „Þú
æsir þig allt of mikið út af þessu,
Alice. Símon eru nógu gamall til þess
að vita hvaö hann er aö gera. Þú
getur ekki haft nein áhrif á hvaða
konu hann velur sér.“
„Þú ert mér alltaf
ósammála,“
sagði Ahce þá. Svo spurði hún
mann sirih hvers vegna hann gæti
aldrei séð neitt með sínum augum.
Ekki kæmi til greina að Símon léti
sér nægja það næstbesta sem honum
stæði til boða. Þar að auki væri það
ekki rétt af honum og Rakel að búa
saman ógift. Þetta mætti þó ekki
skilja svo sem hún óskaði þess að þau
gengju í hjónaband. Nei, Símon ætti
að flnna sér yngri og laglegri stúlku
til að kvænast.
Er hér var komið braut Cyril sam-
an blaðiö sem hann haíði verið að
lesa og sagöi að í raun fyndist sér
Rakel indæl stúlka og mætti Símon
teljast heppinn að hafa kynnst henni.
Svo gekk hann út úr stofunni.
Cyril tekur til sinna ráða
Cyril Midgeley mun hafa tekið
nærri sér þá gagnrýni sem kona hans
kom með á fósturson hans og unn-
ustu hans. Hann bauð því unga fólk-
hóp og væri það ætlun þeirra að
halda sér fyrir utan hann. Þá varð
þaö ekki til þess að létta skap hennar
að hún var búin aö taka þá afstööu
að hún myndi aldrei viðurkenna
Rakel. Heldur vildi hún deyja.
Þar kom að Alice þóttist viss um
að hún fengi engan stuðning í málinu
frá Cyril og því yrði hún sjálf að láta
til skarar skríða til þess að rétta hlut
sinn. Hún ákvað því að heimsækja
aö Símon hafði nýlega látið setja gler-
hurð í útidyr á borðstofunni. Alice
tók í húninn en komst aö því að hurð-
in var læst. Hún var í þann veginn
að banka er hún sá dálítið sem kom
henni úr jafnvægi.
í spegli
sem var í borðstofunni sá 'hún
Rakel. Hún sat nakin í fanginu á
manni og leyndi sér ekki að náið
samband hlaut að vera á milli þeirra.
Aiice gat ekki séð hver maðurinn var
því andlit hans sást ekki en hún var
viss um að það væri ekki fóstursonur
hennar, Símon. Þó fannst henni eitt-
hvað kunnuglegt við mannir.n.
Skyndilega lyfti maöurinn höfðinu
svo að sást framan í hann. Það var
Cyril! Það var þá eiginmaðurinn og
fósturfaðir Símons sem var með Rak-
el nakta í fanginu. Hann var farinn
að halda við unnustu sonar síns. Það
eina sem Alice kom til hugar var að
koma sér burt eins fljótt og hún gæti.
Ný áætlun
Það var ekki fyrr en Alice var
sest upp í bíl sinn að hendur hennar
hættu að skjálfa. Og um leið sá hún
dálítið sem hún hafði ekki séð fyrr.
Bíll Cyrils stóð við annan enda bíl-
skúrsins við húsið. Er Alice hafði
jafnað sig um stund ók hún heim.
Er þangað kom ákvað hún aö gera
eithvað sem byndi enda á þetta
ástand.
Skömmu síðar heyröi hún að Cyril
Hús Midgeleyhjónanna.
kom heim. Hún rétti úr sér í stólnum
og leit á mann sinn. Svo sagði hún:
„Var þetta skemmtilegt spilakvöld?"
„Ekki sem verst,“ svaraði hann.
„Það hefði þó getað verið betra."
„Hvað gengur að þér?“
Cyril tók dagblaðið, settist í stól
sinn og lét fara vel um um sig. Eins
og vepjulega leit hann fyrst á íþrótta-
síðurnar. Alice lét hann í friði um
stund en gekk síðan til hans og þreif
af honum blaðið. „Nei, þú kemst ekki
upp með það í kvöld,“ hvæsti húrr
„Nú færðu ekki að fela þig á bak við
blaðið eins og venjulega. Hvar hef-
urðu verið?“
„Hvað áttu við?“ spurði Cyril.
„Hya^ gengur að þér?“
„Ég er með fullu viti,“ sagði Alice,
„þótt þú haldir alltaf að sé eitthvað
að mér. Það vill bara svo til að ég sá
þig með þessari dræsu.“
Cyril leit á konu sína og fölnaði.
Um leið tók hún eftir því að hendur
hans fóru aö skjálfa. I fyrsta sinn í
þrjátíu ára hjónabandi vissi hún að
hún hafði trompspilin á hendinni.
Nú yrði hann aö svara til saka.
„Ég veit ekki hvað þú ert aö tala
um,“ sagði maður hennar svo. „Sestu
og reyndu að ná stjörn á þér.“
„Þú varst með Rakel.-Eg sá hvað
þið tvö voruð að gera. Þið hafið fariö
á bak við okkur Símon. Nú skil ég
líka betur hvers vegna þú vilt ekki
að hann snúi baki við henni. Það
myndi ekki henta þér.“
Án þess að segja nokkuð reis Cyril
á fætur, braut saman blaðið og gekk
að dyrunum.
„Gerðu þetta ekki, Alice“
Alice hljop nú að stólnum sem
hún hafði setið í og tók eitthvað úr
honum. Er Cyril sá hvað það var var
um seinan fyrir hann aö gera nokk-
uð. Kona hans var með skammbyss-
una sem hann var vanur að hafa við
rúm sitt ef svo skyldi fara að einhver
brytist inn til þeirra hjóna að nætur-
lagi.
„Gerðu þetta ekki, Alice,“ sagði
hann. „Láttu mig fá byssuna.“
En hún skaut. Kúlan hæfði Cyril í
brjóstið og hann féll á stofugólfið.
Alice stóð um stund sem lömuð og
horfði á hann. Nokkru síðarvhrökk
hún upp viö að dyrabjöllunni var
hringt.
Komu til að tilkynna
trúlofun
Er Alice gekk loks til dyra sá hún
að Símon og Rakel voru komin. Þau
virtust glöð og ánægð að sjá.
„Hvar er pabbi?“ spurði Símon.
„Við erum með góðar fréttir.“ En
þegar hann fékk ekkert svar fannst
honum sem eitthvað hlyti að vera að.
Hann gekk því inn í stofuna og kom
að fóður sínum blóðugum og látnum
á gólfmu.
Rannsókn hefst
Símon kallaði á lögregluna. Fariö
var með Alice á lögreglustöðina þar
sem hún var beðin að gera grein fyr-
ir því sem gerst hafði. Þar komst hún
brátt að því að allir virtust vera á
einu máli um að hún hefði séð ofsjón-
ir. Er ásakanir Alice á nendur Rakel
voru gerðar að umræðuefni við hana
svaraði unga konan því til að þær
væru með öllu tilhæfulausar. Þótti
það strax styrkja frámburð hennar
að hún og Símon skyldu hafa komið
heim til foreldra hans þetta kvöld til
þess að tilkynna þeim að þau hefðu
trúlofað sig þá um daginn. Annaö
kom svo fram síðar sem styrkti það
sem hún hélt fram.
Hugarórar og ofsjónir
Aldrei hefur tekist að upplýsa
hvað það var sem Alice sá í speglin-
um hafi það þá verið nokkuð. Við
réttarhöldin kom fram að hún væri
taugabiluð og þjáðist af hugarórum
og ofsjónum. Yrði að meta lýsingar
hennar á atburðum í ljósi þess. Varð
veijandi hennar meira að segja að
viðurkenna að hann væri þeirrar
skoðunar.
Alice Midgeley var sek fundin um
morð og fékk fimm ára fangelsi. Þessi
skelfilegi atburður varð til þess aö
tengja Símon og Rakel enn traustari
böndum og hafa þau nú ákveðið að
ganga í hjónaband.