Dagblaðið Vísir - DV - 10.07.1989, Blaðsíða 17

MÁNUDAGUR 10. JÚLÍ 1989.

Sigrúu Siguröardóttir hringdi:
Björgunarsveit Ingólfs bað í vor
akólabörn að selja fyrir sig merki.
Þeixn krökkum, sem seldu fleiri
en 30 merki, var lofaö Viðeyjar-
ferð.
Nokkru eftir merkjasöluna
húngdi ég í bj örgunars veitina og
fékk þau svör að strókurinn minn
fengi bréf um Viðeyjarferöina,
sem stæði til að fara í lyrstu dag-
ana í júní.
Nú er komið fram í júlí og enn
hefur ekkert bréf borist. Ég hef
reynt árangurslaust að ná síma-
sambandi við björgunarsveit Ing-
ólfs, en aldrei svarar nokkur sála.
Mig langar auðvitað mjög til aö
vita hvort verið sé aö svíkja böm-
in, eða hvort eitthvaö verður úr
Viðeyjarferðinni.
Hjá björgunarsveit Ingólfs varð
Þorbjöm Gislason fyrir svörum.
'fljáði harrn DV að þau böm er
seldu fleiri en 30 merki höfðu
fengið Viðeyjarferð í byrjun júni
eins og þeim var lofað. Þau 16
börn sem voru langsöluhæst
fengu svo Þórsmerkurferð þann
24. júní.
Reynt var að ná til barnanna í
gegnum síma og tókst að liafa
samband viö flest þeirra, en ekki
náðist í tvo eöa þtjá krakka. Slíkt
kemur fyrir á hverju ári og er þá
verýan að björgunarsveitin býður
þeim upp á Viöeyjarferð er hún
tekur skólakrakka út í eyjuna á
haustin. Það er auðvitaö mark-
mið björgunarsveitar Ingólfs að
ná til allra barnanna, og leiöin-
legt þegar svona kemur fyrir.
A.Ó. hringdi:
Ég vil taka undir orð G.K., sem
birtust í DV 4. júli, þar sem
minnst er á hvílikt skaðræði
svartbakurinn er orðinn á Tjöm-
inni.
Ég hef unnið í íjögur ár niðri í
bæ og mér verður oft gengið að
Tjöminni til að virða fyrir mér
fuglana eða gefa þeim. Nú er orð-
ið hreint hræðilegt að sjá ástand-
ið, svartbakurinn er alls staðar
og endurnar komnar í minni-
hluta, Þetta hlýtur að raska ltfrlki
Tjarnarinnar.
Umsjónarmaöur Tjarnarinnar
ætti að taka sig til í skjóli næturs
og drita svartbaldrm niður, Það
væri vel hægt, t.d. meö .22 ealiber
riffli.
Þaö veröur aö gera eitthvað í
málinu áður en endumar hverfa
alveg af Tjörninni og svartbakur-
inn situr einn eftir.
ÖLVUNAR AKSTUR

Lesendur

Betrá er að fflýta sér hægt.
Að flýta sér
Ökumaður skrifar:
Það er sunnudagur og fjölskyldan
er á leið til Reykjavíkur eftir að hafa
átt góða daga í Skaftafelli.
Þegar nær dregur Selfossi þyngist
umferðin til muna. Flestir keyra þol-
inmóðir á löglegum hraða en einn
og einn ökumaður getur ekki á sér
setið og keyrir fram úr tveim til fjór-
um bílum og svo koll af kolli.
Þar á meðal er ungur ökumaður á
rauðum japönskum bfl. Hann tekur
fram úr okkur við Kotstrandarkirkju
en rétt við Hveragerði er umferðar-
hnútuT. Þar er rauði sportbfllinn ut-
an vegar, nokkuð dældaður vinstra
hægt
megin að framan, en á vinstri vegar-
helmingi liggur dauð kind og er öku-
maður að ganga til hennar heldur
framlágur, ekki töffari þá.
Ég held að það sé betra að fara sér
hægar.
i GARDENA
Turbo-sláttuorf
Fyrir vandláta garðeigendur.
Með öryggishlíf og
sjálfvirkri þráðarstillingu.
Gunnar Ásgeirsson hf.
Suðurtandsbraut 16. 108 Reyk|avik - Sím« 91-680 780
(?) GARDENA
eamhínfA /larAwarl/f'Bví i
ÞURRKUBLÖÐIN VERÐA
AÐ VERA ÓSKEMMD
og þau þarf að hreinsa reglulega.
Slitin þurrkublöð margfalda áhættu
í umferðinni.
mIUMFERÐAR
Uráð
„Hjá ÓS fást sterkar og fallegar
hellur tfl að gera hvers kyns stéttir og
bflastæði. Ég mæli með hellunum frá
ÓS og byggi þau meðmæli á
reynslunni. Þær eru framleiddar úr
öldu hráeftii og góðir kantar gera það
verkum að allar línur verða reglulegar.
Hellunum er pakkað í plast og þeim
ekið heim í hlað. f fáum orðum sagt:
Gæðavara og góð þjónusta.“
Markús Guðjónsson,
skrúðgarðyrkjumeistari,
eigandi Garðavals.