Dagblaðið Vísir - DV - 02.09.1991, Blaðsíða 12

12
MÁNUDAGUR 2. SEPTEMBER 1991.
Spumingin
Finnst þér rétt að láta
nemendur greiða skóla-
gjöld í framhaldsskólum?
Óli Kr. Guðmundsson læknir: Nei,
mér finnst það ekki rétt. Ég tel að
allir eigi aö hafa sama rétt til náms.
Ásgerður Alda Friðbjarnardóttir
nemi: Nei, það finnst mér ekki.
Arndís Friðriksdóttir nemi: Nei, mér
finnst það ekki rétt.
Bjarki Júliusson hjólstýrlingur: Já,
mér finnst sjálfsagt að fólk geri það.
Friðrik Arnarsson nemi: Já, ég styð
það. Ég tel rétt aö nemendur greiöi
fyrir þá góðu menntun sem þaö fær
í Háskóla íslands. Þrjátíu þúsund er
ekki há upphæð.
Aðalsteinn Pálsson nemi: Já, mér
finnst þaö sjálfsagt.
Lesendur
Dekkri hliðin á
gæsaveiðimönnum
G.B. skrifar:
Ég vil taka fram strax í upphafi að
ég er skotveiðimaður. - Nú er gæsa-
veiðitímabilið rétt nýhafið og þegar
eru famar að berast fréttir af gæsa-
veiðimönnum (líka konum), misgóð-
ar. Á forsíöu DV birtist t.d. mynd
nýlega af veiðimanni með bráð sína
og hund sem var að færa eiganda
sínum nýskotna gæs. - Þetta var
góða hliðin á gæsaveiðimönnum. En
því miður er önnur hlið, og sú öllu
dekkri.
Veiðimaður skýtur lamb. Ekki er
vitað hvort um viljaverk eða slysa-
skot var að ræða, en óneitanlega
hlýtur manni að finnast fátt til um
viðkomandi veiðimann því sá sem
hlut átti að máli hefði án nokkurs
vafa átt að sjá sóma sinn í því að
bera bónda þeim sem lambið átti
fréttirnar og reyna eftir fremsta
megni að bæta fyrir þann skaða sem
hann olli. Hafi hins vegar um vísvit-
andi verk verið að ræða er veiði-
manni þessum ekki við bjargandi,
og ætti hann ekki að hafa skotvopna-
leyfi í fórum sínum.
Önnur frétt birtist einnig í DV um
svipað leyti þess efnis að skotið hefði
verið á álftafjölskyldu og þrír fuglar
felldir. Varla þarf að taka það fram
að álftin er algjörlega friðuð. En
þarna voru vitni að atburðinum, full
rúta af ferðamönnum, sem voru að
dást að þessum fallegu fuglum er
glæpurinn var framinn. Fararstjóri
hópsins náði númeri bifreiðar sem
þarna var og mun lögreglan vafalítið
hafa hendur í hári þessa veiðimanns.
Þvi miður er góða hliðin ekki alltaf sú sem fram snýr eins og hér.
- Slíkar fréttir verða að hætta að
berast því að verki er aðeins örlítið
brot af þeim fjölda sem skotveiðar
stunda.
Óvarkárni, átroðningur á einka-
lönd, ókurteisi í garð bænda og síð-
ast en ekki síst vanvirðing við lög
og reglur - öllu þessu verður einfald-
lega að hnna. Skotveiðimenn, tökum
höndum saman, hjálpumst að við að
útrýma þessum vanda. Að lokum vil
ég óska öllum sönnum gæsaveiði-
mönnum góðs gengis, og megum við
allir koma heilir heim.
Skólagjöld löngu tímabær
Einar Magnússon skrifar:
Það fór eins og einhver sem sendi
inn lesendabréf til ykkar spáði þegar
fólk lét sem hæst út af því sem það
kallaði „lyfjaskatt", að hann gleymd-
ist þegar að alvörunni kæmi og taka
þyrfti á fortíðarvanda fyrri ríkis-
stjórna af alvöru. - Enda er nú svo
komið að fólk veit ekki hvað það á
að fjargviðrast út í. Hækkun á opin-
berri þjónustu, sem menn hafa hing-
að til fengið ókeypis en verða nú að
greiða aö hluta (en hvergi nærri aö
fullu), fer fyrir brjóstið á mörgum.
Allir vissu þó innst inni að svona
gengi þetta ekki lengur. Einhvern
tíma kæmi að skuldadögunum.
Sannleikurinn er einfaldur. Svo lít-
il þjóð sem við íslendingar getur eng-
an veginn haldið úti lífstíðar ríkisfor-
sjá af staðgreiðslugjöldum einum,
(tekjuskatti) að viðbættum fasteigna-
gjöldum og eignaskatti. Þetta getur
engin þjóð, og við ekki heldur. -
Skólagjöld eru ein hhðin á málinu,
en þau eru smámunir borið saman
við það sem á eftir kemur.
Ég sá sjónvarpsviðtal við eina geð-
þekka stúlku sem sögð var vera í
forsvari fyrir háskólanema. Hún
staðhæfði að hún væri á móti hvers
kyns skólagjöldum. Ég man samt
ekki eftir því að hún eða aðrir hafi
mótmælt innritunargjaldi í Háskól-
ann og félagsgjaldi í menntaskólum.
En bæði þessi skyldugjöld nemenda
runnu líka til þeirra sjálfra! Allir
voru skyldaðir til að inna þau af
hendi þó svo þeir væru í prinsippi á
móti svona félagsgjöldum. - Fyrir
skólagjöld, sem renna til ríkisins, er
þó verið að grynnka á þeirri hít sem
opinber framfærsla af ýmsu tagi er
orðin. Þau eru lítill hluti af persónu-
legri eyðslu skólanema sem flestir
vinna yfir sumarmánuðina. Það
verður enginn efnilegur nemandi af-
skiptur vegna skólagjalda þessara
sem voru orðin löngu tímabær.
Ófremdarástand Laugardalsvallar:
Það vantar stúku, það vantar Ijós
Nonni og Eiki skrifa:
Við erum tíðir gestir á Laugardals-
velli eins og aðrir áhugamenn um
útiíþróttir. A knattspyrnukappleikj-
unum sjáum við best og finnum það
ófremdarástand sem þessi stærsti
leikvangur landsins býr við enn í
dag. Þama vantar tilfmnanlega al-
mennilega og fullkomna stúku.
Þarna vantar miklu betri og full-
komna flóðlýsingu. Og allt þetta
mætti nú lagfæra ef peningar væru
fyrir hendi. En það er alltaf þetta
vandamál með peningana. - Hvar á
að taka þá? spyrja þeir sem stjóma
og leggja kollhúfur yfir vandanum.
Nú emm við félagarnir ekki að
segja að peningar hggi á lausu og þá
megi taka upp af götunni, rétt si-
svona. En koma tímar og koma ráð.
Og vandamálin eru til þess að leysa
þau. - Annars væru þau ekki til.
Nú vhjum við koma fram með sig-
urstrangleg úrræði. Þið ráðið hvort
þið farið eftir þeim. En hér koma þau
í stærð og stafrófsröð. - Við leggjum
th að Hitaveita Reykjavíkur sjái um
að byggja fuhkomna stúku, eina eða
fleiri, með upphituöum sætum. Þær
Stúkur sem snúast, upphituð sæti og flóðljós í hvert horn - á Laugardalsvelli?
mega alveg vera þannig að þær snú-
ist - ef það léttir eitthvað ákvörðun-
artöku - t.d. í hálfhring með nokk-
urra mínútna mhlibih. Einnig að
Rafmagnsveita Reykjavíkur útvegi
flóðljós sem dugi og dragi í hvert
horn Laugardalsvallar og svæðið í
kring.
Og úr þvi svona illa tókst til með
hönnunaráætlun og eftirht með
kostnaöi við byggingu Perlunnar
yrði þessi framkvæmd á Laugardais-
vehinum tilvahn (thraun?) til að
sanna að svona óhönduglega takist
ekki th í framtíðinni.
Límmiðar
á Laugavegi
Kona við Laugaveginn hringdi:
Þeir eru vægast sagt leiðinlegir
þessir bmmiðar sem klesst er á
húsveggi og annars staöar. Hér
við Laugaveginn keyrir þetta þó
úr hófi fram og sóðaskapurinn
er orðinn mjög áberandi. - Þótt
kvartað sé við suma þá aðila sem
að þessu standa er ekki hlustað
heldur haldið áfram að hma og
enginn fær rönd við reist.
A morgnana, þegar maður
kemur hér th vinnu, er búið að
þvo götuna og umhverfið er
hreint. Verslunareigendur þvo
glugga og allir reyna að ná hm-
miðum af húsveggjum. En næsta
morgun er aht komið í sama horf.
Þessir miðar eru einkar áberandi
frá sumum, eins og t.d. Tveimur
vinum sem láta sér ekki segjast
með uppfrmingar. - En þetta er
áreiðanlega mál fyrir borgaryfir-
völd að stemma stigu við með ein-
hverjum hætti.
Égkommúnisii?
-Aldrei
Aðalsteinn hringdi:
Það er spaugilegt að lesa um og
heyra viðbrögð þeirra íslensku
manna sem áður voru áhangend-
ur Sovéteinveldisins. Játuðu það
opinberlega og héldu uppi stöð-
ugum áróðri fyrir áætlunarbú-
skap og sósíahsma, sem í raun
var ekkert annaö en kommún-
ismi. Þessu var smeygt hér í þjóð-
arsálina með stuðningi allra
flokka. Sumir 'létu þetta viðgang-
astaf „praktiskum" ástæðum, Ld.
sumir forysturaenn sjálfstæðis-
manna, til að halda aðstöðunni.
Nú koma menn fram hver á
eftir öðrum og staðhæfa að það
hafi aldrei hvarflað að þeim
vinstri hugsun hvað þá meir. -
Ég kommúnisti? spyija þeir með
undrunarsvip. - Aldrei. Það er
áreiðanlega erfitt að hafa fylgt
svona óheyrhega röngum mál-
stað mest af sinni ævi og verða
svo aö skifja harainn við sig. En
sumir eru enn aö reyna aö fljúga
án hans.
Hvaðverðurþá
með Ráðhúsið?
Óskar Ólafsson hringdi:
Mörgum hefur áreiðanlega
komið á óvart sú óvarkárni í fjár-
málum sem viðhöfð hefur verið
við byggingu og hönnun Perlunn-
ar á Óskjuhlíð. Borgarstjórinn á
hrós skihð fyrir að taka á málinu
með viðeigandi hætti og stöðva
framkvæmdir á meðan málin eru
krufm.
En úr því svona fór nú með
Perluna og kostnaður var veru-
lega vanáætiaður hvað verður þá
um Ráðhúsið okkar sem vitað er
aö komið er allmjög fram úr áætl-
un um fjárþörf? Mér fyndist það
verra mál að því leyti að það hús
mun aldrei borga sig en Perlan
er bæði falleg og getur aflað
tekna.
nýjuteiðina
Magnús Jónsson skrifar:
Þegar kemur að viðræðum
verkalýðshreyfingarinnar við at-
vinnurekendur verður að öllum
líkindum tekist á um það hvort
fara eigi gamlar hefðbundnar
leiðir með kaupkröfum langt yfir
skynsemismörkin og samhhða
verkfahshótanir eða hvort á að
taka mið af hóflegum kröfum og
þjóðarsátt eins og síðast.
Ég legg til að aðilar vinnumark-
aðarins sameinist um nýju leið-
ina, að reyna að ná markmiðum
ura aðra þjóðarsátt, Það eina sem
ég sé á borðinu sem verulega gild-
an samningsgrundvöll eru
skattamál, og þá tvö eða jafnvel
þrjú skattþrep. Þar mega þó laun
undir t.d. 260 þúsundum ekki
flokkast undir hátekjur.