Dagblaðið Vísir - DV - 21.12.1992, Blaðsíða 50

58
MÁNUDAGUR 21. DESEMBER 1992.
Afmæli
Kolbrún Guðmundsdóttir
Kolbrún Guðmundsdóttir snyrti-
sérfræðingur, sjúkraliði og húsmóð-
ir, Ásbúð 89, Garðabæ, er sextug í
dag.
Starfsferill
Kolbrún fæddist í Reykjavík og
ólst þar upp í vesturbænum. Hún
lauk gagnfræðaprófi frá Gagn-
fræðaskóla Austurbæjar 1949, lauk
snyrtifræðinámi hjá Margréti
Hjálmtýsdóttur 1978, stundaði nám
við Fjölbrautaskólann í Ármúla og
síðan við Sjúkraliöaskóla íslands og
lauk þaðan prófi 1988.
Kolbrún rak ásamt fleiri snyrti-
stofu í Reykjavík í átta ár en hefur
frá 1988 starfað við Landspítalann.
Kolbrún hefur í fjölda ára haft
mikinn áhuga á yoga. Hún var einn
af stofnendum Heilsuræktarinnar
um 1968 og síðar Yogastöðvarinnar
Heilsubótar 1974 en þar var hún
leiðbeinandi í fjórtán ár. Hún rekur
nú eigin stöð, Viggsport.
Fjölskylda
Kolbrún giftist 20.3.1954 Viggó
M. Sigurðssyni, f. 20.2.1926, kaup-
manni. Hann er sonur Sigurðar Vig-
fússonar og Jónínu M. Gunnars-
dóttur sem bæði eru látin.
Börn Kolbrúnar og Viggós eru
Guðmundur, f. 29.4.1950, sölustjóri
hjá Bönunum hf„ kvæntur Ósk
Hilmarsdóttur og eiga þau tvær
dætur, Kolbrúnu og Brynju; Egill,
f. 1.10.1953, nemi í guðfræöi við HÍ,
kvæntur Guðrúnu Guðmundsdótt-
ur og eiga þau fimm börn, Arnar
Þór, Elsu, Erling Þóri, Egil Öm og
Eddu Kolbrúnu; Jóhanna Lovísa, f.
22.10.1954, frumumeinatæknir hjá
Krabbameinsfélaginu, gift Þorsteini
Barðasyni og eiga þau þrjú börn,
Þuríði, Kolbrúnu og Barða Frey;
Siguröur Viöar, f. 15.7.1958, húsa-
smíðameistari og forstjóri, kvæntur
Katrínu Sigurðardóttur og eiga þau
þrjú börn, Viggó, Andreu og Unni.
Systur Kolbrúnar eru Auður Guð-
mundsdóttir, f. 30.8.1935, fulltrúi á
póstdeild íslandsbanka, búsett í
Reykjavík og á hún þrjá syni; og
Þuríður, f. 5.4.1942, húsmóðir í Dan-
mörku, gift Henning Jensen lög-
regluvarðstjóra og eiga þau þijú
börn.
Foreldrar Kolbrúnar voru Guð-
mundur Halldórsson, f. 7.12.1903,
d. 21.6.1965, byggingameistari í
Reykjavík, formaður Iðnráðs, Tré-
smíðafélags Reykjavíkur, fyrsti
formaður Meistarafélags húsa-
smiða og forseti Landsambands iðn-
aðarmanna, og Jóhanna Lovísa
Jónsdóttir, f. 4.11.1904, d. 30.11.1981,
húsmóðir.
Ætt
Föðurbróðir Kolbrúnar var Sigur-
mundur Halldórsson, arkitekt og
byggingafulltrúi Reykjavíkurborg-
ar. Hálfbræöur Guðmundar, sam-
mæðra: Erling söngvari, Sigurður
söngvari og Jónatan, píanóleikari
og tónskáld. Hálfsystir Guðmundar,
samfeðra, var Unnur, húsfreyja í
Gröf, eiginkona Helga Péturssonar
sérleyfishafa.
Guðmundur var sonur Halldórs,
hreppstjóra í Gröf í Miklaholts-
hreppi, Bjarnasonar, ogÞuríðar
Jónsdóttur, systur Halldórs, fóöur
Þórðar frá Dagverðará. Annar bróð-
ir Þuríöar var Vigfús, faðir Erlings
söngvara. Systir Þuríðar var Ste-
fanía, móðir Jóhanns Sæmundsson-
ar, tryggingayfirlæknis og ráðherra.
Bróðir Jóhanns var Guðmundur,
faðir Hjalta dómkirkjuprests. Systir
Jóhanns er Oddfríður skáldkona,
Kolbrún Guðmundsdóttir.
móðir Guðmundar Ingólfssonar
píanóleikara. Önnur systir Jóhanns
var Aðalheiður, kona Símonar Jó-
hanns Ágústssonar, heimspekings
ogprófessors.
Kolbrún og Viggó munu taka á
móti vinum og ættingjum í Húsi
verslunarinnar, I. hæð (áður Veit-
ingahölhn), á afmælisdaginn mfili
kl. 17.00 og 20.00.
daginn 21. desember
85 ára
Sigurhanna Gunnarsdóttir,
Læk, Þorláks-
höfii.
Elín Sigurðardóttir, QiÉTífnnnor
Suðurgötu 12, Keflavík. JónEúiai
Hjartarson.
80 ára Þautakaámóti
gestuiná morg-
Sigurftur Auð-
unsson,
Varmahlíð 12,
Hveragerði.
Sigurðurverð-
uraðheimaná
afmælisdag-
un, sunnudag,
frá kl. 20 á Iiótel
Örk í Hvera-
gerði.
Guðrún Guðmundsdóttir,
Hlíöartúni, Biskupstungnahreppi.
Guðrún Baldvinsdóttir,
Klettaborg 3, Akureyri.
Aðalsteinn Ólafsson,
Lyngholti 20, Akureyri.
70 ára
Sigríður Axelsdóttir,
Hæðargarði 2, Reykjavík.
Þórarinn Sighvatsson,
Höfða LMýrahreppi.
Bryndis O. Meyer,
Hjallalundi 13d, Akureyri.
Baldvin S. Jónsson,
Breiðageröi 11, Reykjavík.
60 ára
Kolbrun Guðmundsdóttir,
Ásbúð89, Garðabæ.
Helgi Þór Magnússon,
- Austurvegi 18, Grindavík.
Helgi verður að heiman á afmælis-
daginn.
Anna Jórunn Stefánsdóttir,
Hveramörk 4, Hveragerði.
Ástbjörn Egilsson,
Kleppsvegi 128, Reykjavík.
40ára_______________________
Sigrún Ágústa Harðardóttir,
Engjaseli56, Reykjavík.
Sveinn Águst Eyþórsson,
Lyngmóum 11, Garðabæ.
Gísli Sváfnisson,
Brekkuseli 16, Reykjavík.
Sæmundur Guðmundsson,
- Réttarvegi 2, Höfnum.
Inga Hanna Guðmundsdóttir,
_ Bollagötu 1, Reykjavik.
Sagalandsmóta
UMFÍ1909-1990
„Hann gat nú haft alla
sína hentisemi og lét
hœkka í 2,02 m, sem var
nýtt landsmótsmet“
(Saga landsmóta UMFÍ)
Bókin er 544 síður
í stóru broti með
hátt í 700 ljósmyndum
Fæst í bókaverslunum
I Bók sem upplýsti
mig um ótalmargt
í íþróttasögu lands-
manna, til damis
um þútttöku föður
míns í ungmenna-
félagshreyfmgunni.
Myndmál og texti
til fyrirmyndar.
Örn Clausen.
Kristín Gunnlaugs-
dóttir Oddsen
Kristín Gunnlaugsdóttir Oddsen
húsmóðir, Miðvangi 22, Egilsstöö-
um, verður sjötug á morgun.
Kristín fæddist í Heiðarseli í Hró-
arstungu í Norður-Múlasýslu en
ólst upp í Möðrudal á Fjöllum hjá
Jóni A. Stefánssyni og Þórunni Vil-
hjálmsdóttur. Hún stundaði nám
við Húsmæðraskólann á Hallorms-
stað, var ráðskona hjá fósturföður
sínum í Möðrudal á fjölmennu
heimih þar sem rekin var greiða-
sala. Þá var hún húsfreyja að Víði-
hóh á Fjöhum 1951-64, var matráðs-
kona á síldarsöltunarstöðinni Öld-
unni á Reyðarfirði 1965, var hús-
móðir á Ákureyri 1965-89 og var auk
þess dagmóðir flest árin. Hún flutti
th Egilsstaða 1989 og hefur búið þar
síðan.
Kristín starfaði í mörg ár með
Geðverndarfélagi Akureyrar og er
heiðursfélagiþess.
Fjölskylda
Kristín giftist 25.6.1946 Ólafi Þor-
steini Stefánssyni, f. 30.1.1917, fyrrv.
bónda og síðar sölumannni heildsöl-
un Gefjunar á Akureyri. Hann er
sonur Stefáns Tómassonar, b. á
Arnarstöðum í Núpasveit, og
Oktavíu Ólafsdóttur húsfreyju.
Börn Kristínar og Ólafs Þorsteins
eru Þórunn Guðlaug, f. 1946, skrif-
stofustjóri á Egjlsstöðum; Gunn-
laugur Oddsen, f. 1951, b. á Hallgils-
stöðum II í Þistilfirði; Oktavía Hall-
dóra, f. 1954, starfsmaður í sambýli
aldraðra á Egilsstöðum; Margrét
Pála, f. 1957, fóstra í Hafnarfirði;
Stefán Sigurður, f. 1964, sjúkraþjálf-
ari á Akureyri. Barnabörn Kristínar
eru nú níu en langömmubömin orð-
infjögur.
Kristín átti fimm systkini, sam-
mæðra, sem öh eru látin. Þau voru
Sigurður Árnason, var búsettur í
Hveragerði; Ágúst Þorsteinsson,
var b. á Kleppjámsstöðum í Hró-
arstungu; Gunnlaugur Gunnlaugs-
son, var b. í Heiðarseh í Hróars-
tungu; Sigþór, var bílstjóri og póstur
á Héraði; Sigurbjörg, húsmóðir í
Skóghlíð í Hróarstungu.
Kristín Gunnlaugsdóttir Oddsen.
Foreldrar Kristínar vom Gunn-
laugur Oddsen Gunnlaugsson, b. í
Heiðarseli í Hróarstungu, og Guð-
björg Ámadóttir húsfreyja.
Kristín tekur á móti gestum í Fé-
lagsmiðstöð aldraðra að Miðvangi
22, Egilsstöðum, kl. 18.00-21.00 á af-
mælisdaginn, þann 22.12.
Merming ___________________
Knapinn á hestbaki...
Þegar Bangsi fer í sveitina í sögu Gunnars Gunnars-
sonar, Loksins gat hann ekki annað en hlegið, er hann
orðinn langþreyttur á fuhorðnu fólki: „í svip mundi
hann ekki eftir neinum með varalit eða skeggrót sem
ekki var á einhvern hátt ruglaður, nema kannski
pabba og hann var eiginlega orðinn hálfasnalegur líka
úr því að hann léí þennan Gauja vera orðinn einhvers
konar varamann sinn. Það var útilokað mál að það
stæði til lengdar." Þangað til þessar hvimleiðu og
óskhjanlegu heimihsaðstæður breytast ætlar Bangsi
ahs ekki að brosa, „hvað þá hlæja“, heldur vera full-
orðinslegur og alvarlegur. En strax á fyrsta sólarhring
í sveitinni verður asnaskapur fullorðna fólksins í
Bókmenntir
Silja Aðalsteinsdóttir
Reykjavík fjarlægur og áður en sögunni lýkur hafa
hestarnir teygt á munnvikum hans, fyrst í draumi og
svo í vöku. Þetta er saga um dreng sem verður ástfang-
inn af hestum.
Bangsi er níu ára og ýmislegt bendir th að saga hans
gerist fyrir nokkram áratugum, meðal annars það að
allir krakkar virðast fara í sveit á sumrin og sveitin
myndar þetta ljúfa mótvægi við borgina eins og í
mörgum íslenskum barnabókum frá því um og upp
úr miðri öldinni. Borgin er leiðinleg og lífið lágkúra-
legt sem þar er lifað. Enginn hefur tíma fyrir krakka.
Sveitin er sælustaður og líf mannanna göfugt. Þar
sýnir fólk bömum virðingu og takmarkalaust örlæti
og hámark sælunnar er að eignast dýr út af fyrir sig.
En sagan af því þegar Bangsi fór aftur að hlæja er
langt frá þvi að vera uppskrift á eldri sögum. Þar
munar mestu um stíl og frásagnarhátt sem fær svip
af þeirri merkilegu blöndu af fyndinni fjarlægð og
sárri návist sem oft má sjá í vel heppnuðum bernsku-
minningum. Stöku sinnum minnir sthlinn á
Hjaltabækur Stefáns Jónssonar en hraðinn er meiri
hér og sagan auðvitaö bara eins og einn kafli úr lengra
verki. Frásögnin er vel sviðsett með beinum orðaskipt-
um alls staðar þar sem við verður komið og stuttum
íhugunum sögumanns sem ungir lesendur taka eins
og hveijum öðrum upplýsingum en eru oft launfyndn-
ar fyrir eldri lesendur, samanber thvitnunina hér í
byrjun.
Myndir Snorra Sveins Friðrikssonar minna mig á
málverk Jóhanns Briem og er ekki leiðum að líkjast.
Snorri dregur brotnar aukalínur utan um aht kvikt á
myndum sínum, jafnvel þó aö það sé í kyrrstöðu, eins
og th að undirstrika andardráttinn og þetta gefur
myndunum sérkennhega titrandi líf. Myndin af
draumreið Bangsa, sem líka er á kápu, er litsterkust
og afskaplega falleg, bláklæddur drengurinn á eld-
rauðum gæðingi, bláir hamraveggir og ársólargult
landið.
Frágangur á texta er miðaður við vel læs börn eöa
fullorðna sem lesa upphátt fyrir þau. Brotiö á bókinni
er breitt, línurnar eru langar og fremur þéttar. Betra
hefði verið að gera hana aðgenghegri fyrir þá styttra
komnu og mætti hafa það í huga í næsta kafla úr lífs-
sögu Bangsa.
Gunnar Gunnarsson:
Lokslns gat hann ekki annað en hlegið.
Myndir eftir Snorra Svein Friðriksson.
38 bls. Gunnar & Gunnar 1992