Dagblaðið Vísir - DV - 30.03.1996, Qupperneq 28

28
LAUGARDAGUR 30. MARS 1996 DV
Barnastjarnan sem varð viðurkennd leikkona og leikstjóri:
Þetta er
mynd sem
á erindi
við alla
- segir Jodie Foster leikstjóri um nýjustu myndina sína
Jodie Foster leikstýrir gömlu brýnunum Anne Bancroft og Charles Durning í Heim í fríið.
DV, Los Angeles:___________________
Þegar ég var strákur sá ég kvik-
myndina Bugsy Malone í Háskóla-
bíói og varð umsvifalaust ástfang-
inn af Jodie Foster sem lék eitt að-
alhlutverkið, barstelpuna Talulu, að
mig minnir. Hún söng lag í mynd-
inni af miklum þokka, lag sem ég
kallaði alltaf My name is Talula þótt
það heiti eflaust eitthvað allt annað.
En á þeim aldri kunni maður bara
þrjú orð í ensku: I love you, og öll
ensk lög fengu nafn þeirrar línu
sem maður gat sungið með laginu.
Ég man líka að efst á óskalistanum
þau jól var rjómatertubyssa eins og
gangsterarnir í myndinni notuðu,
en það er önnur saga.
íslendingar, samkvæmir sjálfum
sér í að apa allt eftir öðrum, gáfu síð-
an út íslenska útgáfu af laginu sem
hét: Ég kölluð er Anna, sem Rut Reg-
inalds, held ég, söng hálfhallærislega
ef minnið bregst mér ekki.
Jodie Foster var ástin mín og eng-
in íslensk barnastjarna gat komið í
staðinn fyrir hana. Ég var því ákaf-
lega spenntur fyrir að hitta Jodie
Foster og þegar ég hélt til viðtals
við hana var ég fullur eftirvænting-
ar: draumur minn um að hitta
æskuástina var við það að rætast!
Jodie Foster hefur sérstakan svip
á andlitinu, eilitið hörkulegan en þó
ekki fráhrindandi. Maður fær um-
svifalaust á tilfinninguna að hún
viti hvað hún vill og að hún sé vön
því að stjórna ferðinni; hefur reynd-
ar á sér það orðspor í Hollywood að
vera stjómsöm. Hún er eldklár, háll
sem áll, talar hratt og þarf ekki
langan umhugsunartíma til að
svara spurningunum.
Vonbrigðin eru töluverð - Jodie
Foster er ekki neitt lík hinni þokka-
fullu Talulu, eins og ég var að
vona.“
Þakkarheppni
velgengnina
- Þú ert ein fárra sem hafa byrjað
sem barnastjarna og náð að
þroskast upp í hlutverk alvarlegs
leikara og leikstjóra og til að kóróna
aUt þá hefur þú verið farsæl í lang-
flestum tilfellum. Hefur þú bara ver-
ið heppin eða hvað?
„Ég held að þar hafi margir sam-
verkandi þættir verið á ferðinni og
einn þeirra er sannarlega heppni,
aðrir þættir eru t.d. persónuleiki og
eðli. Mínum ferli hefur líka verið
vel stjórnað af móður minni sem
valdi hlutverkin fyrir mig í upphafi
af kostgæfni og sá til þess að ég
væri tekin alvarlega sem leikari og
að ekki væri bara litið á mig sem
lítinn sætan krakka.“
Allt á sínar
eðlilegu ástæður
- Home for the Holidays er mjög
persónuleg mynd, er það ekki?
„Jú! Mjög persónuleg, þó að fjöl-
skyldan í myndinni sé ekkert lík
minni fjölskyldu. Þegar ég las hand-
ritið fyrst þá sá ég þessa ótrúlegu
flækju af fjörutíu til sextíu ára sögu
sem springur í andlitið á manni. Og
þrátt fyrir öU lætin þá líöur manni
eins og í þvottavél af því maður er
fastur með fólki sem á akkúrat ekk-
ert sameiginlegt með manni. Það
sem var spennandi við þessa mynd
var að reyna að draga fram hin eig-
inlegu skUaboð sögunnar sem eru
þau að þó að allt virðist vonlaust þá
hefur aUt sínar eðlilegu ástæður.
AUar persónurnar í myndinni eiga
sér hliðstæðu í raunveruleikanum -
annaðhvort er það fólk sem ég þekki
eða eitthvað sem ég hef sjálf fundið
fyrir. Rödd myndarinnar er alger-
lega mín og persónurnar eru ekki
bara trúverðugar heldur eru þær
tU.“
- Finnst þér þú orðin öruggur
leikstjóri - er sjálfstraustið í lagi?
„Ég er sannarlega miklu afslapp-
aðri í dag en þegar ég gerði fyrstu
myndina. Það breytir þvi hins veg-
ar ekki að maður verður að vera
ákveðinn við leikarana til að vera
viss um að fá út úr þeim það sem
þarf til að skapa þá kvikmynd sem
maður vill fá. En eðli þessarar kvik-
myndar er þannig að ég reyndi að
sleppa með tvær tökur af hverri
senu til þess að leikararnir yrðu
ekki leiðir og misstu fókus á verk-
efnið."
Ætla að
halda áfram að leika
- Sérðu sjálfa þig í þeirri stöðu að
hætta að leika og snúa þér alfarið
að leikstjórn?
„Nei, ég get ekki hugsað mér að
hætta að leika. Ég elska að leika og
finnst alltaf mjög spennandi aö
vinna sem leikari með leikstjóra,
það er venjulega ákaflega sérstakt
samband þar á miUi. Ég er líka mun
afslappaðri leikari eftir að ég fór að
leikstýra mínum eigin myndum.“
- Æfir þú leikarana mikið fyrir
tökur?
„Þegar ég gerði Litle Man Tate þá
æfðum við ekkert og ég breytti engu
í tökum. Hins vegar er þessi mynd
ein flækja og það er það sem gerir
hana skemmtilega. Við æfðum í
tvær vikur fyrir tökur og það var
mikið leikið af fingrum fram á æf-
ingum. Við breyttum handritinu
nokkuð eftir hvern dag í æfingum
því að við skrifuðum niður þær til-
lögur sem leikararnir komu með og
völdum síðan það besta. Robert
Downey Jr. hélt síðan áfram að
spinna í tökum en það var i góðu
lagi því að það passar vel við hans
persónu í myndinni. Robert er líka
mjög hugmyndarikur og þess vegna
virkaði þetta mjög vel.“
Afskipt fólk
umfjöllunarefnið
- Robert Downey Jr. leikur
Tommy í þessari mynd. Hversu
mikilvægt er það fyrir hans persónu
að hann er samkynhneigður?
„Tommy er bara ein persóna í
myndinni með sína kosti og galla,
rétt eins og allir hinir, og það vill
svo til að hann er hommi. Mér
finnst samkynhneigt fólk of oft vera
sýnt í kvikmyndum sem fólk með
vandamál eða sem fyndnar aukaper-
sónur, það er einfaldlega fölsun á
staðreyndum og á því þjóðfélagi
sem við lifum í í dag.“
- Myndir þínar snúast gjarnan
um fólk sem er á einhvern hátt ut-
anveltu i lífinu:
„Já! Það virðist vera að það sjón-
arhorn finni alltaf leið inn í mínar
myndir og ég veit eiginlega ekki af
hverju. Þetta er greinilega eitthvað
sem skiptir mig máli. Það er til fóik
sem hugsar alltaf fyrst um hver
komst í körfuboltaliðið og hver er
fyrirliöi liðsins. Ég virðist alltaf
hugsa fyrst um hver komst ekki í
lið eða hver varð útundan."
- Hver er þín uppáhaldsmynd?
„Af þeim myndum sem ég hef
leikið í held ég mest upp á Taxi Dri-
ver vegna þess að hún er nú þegar
sígild og hreint út sagt frábær
mynd. Besta mynd allra tíma að
mínu mati er hins vegar Murmur of
the Heart eftir Luis Malle.“
- Aö lokum, Jodie: Af hverju ættu
íslendingar að fara að sjá Home for
the Holidays?
„Af því að ég segi það! Nei, svona
án gríns þá á þessi mynd erindi til
allra, ekki bara Ameríkana heldur
allra sem eiga íjölskyldur og skilja
að þó að viö séum hluti af fjölskyldu
þá erum við öll einstaklingar og eig-
um stundum ekkert sameiginlegt
með fólki sem við erum náskyld og
höfum þekkt alla ævi.“
Eftir þessi síðustu orð dregur
Jodie Foster djúpt andann - augljóst
merki um að hún er orðin þreytt á
þessum endalausu spurningum.
Hún reynir að fela þetta með brosi
og þökkum en veit eflaust að það
þýðir ekkert. Mig langar að biðja
hana að syngja fyrir mig örstutt My
name is Talula en ég veit að mér
yrði eflaust hent út fyrir að biðja
um svoleiðis rugl. í staðinn söngla
ég lagið sjálfur i huganum á meðan
ég horfi á eftir Jodie þegar hún
stendur upp og gengur út úr her-
berginu.
Páll Grímsson
Kvikmyndin Home for the Holidays:
Gamanmynd u
alvarleg vande
Jodie Foster og Robert Downey jr.
koma bæði við sögu í kvikmyndinni
Home for the Holidays sem Háskóla-
bíó sýnir á næstunni. Jodie Foster
leikstýrir í sæg stjama í þessari
kostulegu gamanmynd sem fjallar
um efni sem flestir þekkja - óþolandi
fjölskyldu.
Claudia Larson (Holly Hunter) er
einhleyp kona á fertugsaldri. Skyld-
an býður henni að fara heim í fríini
og vera með fjölskyldunni. En þaf
stendur bara ekki svo vel á. Það ei
nýbúið að segja henni upp vinnunni
og 15 ára dóttir hennar vill frekai
vera heima og sofa hjá í fyrsta sinr
og neitar því að fara með henni. Sjál
er Claudia nauðbeygð til að heim
sækja fjölskylduna til að fagna þakk
argjörðarhátíðinni þótt hana lang: