Dagblaðið Vísir - DV - 30.03.1996, Side 31

jLlV LAUGARDAGUR 30. MARS 1996
31
Undir lok ferðar var gengið yfir Breiðárlón.
lausu lofti. Minnugir þess aö fyrir
nokkrum árum gengu tveir menn
fram af klettum í Grímsvötnum og
féllu á þriðja hundrað metra ákváð-
um við að binda okkur saman.
í barnslegu trausti mínu á Land-
mælingar íslands hafði ég tekið
staðsetningu skálans upp af korti
þeirra en þegar við áttum 1 km eft-
ir í skálann varð á vegi okkar snar-
brattur ísveggur sem ég skildi ekki
hvaðan kom þvi ég vissi ekki betur
en að sunnan við skálann væri bara
aflíðandi brekka.
Þegar hér var komið sögu var
einn okkar orðinn þrekaður af að
draga púiku sína upp brekkuna. Þar
sem aðeins 1 km var eftir í skálann,
samkvæmt Landmælingum, ákváð-
um við að skilja púlkuna eftir en
finna hana siðar eftir GPS því nú
var vindur farinn að aukast til
muna og mikilvægt að komast í
skjól sem fyrst. Við tókum á okkur
krók með fram ísveggnum en þegar
við höfðum gengið nokkra metra
sáum við okkur til óvæntrar
ánægju að á vesturhlið ísveggsins
voru dyr og gluggar. Þama voru
sem sagt skálarnir komnir og vildi
okkur til happs að Landmælingar
hafa sett þá á hárrétta breidd-
argráðu en á lengdargráðunni mun-
ar 1 km. Það kom í ljós að púlkan
sem við skildum eftir var aðeins 20
metra frá dyrum skálans.
Líflína á snyrtinguna
Þetta kvöld var ólýsanleg sæla að
komast í heita sturtu og gufubað og
hlusta á veðurgnýinn utan við upp-
hitaðan skálann. Við náðum síma-
sambandi heim og létum vita að við
værum í góðu yfirlæti. Daginn eftir,
miðvikudag, voru aðalfréttir út-
varpsins undirlagðar af óveðrinu
sem geisaði xun allt land. Við sáum
fljótlega að ekkert vit væri í að yflr-
gefa skálann næstu dagana. Lögðum
við línu frá skáladyrunum að
snyrtihúsinu því að skyggnið var
þannig að ekki sást á milli húsa.
Stanslaust skóf fyrir allar dyr svo
að í hvert skipti sem við fórum út
þurftum við að moka.
Á fostudagsnóttina snerist vindur
til norðurs og þá fyrst hófst íslenskt
alvöruóveður. Við þurftum að fara
út til að loka gluggahlera á austur-
hlið hússins og þá mættu okkur
kraftar sem okkur grunaði að Grím-
ur og tröllkonan hans, sem sagan
segir að búi við Grímsvötn, hafi
magnað upp til að hrekkja okkur.
Vindurinn hreinlega feykti okkur
eins og tuskudúkkum svo við blökt-
um á líflínunni eins og þvottur á
snúru í verstu hryðjunum.
Kalinn á fmgurgómum
í Grímsvatnaskála vorum við
fram á sunnudag 25. febrúar. Þá var
veðurspá orðin þokkaleg og við
sáum allt í einu nokkur hundruð
metra frá okkur. Við áttum mat til
viku og ákváðum að ef veður yrði
gott þennan dag færum við í Kverk-
fjöll. Við lögðum af stað undir há-
degi, í logni og ágætu veðri, og
stefndum í norðaustur fyrstu 5 km.
Þegar við komum niður á Vatnajök-
ul skall á okkur hvöss norðanátt
með einum 8 vindstigum og 40-50
gráða vindkælingarfrosti. Vindur-
inn var í fangið og ekki var viðlit að
taka af sér vettlinga, hvað þá and-
litsgrimur eða skíðagleraugu. Henn-
ing, sem þarf að nota venjuleg gler-
augu, lenti fljótlega í vandræðum
vegna ísingar svo hann sá ekkert.
Hann tók af sér vettling til að geta
tekið gleraugun af sér og á þeim 2-3
mínútum sem þessi einfalda aðgerð
tók kól hann á fingurgómunum.
Við sáum fljótlega að með þessu
áframhaldi yrðum við of tæpir á
mat til að fara í Kverkfjöll, auk þess
sem við vildum ekki hætta á
frekara kal. Var því stefnan tekin
undan vindi í suðaustur á Her-
mannaskarð. Á faeinum klukkutim-
um fúkum við 20 km og um kvöldið
var farið að lægja svo mikið að
hægt var að tjalda jöklatjaldinu. Til
öryggis gróf ég þó einnig snjóhús
sem ég eldaði og svaf í.
Kaltítjaldi,
hlýtt í snjóhúsi
Þessa nótt jókst frostið enn og
vöknuðu Henning og Florian í tjald-
inu við að þeim var orðið kalt í -40
gráða svefnpokum sínum svo þeir
þurftu að klæða sig í sín hlýjustu
fot. í snjóhúsinu var hins vegar
hlýtt og notalegt, enda hafði skafið
gjörsamlega yfir innganginn svo að
ég varð að moka mig út um morgun-
inn.
Þennan annan mánudag okkar á
jöklinum var vindurinn enn með
okkur og ákváðum við að reyna að
sigla á vindhífum, sem við höfðum
fengið í Tjaldborg, að Hermannask-
arði. Við komumst þó fljótt að því
að vindurinn var enn of sterkur og
það varð úr að við bundum okkur
saman og sá sem var fremstur var
með vindhíf og dró hina á eftir sér.
Þetta gekk fljótt og vel þar til við
Gengið á Skeiðarárjökli. Veðurfréttir boðuðu óveður með miklum sjógangi en ferðalangarnir höfðu nú ekki miklar
áhyggjur af sjógangi þar sem þeir voru staddir.
komum á illa óslétt svæði svo að
þeir sem héngu aftan í duttu báðir
og ég sem hélt í vindhífið fór eins og
kólfi væri skotið á a.m.k. 50 km
hraða með 40 kg púlku dinglandi á
eftir mér. Þetta fór þó allt vel en við
ákváðum að láta allar tilraunir með
vindhíf niður falla.
Þennan dag fórum við niður Her-
mannaskarð og tjölduðum snemma
undir Mávahyggðmn eftir létta 26
km dagleið. Þar lægði vindinn fljót-
lega og þegar leið á kvöldið byrjuðu
norðurljósin að dansa kringum
Fingurbjörgina og yfir Mávabyggð-
um. Þar sem frostið virtist ekki eins
grimmt þama efst á Breiðamerkur-
jökli ákváðu strákarnir að gista aft-
ur í tjaldinu, þrátt fyrir ýktar lýs-
ingar mínar á yfirburðum íslenska
snjóhússins yfir hinu þýska jökla-
tjaldi.
Blindbylur
og skafrenningur
Morguninn eftir vaknaði ég og
kveikti á prímusnum til að bræða
snjó fyrir daginn og gekk svo út fyr-
ir til að vekja félaga mína í tjaldinu.
Mér til mikillar undrunar var þá
skollinn á blindbylur og skafrenn-
ingrn- og við fyrstu sýn hélt ég að
tjaldiö væri fokið með öllu sem í því
var. Þegar betur var að gáð var það
nú enn þarna 4 metra frá snjóhús-
inu en ég varð að moka mig að inn-
ganginum á því. Þaö var frekar lágt
á þeim risið, félögum mínum í tjald-
inu. Snjó hafði skafið inn í tjaldið
og svefnpokamir voru orðnir blaut-
ir. Við ákváðum því að gleypa í okk-
ur einfaldan morgunverð og hafa
okkur af stað.
Þegar leið á daginn batnaði veðr-
ið skyndilega og þegar við komum
Grímsfjal
nótt 3-8
Vatnajökull

niður að Mávabyggðarönd var kom-
ið logn og blíða og frostið aðeins 12
gráður. Þetta var í fyrsta skipti sem
við gátum tekið af okkur þykka
vettlinga og húfur utandyra á 10
daga ferð okkar um Vatnajökul.
Af Röndinni náði ég símasam-
bandi heim og faðir minn sótti okk-
ur að íshellinum í Breiðamerkur-
jökli og höfðum við þá gengið lll
km leið.'
-ERS
Ný sending

Stuttkápur,
bleiserjakkar
09
heilsársúlpur
900
Veríö
velkomin
Páskatilboð
Heilsársúlpur,
sumarjakkar
mörg sniö
kr. 4.900
Póstsendum
Bílastæði við búðarvegginn
Opiö laugard. 10-16
Mörkinni 6 (við
hliðina á Teppalandi).
Sími 588-5518