Dagblaðið Vísir - DV - 04.09.1999, Blaðsíða 15

X>"V LAUGARDAGUR 4. SEPTEMBER 1999
15
Stemningin var hreint ótrú-
leg. Á sjötta þúsund manns troð-
fylltu áhorfendastæðin í Frosta-
skjóli síðastliðinn sunnudag þeg-
ar KR tók á móti ÍBV. Leikur
ársins sögðu kollegar mínir á
Bylgjunni og ekki ætla ég að
andmæla þeim að þessu sinni.
Leikurinn hófst kl. 18 en
klukkustund áður voru harðir
stuðningsmenn beggja liða þegar
byrjaðir að hreiðra um sig til að.
tryggja sér góðan stað. Ekki veit
ég hvernig leikmönnum liðanna
var innanbrjósts fyrir leikinn -
ég get rétt getið mér þess til. En
taugaveiklunin skein úr andlit-
um áhorfenda. Gömlum KR-ing-
um leið ekki vel enda ekki í
fyrsta skipti sem lið þeirra á að-
eins endasprettinn eftir til að
tryggja sér íslandsmeistaratilil.
Síðustu ár hafa menn hins vegar
sprungið - klúðrað málum.
Ég var mættur eins og vana-
lega með KR-trefiIinn og dreng-
urinn var í fullum KR-stríðs-
skrúða. Stúkan var þegar troð-
full enda 15 mínútur í leik. Úti
um allt voru „sérfræðingar" að
ræða saman. „Jafntefli er í lagi,“
sagði einn KR-ingur sem hefur
áratuga reynslu í að bíða eftir
titlinum. „Kilmarnock-leikurinn
gæti setið í mönnum, sérstak-
lega Bjarka," heyrðist í öðrum
sem sjálfsagt hefur farið til
Skotlands. KR-ingar eru dug-
legri en flestir aðrir að fylgja
sinu liði hvert sem er.
Titill innan seilingar
Gífurleg fagnaðarlæti brutust
út í leikslok enda þungu fargi létt
af leikmönnum og stuðnings-
mönnum KR. Þriggja marka sigur
yfir helsta keppinautnum var
Alltaf á móti KR
Fyrstu mínútur leiks-
ins lofuðu ekki góðu en
hægt og örugglega tóku
KR-ingar leikinn i sinar
hendur. Sigþór Júlíus-
son skoraði fallegt mark
á 15. minútu og eftir það
virtist leiðin greið.
Nokkru síðar fengu mín-
ir menn vítaspyrnu en
Birkir Kristinsson, mark-
vörður Eyjamanna, gerði
sér lítið fyrir og varði. „Ég
trúi þessu ekki,“ hrópaði
grátklökkur vesturbæingur
sem óttaðist ekkert meira en að
leikurinn frá síðasta ári væri að
endurtaka sig þegar Vestmanna-
eyingar tóku KR-inga i kennslu-
stund í Frostaskjóli í hreinum úr-
slitaleik. Skelfing hans varð síðan
algjör þegar Eyjamenn fengu víta-
spyrnu á 32. mínútu - þá urðu all-
ir hljóðir í stúkunni enda fáir sem
höfðu skilning á dómgæslunni.
„Djöf... hann hefur alltaf verið á
móti KR,“ sagði sessunautur
minn nötrandi af bræði yfir dóm-
aranum. Hann kunni mörg dæmi
sem renndu stoðum undir þessa
fullyrðingu. KR-ingar hafa gott
minni og gleyma fáu.
En við gátum verið rólegir.
Besti markmaður landsins, Krist-
ján Finnbogason, lokaði markinu
og varði vítaspyrnuna með tilþrif-
um. Eftir það var aldrei spurning
um úrslitin og áður en flautað var
til hálfleiks hafði Einar Þór Daní-
elsson bætt við öðru marki.
í síðari hálfleik spUuðu mínir
menn eins og þeir sem valdið
hafa. í stað taugaveiklunar fór
ánægjubylgja um áhorfendapaU-
ana með tilheyrandi hrifningaróp-
um. Nú leið KR-ingum vel, bros-
andi, enda sjálfstraust strákanna
á veUinum smitandi. Rétt til að
undirstrika yfirburðina bætti
galdrakallinn hann Guðmundur
Benediktsson við þriðja markinu
úr vítaspyrnu.
staðreynd og íslandsmeistaratitill
innan seilingar. Syngjandi og
dansandi sjá KR-ingar fram á að
langþráður meistaratitill verði
þeirra. Var nema von að kátt væri
á skemmtistað þeirra, Rauða ljón-
inu, þar sem nokkur hundruð
stuðningsmanna komu saman
ásamt leikmönnum til að fagna
sigri.
Vestmannaeyingar héldu hins
vegar haus eftir leikinn þótt það
hafi örugglega verið sárt að tapa.
„Stærsti munurinn á þessum lið-
um var sá að þeir höfðu meiri sig-
urvUja og höfðu trú á því sem þeir
voru að gera,“ sagði Hlynur Stef-
ánsson, fyrirliði ÍBV, í viðtali við
DV. Hlynur er einn þeirra sem
notið hafa velgengni á vellinum
en hafa skapgerð tU að taka mót-
læti: „Þeir voru vel að sigrinum
komnir og ég óska þeim til ham-
ingju með hann á 100 ára afmæl-
inu. Lið eins og KR, sem er komið
með aðra höndina á titilinn,
sleppir honum aldrei."
Sigurganga KR heldur
áfram og á miðvikudag
þurftu
strákarn-
ir úr
Umgjörðin
Umgjörðin um heimaleiki KR
minnir helst á karnival. Nokkru
áður en leikirnir hefjast byrja
stuðningsmennirnir að streyma á
völlinn. Göturnar í vesturbænum
fyllast af fólki á öllum aldri. Án
þess að kasta rýrð á aðra verður
því haldið fram að stuðningsmenn
KR séu bestu og traustustu stuðn-
ingsmennimir á íslandi - þeir
styðja við bakið á sinum mönnum
í gegnum þykkt og þunnt. KR-ing-
ar yfirgefa ekki völlinn þó á móti
blási. Að vera KR-ingur ristir
dýpra en svo að ekki sé hægt
standa af sér mótlætið. En auðvit-
að er skemmtilegra þegar vel
gengur og nú hafa margir gamlir
KR-ingar dustað rykið af treflin-
um og eru byrjaðir að mæta á
völlinn eftir langa fjarveru.
Lukkudýr KR, Rauða ljónið,
hefur sett skemmtilegan svip á
leikina og á stóran þátt í að
byggja upp stemningu sem á sér
varla hliðstæðu hér á landi. Ljón-
ið er gott dæmi um hvernig hægt
er með einfóldum hætti að skapa
skemmtilegt andrúmsloft á
íþróttavelli. Og þegar leikmenn
koma marsérandi inn á völlinn
undir laginu Carnaval de Paris
taka stuðningsmennirnir svo
Scmnarlega við sér, enda Rauða
ljónið dansandi og spriklandi úti
um allt.
Hlutafálagavæðing
Mér sýnist að önnur félagslið
geti lært töluvert af forystu KR en
gífurlegar breytingar hafa verið
gerðar á innra skipulagi, meðal
annars með stofnun KR-Sport hf.,
en hlutabréf þess eru á almennum
hlutabréfamarkaði. Við eigum ör-
ugglega eftir að sjá fleiri félags-
liö feta
hlutafélagsleiðina en þar hefur
Fram ásamt KR rutt brautina.
Gífurlegar breytingar eru og
hafa orðið á umhverfi íslenskra
íþróttafélaga undcuifarin ár. Upp-
stokkunin er langt frá því búin.
Ég hef áður bent á að gamli ung-
mennafélagsandinn, þar sem
áhugamennskan sat i öndvegi,
hefur látið undan gagnvart at-
vinnumennsku. Rómantíkinni
hefur verið vikið til hliðar fyrir
bláköldum veruleika peninga-
hyggjunnar. Auðvitað hafa marg-
ir reynt að spyrna við fótum en
barátta gegn framtíðinni í þessum
efnum er vonlaus eins og annars
staðar.
Hlutafélög í tengslum við íþrótt-
ir eru ekki óþekkt fyrirbæri hér á
landi - þau hafa verið stofnuð um
einstaka íþróttamenn og yfir-
burðagæðinga. Hlutafélagavæðing
Fram og KR er hins vegar um-
fangsmeiri en áður hefur þekkst.
í janúar síðastliðnum fjallaði ég
um hlutafélagavæðinguna og
sagði meðal annars: „Róðurinn
fyrir þessi tvö félög verður ekki
léttur en takist vel til geta þau
brotið blað í íslenskri íþróttasögu.
Sú þróun sem hafln er með hluta-
félagavæðingu íþróttafélaga er í
takt við það sem hefur verið að
gerast í öðrum löndum, fyrst og
fremst á Bretlandseyjum, en
einnig víðar, s.s. í Noregi og
Danmörku."
Mikilvægt er að tilraun
þessara tveggja félaga
takist - að þau beri
gæfu til að uppskera
eins og til hefur ver-
ið sáð. KR virðist
vera á góðri siglingu
en róðurinn er erfið-
ari hjá Fram að þessu
sinni.
Úli Björn Kárason
rítstjóri
Safamýrinni að játa
sig sigraða i fremur
bragðdaufum leik á
Laugardalsvellinum.
Allt bendir þvi til að ís-
landsmeistaratitillinn í
knattspyrnu karla fari í
vesturbæinn í fyrsta
skipti í 31 ár. Stúlkurnar
hafa þegar unnið íslands-
mótið í kvennaknattspyrnu
og eiga góða möguleika á a<
vinna tvöfalt í ár. Strákarnir
geta leikið sama leikinn með
því að sigra Akurnesinga í bik-
arúrslitaleiknum síðar í þessum
mánuði. Ekki ónýt afmælisgjöf að
vinna tvöfalt bæði í karla- og
kvennaknattspyrnu.