Dagblaðið Vísir - DV - 13.11.1999, Blaðsíða 47

Dagblaðið Vísir - DV - 13.11.1999, Blaðsíða 47
LAUGARDAGUR 13. NÓVEMBER 1999 Wðtel 55 * Danshljómsveit íslands n KLAUSTRIÐ A N N O M C M X C I X Veitinga- og skemm tismSurinn Klíiustrið Kutpparstíg 26 • Sími 552 6022 smáskór S 'eláu mh í v/Pákafen »leit.is og þér munuð finna... urinn er bara svo hrokafull dýrateg- und að hann vill gína yfir öllu og stjóma í staðinn fyrir að beygja sig undir það sem er honum æðra.“ í Mannveiðihandbókinni, nýju skáldsögunni, yfirgefur Dórhallur konu og böm í borginni, fer til Salt- eyrar tii að skrifa bók tii bjargar mannkyninu. Hann er kominn með hreint „ofnærni" fyrir tómleikanum sem hann sér alls staðar en hefur enga grein gert sér fyrir þeim áhrifum sem mannlífið í borginni hefur haft á hann sjálfan. Þegar upp er staðið hef- ur hann kannski náð að bjarga sjálf- um sér. Eftir dvölina á Salteyri hefur hann öðlast nýja sýn á lífið og ákveð- ur að fara aftur heim til að athuga hvort konan og börnin vilja taka við honum aftur. / Atti mér draum um fuiikomna fjölskyldu Sjálfur dvaldi ísak á Stokkseyri í þrjá mánuði árið 1985, og gaf síðan út ljóðabókina „Stokkseyri" nokkrum árum seinna. Þetta voru ólgutímar sem hjónaband hans stóð ekki af sér, þótt ekki kæmi til skilnaðar fyrr en snemma á þessum áratug. Þá voru dætumar orðnar tvær. í lokakafla Játningasögunnar veltir ísak því fyrir sér hvort hann hafi hrakið fjölskyld- una frá sér fyrir Guð. „Valið stóð ekki miili Guðs og konunnar," segir hann þegar hann er spurður hvort hann sé þeirrar skoðunar að hann hafi fómað fjölskyldunni fyrir þessa miklu trúar- upplifun. „Við skildum einfaldlega, eins og svo margir aðrir. Á þeim tima sem ég var að skrifa Játningasöguna, fannst mér ég hins vegar hafa hrakið hana frá mér vegna þess að ég hefði verið svo ákafur í trúnni. Ég hafði mikla sektarkennd. Mér fannst rangt að skilja og vildi það alls ekki. Mér fannst það glæpur gagnvart börnun- um. Ég hafði alltaf átt mér draum um fullkomna fiölskyldu þar sem allt var öraggt. Kannski átti ég mér þann draum vegna þess að ég kom úr svo sundraðri fiölskyldu. Það vora allir út um allt.“ En þótt fiölskyldan flytti í sundur, hafði ísak ekki tapað henni. Tengslin við dætumar hafa alla tíð verið sterk. „Þar hjálpaðist tvennt að; þær bjuggu hér í hverfinu og komu mikið til mín eftir skóla og við foreldramir höfum haldið vináttunni. Núna hafa þær ver- ið í Svíþjóð í þrjú ár vegna þess að mamma þeirra er þar í framhalds- námi í sagnfræði, en koma til mín í sumar og búa hjá mér á meðan mamman lýkur náminu.“ módernísku, þá er ein fiallstór þögn um Guð. Það má ekki minnast á hann. Mér fmnst það lýsa óþolandi hroka. Mér finnst þessi þögn grunsamleg, vegna þess að nútímamaðurinn gefur sig út fyrir að vera svo hlutlaus, svo vísindalega þenkjandi. Ef hann vill rísa undir því, hlýtur hann að tala um Guð eins og hvað annað. Jafnvel þótt hann áliti að Guð sé ekki til hlýtur að mega ræða það. Ef við viljum vera hlutlaus og leita sannleikans í allar áttir, hljótum við að ræða Guð. Maðurinn er svo hrokafullur Hvers vegna heldurðu að rithöfund- ar hafi forðast að fialla um Guö og trúna? „Ég held að þetta sé fyrst og fremst lært. Það þykir ekki gáfúlegt, heldur heimskulegt, sem er undarlegt vegna þess að þetta barn sem er í listamann- inum og gefur honum ósvikna mynd af heiminum, ætti ekki að vera feimið að leita Guðs. Ef við skoðum þetta pólitiskt í þeim vinstri straumum sem bárust til landsins fyrr á öldinni, þá er ekkert pláss fyrir Guð í þeirri heimsmynd. Enda er fólk dálítið soltið. Þetta á ekki bara við um rithöfunda, heldur sjáum við þetta alls staðar, til dæmis í erfða- fræðinni. Maðurinn vill verða sinn eiginn Guð. Það er ekkert langt í það að enginn þurfi að deyja. Við verðum bara bólusett við dauðanum. Maður- inn vill stjórna öllu og í dag lítur út fyrir að honum muni takast það en vonandi tekst það ekki. Okkur er ekkert ætlað að gera þetta og viðbrögðin verða þau að fólk fer að leita aftur í þessa náttúrulegu trú. Þetta er ekki heldur bara bundið við vinstri stefnu, vegna þess að kapítal- isminn gerir ekki ráð fyrir Guði held- st. 19-24 Verð 3.890 ...yfir 300.000 íslenskar vefsíður. Ég held að samfélagið færist stöðugt í þá átt að maðurinn dýrki sjálfan sig meira og meira og þá útilokar hann sífellt meira það sem honum er æðra. Skrifa um nútíma sem er að verða meiri og meiri sýndar- veruleiki ur. En ég held að fólk sé orðið þreytt á honum og hafi verið það lengi og sé þess vegna í auknum mæli að leita að einhverju sem er manninum æðra. Við höfum gert lífið svo flókið en það er ekki flókið, heldur einfalt. Mað- Þegar ísak er spurður hvað taki við hjá honum næst, segir hann: „Mig langar til að taka meirapróf og fara að keyra strætó. Það er svo venjulegt og mig langar til að gera eitthvað venju- legt,“ en svo dregur hann í land og bætir við: „Nei, ætli ég fari ekki að skrifa eitthvað meira. Ég hef verið að vinna í tveimur handritum, ljóða- handriti og sögu. Ég hef unnið í þeim jöfnum höndum og veit ekki enn hvort verður ofan á.“ Þú dvaldir á Stokkseyri og skrifað- ir ljóðabók um þorpið. Mannveiði- handbókin gerist á Salteyri. Eru tengsl þama? „Það er skyldleiki á milli þeirra en þetta er samt ekki sama þorpið og sag- an fiallar ekki um Stokkseyri. Þetta er saga um mann sem leitar í þetta þorp til að fá næði til að hugsa." Þú ert ekki að boða að lífið sé betra úti á landi. „Nei, það vona ég ekki. Það segir sig þó sjálft að tengsl okkar við nátt- úruna hljóti að vera sterkari úti á landi heldur en hér í Reykjavík. Ég er bara að reyna að skrifa um nútíma sem er alltaf að verða meiri og meiri r- sýndarveruleiki. Ég held að eitthvað í okkur trúi því að ef við getum smíðað okkar eigin heim og stjómað honum frá A til Ö, þá séum við örugg. Það er hins vegar alger misskilningur. Þegar öllu er á botninn hvolft erum við öll að leita að hamingju og friði. Ég held að ég hafi skrifað þessa bók með þá trú í huga. Ég held að ég hafi verið að skrifa bók sem mig langaði sjálfan til að lesa.“ -sús FILTTEPPI frá 275 kr./m2 C ÓDÝRI MARKAÐURINN KNARRARVOGI 4 • S: 568 1190 l ÁLFABORGARHÚSINU J Veðrjð <
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.