Dagblaðið Vísir - DV - 03.03.2001, Síða 30

30
LAUGARDAGUR 3. MARS 2001
Helgarblað
H>V
Leopold Holzner var sjúklega afbrýðisamur:
Síðasta
mál lög-
reglunnar
Leopold Holzner
Lögregluforinginn haföi meö rannsóknum sínum dregiö marga sakamenn fyrir
rétt. Nú sat hann sjálfur á sakamannabekknum.
Lögregluforinginn Leopold
Holzner frá Steyer í Austurríki
hafði komið þvi leiðar að margir
glæpamenn voru dregnir fyrir rétt.
Hann hafði rannsakað mál þeirra,
dregið ályktanir, látið taka af þeim
fingraför og fundið sönnunargögn
sem leiddi til að þeir voru dæmdir
og læstir á bak við lás og slá.
Nú var lögregluforinginn, sem
var 43 ára og með glæstan feril að
baki, enn einu sinni fyrir rétti. En í
þetta sinn sat hann sjálfur á saka-
mannabekknum.
Holzner var ákærður fyrir að
hafa drekkt eiginkonu sinni, Hertu,
sem var 37 ára. Hann hafði i sjúk-
legu reiðikasti neytt nakta konu
sína til að krjúpa á kné í baðher-
berginu og ýtt höfði hennar ofan í
vatnið í baðkerinu.
„Ég gerði þetta í mikilli geðs-
hræringu," kjökraði stóri og sterki
lögregluforinginn fyrir rétti. „Hún
hafði látið eyða fóstri. Barnið mitt
var myrt.“ Lögregluforinginn hafði
tekið lögin í eigin hendur. Hann
gerðist bæði dómari og böðull mars-
kvöldið sem hann svipti Hertu lífi.
Kvennamaður af verstu
tegund
„Hún var mér ótrú og hún lét
íjarlægja barnið okkar,“ ítrekaði
Holzner í dómsalnum. Ákæruvaldið
gat sannað að Herta Holzner hefði
aldrei verið barnshafandi og að
þessi fullyrðing lögregluforingjans
Herta Holzner
Hún var 31 árs þegar hún hitti fyrstu
ástina í lífi sínu og banamann sinn.
væri úr lausu lofti gripin. Og Herta
hafði heldur aldrei gerst sek um
hjúskaparbrot. Það var Leopold
Holzner sem hafði verið ótrúr
konunni sinni.
Hann var i raun kvennamaður af
verstu tegund. Hann var sú mann-
gerð sem telur sig geta leyft sér allt
en samtímis gengið berserksgang þó
svo að eiginkonan geri ekki annað
en að heilsa einhverjum af hinu
kyninu.
Leopold Holzner hafði komið
fram við margar konur á þennan
hátt, að því er kom fram við réttar-
höldin. Veitingakona nokkur
greindi frá því að henni hefði þótt
mjög vænt um hann. En þegar hann
fór að saka hana um framhjáhald og
beita hana grófu ofbeldi lét hún
hann róa.
Annað vitni sakaði hann um and-
legt ofbeldi. Kennslukona nokkur
lýsti honum sem óforbetranlegum
flagara sem samtímis væri sjúklega
afbrýðisamur. Hann lét höggin
dynja um leið þó svo að hún liti
bara í áttina til einhvers. Kennslu-
konan tók til fótanna.
Fyrstu mistökin
Herta var 31 árs og afgreiddi í
verslun þegar hún kynntist lög-
regluforingjanum. Hún féll strax
fyrir honum. Hún lagði á það
áherslu að þau gengju í hjónaband
og það voru fyrstu mistökin hennar.
Næstu mistök hennar kostuðu hana
lífið. Herta uppgötvaði fljótt að Leo-
pold Holzner gat verið ástríðufullur
elskhugi en strax á eftir fengið
brjálæðislegt afbrýðikast. Hún hélt
út í fjögur ár. Svo kvaðst hún vilja
skilja. Það var árið 1996.
Það hefði mátt búast við að
Holzner fengi enn eitt æðiskastið.
Viðbrögð hans urðu hins vegar
þveröfug. Hann reyndist skilnings-
ríkur, þau skildu og hann flutti án
nokkurra vandræða út úr íbúðinni
þeirra.
Herta vissi að hún hefði gert rétt
þegar hún skildi. Samt sem áður
saknaði hún mannsins síns. Hann
hafði verið fyrsta og stóra ástin
hennar. Leopold Holzner óð aftur á
móti í kvenfólki eftir skilnaðinn.
Ekkert sambanda hans varaði þó
lengur en í tvo til þrjá mánuði.
Þetta hlaut að enda með ósköpum
og að lokum komu kvennamálin
niður á störfum hans. Hann varð
stressaður og gerði mistök. Þetta
gekk svo langt að yfirmenn hans
innan rannsóknarlögreglunnar
komu því til leiðar að hann var
lagður inn á geðdeild.
í heimsókn þrátt fyrir viö-
varanir
Þrátt fyrir viðvaranir bestu vin-
konu sinnar heimsótti Herta hann á
sjúkrahúsið. „Þú veist að hann er
til alls vís,“ hafði vinkonan sagt.
Hún vissi jafnframt að hún talaði
fyrir daufum eyrum. Herta var enn
ástfangin af Leopold. „Ég ræð ekki
við það. Hann var fyrsti og er enn
eini maöurinn í lífi mínu. Ég ætla
að gefa sambandi okkar annað tæki-
færi.“
Þetta voru önnur mistök Hertu.
Leopold Holzner lét strax útskrifa
sig af geðdeildinni og flutti til
Hertu. Það kom fljótt f Ijós að hann
hafði ekkert breyst. Ásakanirnar
héldu áfram.
„Við værum fyrir löngu orðin lít-
il Qölskylda hefðir þú ekki látið fjar-
lægja barnið," sagði hann. Þegar
Herta svaraði honum og benti á að
hún hefði aldrei verið barnshafandi
fékk hún högg í höfuðið. Henni var
samtímis tilkynnt að hún skyldi
hætta bölvuðum lygunum.
Þann 7. október 1998 haföi starfs-
félagi Leopolds Holzners verið í
heimsókn hjá þeim um kvöldið.
„Þann 7. október
1998 hafði starfsfé-
lagi Leopolds
Holzners verið í heim-
sókn hjá þeim um
kvöldið. Þetta hafði
verið ánægjuieg
kvöldstund. Um ell-
efuleytið um kvöldið
sagði Herta að hún
gæti hugsað sér að
fara í freyðibað. „Þá
verð ég falleg þegar
ég kem upp í til þín,“
sagði hún.
Þetta hafði verið ánægjuleg kvöld-
stund. Um ellefuleytið um kvöldið
sagði Herta að hún gæti hugsað sér
að fara i freyðibað. „Þá verð ég fal-
leg þegar ég kem upp í til þín,“
sagði hún glettin við eiginmann
sinn. Hún stóð í baðherberginu, I
stuttermabol einum fata, og var í
þann veginn að stíga ofan í baðker-
ið þegar Leopold kom inn og stað-
næmdist fyrir aftan hana.
Baröist fyrir lífi sínu
Hún fann hönd hans um hnakk-
ann. Hann tók svo fast um hnakka
hennar að greinilegt var að ekki var
um neinar gælur að ræða. Hún
reyndi að losa sig en grip hans var
fast. Hún fann hvernig nautsterkur
eiginmaður hennar þvingaði hana
hægt niður á hnén fyrir framan bað-
kerið sem var að fyllast. Á þessu
augnabliki hlýtur hún að hafa vitað
hvað beið hennar.
Leopold Holzner ýtti höfði Hertu
ofan í vatnið og hélt því þar á með-
an hann sagði. ,,Þú hefur deytt
barnið* okkar. Nú skaltu deyja
sjálf."
Réttarlæknar greindu síðar frá
því að Leopold Holzner hefði haldið
höfði konu sinnar niðri í vatninu í
10 mínútur á meðan hún barðist fyr-
ir lífi sínu. Nágrannarnir höfðu
heyrt dynki og barsmíðar frá íbúð
þeirra. Þá hafði hins vegar ekki
grunað að það hefði verið nágranna-
kona þeirra sem hafði verið völd að
þessum hávaða þegar hún barðist
fyrir lífi sínu. Nokkrir þeirra höfðu
farið út á svalir sínar til að kanna
hvað væri á seyði. Þeir höfðu séð
ljós í íbúðinni við hliðina en fljót-
lega hefði drégið úr hávaðanum þar
til allt varð hljótt. Þeir höfðu því
ekki haft neinar áhyggjur.
Lögregluforinginn lét sjálfur vita
af glæpnum þessa sömu nótt. Hann
ók til lögreglustöðvarinnar í Vín og
játaði fyrir starfsbróður sínum: „Ég
hef brotið af mér. Það liggur látin
kona heima í íbúðinni minni í
Steyr. Það er konan mín.
Fundu líkið í baöherberginu
Þegar lögreglumennirnir, sem
komu á vettvang, opnuðu dyrnar að
baðherberginu í íbúð Holznerhjón-
anna fundu þeir Hertu á hnjánum
fyrir framan baðkerið. Höfuð henn-
ar var enn ofan í vatninu.
Við réttarhöldin lagði verjandi
lögregluforingjans áherslu á að
skjólstæðingur sinn hefði framið
glæpinn vegna mikilar geðshrær-
ingar. Hann hefði ekki verið með
sjálfum sér.
„Það þýðir að geðshræringin hef-
ur varað í 10 langar mínútur á með-
an konan hans barðist fyrir lífi
sínu. Hann gæti hafa látið af ofbeld-
inu nokkrum sinnum á þeim tíma.
En það vildi hann ekki. Hún átti að
deyja,“ sagði dómarinn.
Kviðdómendur komust einnig að
þeirri niðurstöðu að um morð að yf-
irlögðu ráði hefði verið að ræða.
Leopold Holzner var dæmdur í 18
ára fangelsi og til meðferðar hjá
geðlækni.
Vettvangur glæpsins
Moröiö var framiö í íbúö í þessu fjölbýlishúsi í Steyer í Austurriki.
Stríðið við tengdó
Tengdamóöirin gerði Helle lífiðleitt með gagnrýni
sinni.