Dagblaðið Vísir - DV - 30.06.2001, Síða 27

27
LAUGARDAGUR 30. JÚNÍ 2001
H>V__________________________________________________________________________________________________Helgarblað
„Þessar umsóknir eru í full-
komnu lagi og allir pappírar klár-
ir. Vinnumálaskrifstofan hefur
dregiö það í sjö mánuði að afgreiða
þær. Á meðal þessara umsókna er
umsókn frá konu sem er að fá eig-
inmann sinn hingað til lands.
Kunningi minn er giftur konu og
þau hafa verið að reyna að fá bróð-
ur hennar til íslands. Hard Rock
Café vill fá hann í vinnu en hann
hefur einmitt unnið á Hard Rock
Café í Bangkok í 10 ár. Umsóknin
lá mjög lengi á Vinnumálaskrif-
stofu og kona sem þar starfar til-
kynnti honum að: „við viljum nú
ekkert fá svona fólk hingað.“ Það
endar stundum með því að inn-
flytjendur gefast upp á þessari bar-
áttu og loka sig bara inni.“
Erum engir „lúserar"
Þráinn hefur, eins og fyrr segir,
verið giftur taUenskri konu í 12 ár
og segist hafa langvarandi reynslu
af fordómum landa sinna.
„Margir virðast halda að við
sem erum giftir þessum konum
séum hálfgerðir lúserar."
Þráinn viðurkennir að margir
innflytjendur eigi í erfiðleikum
með tungumálið þrátt fyrir ís-
lenskukennslu Námsflokkanna
sem hann hrósar mjög.
Það má segja að frá því í vetur
hafi umræða um þjóðernishyggju
verið hávær í samfélaginu og
kannanir sýna að fordómar ungs
fólks i garð innflytjenda fara vax-
andi. Hver er upplifun Þráins af
þvi? Er ástandið að versna?
Á Píanóbarinn í leit að
átökum
„Mér finnst það já. Aðallega birt-
ist þetta í aðsúg sem er gerður aö
ungu fólki af erlendum uppruna,
sérstaklega um helgar, og ofbeldi
er mjög mikið og fer vaxandi.
Flestir þeirra atburða og árekstra
sem eiga sér stað komast aldrei í
fréttir.
Aðkast sem felst í því að vegfar-
endur hrópa ókvæðisorð að lituðu
fólki, svívirðingar og skammaryrði
er algengasta form áreitni en of-
beldi fer mjög í vöxt.
Það er ákveðinn skemmtistaður
í miðbænum sem heitir Píanóbar-
inn og er reyndar kallaður Litaver
vegna þess að þangað sækja inn-
flytjendur mjög mikið. Þar verða
mjög oft árekstrar milli kynþátta
og það virðist sem andstæðingar
innflytjenda, einhverjir strákavit-
leysingar, sæki þangað sérstaklega
til þess að lenda í áflogum við inn-
flytjendur.
Mér finnst ég sjá skýrt aukna
fordóma hjá ungu fólki en síðan
virðast böm á aldur við dóttur
mína alast upp í öðru umhverfi því
allir bekkir í barnaskólanum eru
orðnir svo blandaðir."
Að búa við þröngan kost
Eins og sjá má af þessum tveimur myndum eru húsin sem mynda
nýbúanýlenduna viö Laugaveg farin aö láta talsvert á sjá enda segja íbúarnir
aö viöhald þeirra sé ekkert.
Nýlenda nýbúa leigir af Jóni
Olafssynf
Samtal okkar fer einmitt fram í
húsi sem er ágætt dæmi um þessa
samþjöppun. í tveimur gömlum
timburhúsum við Laugaveg 86 og
Laugaveg 86 b býr allnokkur fjöldi
Taílendinga og Filippseyinga. Þrá-
inn, sem þekkir allvel til í húsinu,
segir að fjöldi íbúanna í þessum
tveimur húsum sé líklega milli 30
og 40 en veit það ekki nákvæmlega.
„Mér finnst vel koma til greina að
reyna að spoma gegn þessari sam-
þjöppun til að draga úr árekstrum
milli þjóðfélagshópa."
Laugavegur 86 er þriggja hæða
norskt timburhús sem kom til ís-
lands 1918 og var reist á Patreks-
firði, siðan á síldarsöltunarstöð í
Ingólfsfirði en mun hafa verið flutt
til Reykjavíkur skömmu eftir 1920.
Húsið við Laugaveg 86 b er enn
eldra eða frá 1913. Þau eru bæði í
verulegri niðurníðslu og viðhaldi
þeirra augljóslega mjög áfátt. Rúður
eru brotnar, gólfteppi mjög óhrein,
innréttingar sligaðar og málning
flögnuð. íbúðin þar sem samtal okk-
ar fer fram samanstendur af lítilli
eldhúskytru og einu herbergi sem
er stúkað í tvennt með tjaldi og mér
sýnist að þarna búi 3-4 manneskjur
á 15-20 fermetrum. Fyrir þetta eru
greiddar 30 þúsund krónur á mán-
uði í húsaleigu en ástæða er til að
ætla að sumir leigjendur framleigi
frá sér aðgang að húsnæðinu.
„Húseigandinn sinnir viðhaldi
nákvæmlega ekkert," segir einn
íbúanna í samtali við DV.
„Það hafa verið brotnar rúður
hér í meira en ár.“
Húsin tvö sem hýsa nýbúanýlend-
una við Laugaveg eru samtals 473
fermetrar að grunnfleti. Þau eru
bæði í eigu Jóns Ólafsssonar & Co.
sf. og íbúamir leggja mánaðarlega
beint inn á hans reikning. Jón
Ólafsson, eiganda Norðurljósa ehf.
sem rekur Stöð tvö og Skífuna, þarf
vart að kynna fyrir landsmönnum
en hann kemur víða við í atvinnu-
rekstri og fasteignarekstur augljós-
lega ekki þar undanskilinn.
-PÁÁ
Þráinn Stefánsson ásamt Rebekku dóttur sinni
Þráinn Stefánsson er fertugur símsmiöur hjá Landssímanum. Hann hefur veriö giftur konu frá Taílandi í 12 ár og á meö henni eitt barn. Þráinn hefur starfaö
mikið aö málefnum nýbúa á íslandi, eða innflytjenda eins og þeir vilja frekar láta kalla sig. Hreintungustefna íslendinga er ágæt en í augum þessa fólks er
oröiö nýbúi skammaryröi.
Tímaspursmál hvenær kem-
ur til alvarlegra átaka
Ástandinu hefur verið lýst þanni|
að ekki sé lengur óhætt fyrir ungs
litaða íslendinga að fara niður í mið
bæ um helgar fleiri en tveir saman
Þá virðast andstæðingar litaðra sjé
þá sem hóp eða ógnun við sig og þé
er voðinn vís. Þá skerst oft í odda og
þetta birtist skýrt á þjóðhátíð íslend
inga þegar hópur ungmenna gerði
aðsúg að hópi ferðamanna vegna
þess að þeir töldu þá vera Taílend
inga. Af þvi er augljóst að litarhátt
ur er aðalatriðið í þessum efnum.
„Að mínu áliti er aðeins tima-
spursmál hvenær kemur til mjög al
varlegra átaka milli þessara hópa
þar sem líkamsmeiðingar verða
verri og alvarlegri en við höfum
áður séð,“ segir Þráinn.
- Eitt af því sem hefur verið gagn-
rýnt er hvernig innflytjendur þjappa
sér saman og mynda smáhópa eða
samfélög inni i íslensku samfélagi,
Þráinn telur Islendingafélög í út-
löndum og þorrablót þeirra ágæta
hliðstæðu en viðurkennir að þessi
þróun sé ekki alls kostar æskileg.