Dagblaðið Vísir - DV - 07.07.2001, Blaðsíða 42

Dagblaðið Vísir - DV - 07.07.2001, Blaðsíða 42
50 ______________________________LAUGARDAGUR 7. JÚLÍ 2001 Tilvera DV Vanmetin veitingahús / Þrír Frakkar við Óðinsgötu er eina úrvalsveitingahúsið á höfuð- borgarsvæðinu, sem hefur slegið svo rækilega í gegn, að það er fullt út úr dyrum hádegis og kvölds alla daga vikunnar. Önnur úrvalshús búa oft við eyður á virkum dögum og bezta veitingahúsið treystir sér jafnvel ekki til að hafa opið hádegis. Þrátt fyrir ferðamenn er markaður- inn of lltill fyrir fimmtíu veitinga- hús með þjónustu og matargestir rata ekki endilega inn á tuttugu beztu staðina. Skyndibitastaðir taka svo auðvitað sinn toll. Hótel Holt og Kínahúsið Þegar ég tala um góð veitingahús, hef ég í huga metnaðinn, sem lýsir sér í verðlagi staöar- ins. Þannig get ég í sömu andrá sagt, að Hótel Holt við Berg- staðastræti og Kínahúsið við Lækjargötu séu vanmetin veit- ingahús, þótt þau hafi gerólíkt verðlag. Þau eru úrvals- staðir, hvort með sínum hætti og hvort með sínu verðlagi og eiga það sameiginlegt, að vera oft ekki full- setin í miðri viku, Holtið í og Kínahúsið að kvöldi. í erlend- um stór- borgum ræru biðrað- á báðum stöðum, sem mundi auðvitað auðvelda þeim að halda uppi metnaöi. •Tvelr flskar og Galileo Ný veitingahús eiga oft erfitt með hasla sér völl, ekki sízt ef þau leggja fremur áherzlu á innri gæði en ytri markaðssetningu og töffaraskap ímyndartízkunnar. Þannig er enn sparlega setinn bekkurinn í ágætu fiskréttahúsi, Tveimur fiskum við Tryggvagötu og á spánnýjum Ítalíu- stað, Galileo við Ingólfstorg, sem slær við hinum, sem fyrir eru. Þess- ir staðir hafa fjárfest í gæðum frek- ar en stælum og eru því lengi að sí- azt inn í vitund áhugafólks um heimsóknir á veitingahús með þjón- ustu. Ágætum Sticks ’n Sushi hefur gengið heldur betur að ryðja sér til rúms, enda er hann töluvert sér á ' parti. Sommelier og Humarhúsið Ef til vill er hugtakið vanmetinn teygt of langt til að láta það ná yfír tvo staði, sem væru upppantaðir margar vikur fram í tímann, ef þeir væru í stór- borgarmiðju. Sommelier við Hverfisgötu og Humarhúsið við Amtmannsstig eru oft vel setnir, eink- um um helgar, en stundum má sjá þar eyður í miðri viku og Sommelier er harð- Jæstur í hádeginu. Með Hótel Holti ~og Tjörninni við Templarasund eru þetta þeir fjórir staðir í Reykjavík, sem helzt halda heiðri matargerðar- listar á lofti, en Tjörninni einni þeirra hefur tekizt að þétta að- sóknina nógu mikið til að falla ekki lengur undir hugtakið vanmetinn. Argentína og Indíafélaglð Fleiri ágæt veitingahús af ólíkum toga eiga öll það sameiginlegt, að þau hefðu gott af meiri aðsókn. Stundum er eyðilegt á Argentínu eða í Austur-Indíafélaginu. Utan ferðamennavertíðarinnar er ’ stundum fátt um manninn í Lækjarbrekku og Pottinum & pönnunni. Creole Mex lagði bein- línis upp laupana um daginn eftir ágæta rispu í matargerðarlist. Á sama tíma er töluverður slæðingur af fólki á matstöðum, sem fátt hafa fram að færa, nema helzt stæla og sjónhverfingar. / rJ Jónas Kristjánsson „Ég kynntist tínslu is- lenskra grasa fyrst sem krakki norður í Þistilfirði," seg- ir Örn Karlsson bréfberi og held- ur áfram: „Ég var þar í sveit hjá frænku minni og fór stundum meö öðrum krökkum að tína grös, aðallega blóðberg og fjalla- grös.“ Síðar á lífsleiðinni kveðst Örn þó hafa tekið enn frekara ást- fóstri við blóðbergið. Það var á Búðum á Snæfellsnesi en þar vann hann í tólf ár sem hjálpar- kokkur í eldhúsinu þegar Rúnar Marvinsson var með hótelið. „Við lögðum mikið upp úr því að nota íslenskar jurtir á Búðum. Þannig var alltaf sérstakt Búðasalat á matseðlinum en það var úr þvl sem landið gaf, Ölafssúru, flfla- blöðum, skarfakáli, túnsúru að ógleymdum arfanum sem er al- gert hunang í salat,“ rifjar Örn upp og það er ekki laust við blik í auga þegar hann hugsar til þess- ara liðnu daga. Kryddlegið lambalæri Lambalæri er snyrt vel og sett í eldfast mót. Fjórir tómatar og ein matskeiö af hverju, majoram, óreganó, steinselju og blóðbergi, er saxað smátt í matvinnsluvél. Kryddlögur er búinn til úr átta matskeiðum af salatoiíu, tveimur desilítrum af vatni og jurtahrærunni og blandað vel saman. Leginum hellt yfir lambalærið og það geymt í ís- skáp í að minnsta kosti 12 klukkustundir. Það er því næst grillað í hálfan annan tíma á grind, eða teini, piprað og penslað af og til með kryddblöndunni. Blóöbergssósa Ein dós af sýrðum rjóma, 10%, er hrærð saman við tvær matskeiðar af majonesi. Út í það er blandað einni teskeið af blóðbergi, tveimur söxuð- um hvítlauksrifjum, einni matskeið dijon-sinnepi og einni matskeið af eplasafa. Kryddað með pipar á hnífsoddi. Gott er að setja þetta í matvinnsluvél til að sósan samlagist vel. Tómatsalat meö blóöbergi Sex hundruð grömm af tómötum eru sneidd niður ásamt einum litl- um lauk. Sneið- B unum raðað á disk. Hvítlaukssalti og blóðbergi er dreift yfir r og smá ólífuolíu og balsa- mikediki dreypt á. Endur- tekið lag eftir lag meðan eitthvað er til. Bragðbætt með svörtum pipar. Gott er að leyfa salatinu að standa í stofuhita um stund áður en það er borðað. Marinering á lax og sllung Tvær matskeiðar blóðberg, saxað, 3/4 dl skessujurt, söx- uð, 2 dl olía, 2 msk. sítrónu- safi, 1 1/4 dl hundasúrur, saxaðar, 1 1/4 dl hvannarblöð, söxuð, 1 1/4 dl kerfill, saxað- ur, 1 tsk. svartur pipar, nýmulinn. Lambahryggur á teinl Úrbeinuðum lambahrygg, um það bil eitt og hálft kíló að þyngd, er rúllað upp og hann skorinn í 8 sneiðar, 4-5 cm þykkar. Þá er kryddblöndu sem búin er til úr hálfri teskeið myntu, hálfri teskeið oregano og heilli teskeið af blóðbergi nuddað á kjötið. Trépinnum stungið í kjötið og það glóðarsteikt í um það bil fimm mínútur á hvorri hlið. Telð úr hrauninu Örn segist hafa komist upp á lag með að búa til te úr blóðberg- inu og ýmsum öðrum jurtum sem uxu í hrauninu kring um hótelið og það hafi bragðast vel. „Ég gekk hring í kring um hótelið og safn- aði saman jurtum sem þar var að finna. Það brást ekki aö með því að laga te úr þeim kom mesti kjarnadrykkur. Enda varð það vinsælt hjá gestum að sötra „te úr hrauninu“ , kryddað með kynngi og krafti staðarins," segir Örn. En hvaða jurtir voru þetta og hvað fer best saman? „Blóðbergið er uppistaðan enda er það aldagömul hefð á íslandi að drekka blóðbergste. Svo er nýútsprungið lauf af birki mjög gott líka. Það þarf að helst að vera svo nýtt að maður næstum límist við það. Þannig er bæði Örn lagar te úr íslenskum jurtum Kveöst snemma hafa tekiö átfóstri viö blóöbergið. - Aö lifa á landsins gæðum: mm hægt að þurrka það og frysta. Ljónslappi, bæði lauf og blóm, er ágætt með og líka rjúpnalaufin sem holtasóleyjan sprett- ur upp af. Silfurmuran er ein af jurtunum í hraun- inu og hún fór í teið líka. Einnig gulmaðran og blöð mjaður- jurtarinnar sem óx fast upp við kirkjuna." Stund- um kveðst Örn hafa sótt vall- humal út að Hellnum og not- að með. „Vall- humall er góð teplanta,“ segir hann. Soöiö upp á ferskum jurtum Jurtirnar kveðst Örn hafa sett í pott með vatni og látið suðuna koma upp. „Þegar jurtirnar eru notaðar ferskar er betra að sjóða aðeins upp á þeim en ef þær eru þurrkaðar dug- ar að setja þær í ketil, hella heitu vatni yfir og láta standa um stund. Síðan er teinu hellt yfir sigti. Þá er kominn töfradrykkur!" -Gun Blóðberg inniheldur kolvetni og orku. Það var talið gott við timburmönnum, tiðateppu, þvagstemmu, flogaveiki, kvefi, harðlifi, hjartveiki og svefnleysi. Blóðberg er íslensk jurt sem vex villt um allt land í þurrum melum og móum. Blóðberg er lítill, fmgerður runni sem er grænn allt árið en ber á sumrin lítil, blá, næstum lillablá blóm. Af blóðbergi leggur sterkan ilm, einkum rétt fyrir blómgun í júnímánuði. Þá er það reyndar líka bragðsterkast og best þykir það ef það er tínt döggvott að morgni eða eftir rigningu en eigi að þurrka það er betra að tína það í þurrviðri. Blóðbergið hefur öldum saman verið notað hér á landi, algengast er aö af því sé drukkið te og þykir það bráðhollt og hressandi bæði fyrir lík- ama og sál. Meðal annars hefur það þótt gott við timburmönnum. Blóðberg er gott krydd á kjöt, ekki síst lambakjöt. Það er skylt timjan en mun meira þarf af því. Oft var það tínt á árum áður til að setja í litlar grisjur og leggja á milli fata í skápum og kistum.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.