Dagblaðið Vísir - DV - 25.08.2001, Page 26

26
LAUGARDAGUR 25. ÁGÚST 2001
Helgarblað_________________________________________________________________________________________________PV
Kóróna netkláms-
ins hvílir á Prag
- uppspretta ódýrs vinnuafls fyrir klámiðnaöinn
Karlsbrúin í Prag
Umrædd brú er ein sú elsta í Evrópu
ef ekki i heiminum öllum og er eitt
helsta aödráttarafl feröamanna. Til
vinstri er brúin eins og flestir
feröamenn sjá hana en hér aö ofan er
hún sett í samhengi viö elstu
atvinnugrein mannkynsins.
„Þannig spörum við vinnulaun
um 30-40%,“ segir Ben Labor sem
er varaforstjóri Direct Enter-tain-
ment i Flórída sem rekur útibú í
Búdapest og opnar nú í sumar ann-
að í Prag.
Austur-Evrópustúlkurnar
njóta vinnunnar
„Þegar allt er til tekið er þó kostn-
aðurinn svipaöur," segir Ben.
„Við spörum vinnulaun en hærri
tæknikostnaður kemur á móti.
Gæði framleiðslunnar eru þó meiri
héðan. Stúlkurnar eru fallegri og
hafa betra viðmót og það sýna þær
bandarískum viðskiptavinum sín-
um i lifandi sýningum á Netinu.“
Skemmtunin fer fram á þann hátt
að gerðarlegur kvenmaður birtist á
skjánum og hlýðir þeim skipunum
sem greiðandinn gefur.
„Þær brosa jafnvel við viðmæl-
endum sínum handan myndavélar-
innar,“ bætir Ben við og segir vand-
ræðin með bandarískar stúlkur
vera prímadonnu-tilhneigingar
þeirra, sem lýsir sér m.a. i því að
það er „hipsum happs" hvort þær
Margir hafa eflaust séó umfjallan-
ir fjölmiöla um þaó hvernig upp-
spretta ódýrs vinnuafls fyrir klám-
iönaó heimsins er í Austur-Evrópu
eftir fall kommúnismans. Jón Benja-
mín Einarsson, íslendingur búsettur
í Prag, kannaöi fyrir DV hvernig
þessum málum er háttaö í Tékk-
landi.
Á rykmettuðum billjard-bar í
þorpinu Melník, um 50 km norður
af Prag, stendur tuttugu og eins árs
gamall viðskiptafræðinemi á nær-
buxunum einum fata. Þetta er
Radka sem er hér mætt ásamt
tveimur staUsystrum sínum á sama
aldri til að spila fatafækkunarpílu-
kast fyrir gesti staðarins og Jan
Vels sem er hollenskur myndatöku-
maður fyrirtækisins aphrodit-
as.com.
Hin hrafnsvarthærða og fagur-
vaxna Radka mundar píluna og
kastar henni í átt að spjaldinu en
missir marks. Það þýðir að hún þarf
að afklæðast síðustu pjötlunni sem
hylur hana og meðspilarar hennar
geta nú klætt sig aftur og fylgst með
henni þar sem hún spókar sig
kviknakin innan um gesti staðar-
ins. Jan Vels borgar hverri þeirra
90 USD fyrir kvöldið. Það er dágóð
þóknun fyrir stúlkurnar sem senn
munu prýða veraldarvefinn líköm-
um sínum. Áskrifendur nude-in-
„Öll sú tœkniþekking og
tœkjakostur sem er til
staðar í Búdapest gerir
hana að Hollywood klám-
myndanna, “ segir tals-
maður spánska fyrirtœk-
isins Raymond Duck og
bœtir við að Tékkland sé
aðallega notað þegar
mynda þarf á fallegum
stöðum. “
Neyöin kennir naktri konu.
Margar konur i Austur-Evrópu eiga
ekki annara kosta völ en stunda
klámiönaöinn.
public.com sjá til þess að Jan Vels
og fleiri slíkir hafi fyrir salti í
grautinn fyrir þessa iðju sína.
Ein af hverjum fimm gálum
Netsins er tékknesk
Tékkland heilsar áhatasamasta
iðnaði veraldarvefsins með viljug-
um, fallegum og fjárþuríándi stúlk-
um. Þetta unga tíu milljóna manna
lýðveldi sér vefnum fyrir álíka
mörgum nöktum stúlkumyndum og
Bandaríkin. Um 20% erótískra
mynda Netsins eru frá Tékklandi og
Ungverjalandi ef marka má orð
klámkóngsins Jiri Jurajda sem fer
fyrir fyrirtækinu PK 62 sem m.a.
heldur úti síðunum EuroHot-
Girls.com og PussyHarem.com auk
hins útbreidda tímarits Leo. Hann
situr á dimmri skrifstofu sinni og
augun líða yfir forboðnar síður
þessa öfluga miðils.
Músin tifar frá líkama til líkama
og skýst inn á ókannaðar slóðir bak-
síðnanna. Jiri Jurajda er í vinnunni
og hann er að leita uppi keppinauta
og nýjungar til að bjóða síþyrstum
viðskiptavinum sínum upp á.
„Stúlkur frá Austur-Evrópu eru
mun ódýrari en gengur og gerist á
Vesturlöndum. Þess vegna svarar
það vel kostnaði að halda úti útibúi
í þessum löndum,“ segir Jiri.
Internet House, sem er Pragdeild
PK 62, hefur á
sínum snærum
yfir 30 stúlkur
frá Ungverja-
landi, Tékklandi
og Slóvakíu sem
framleiða full-
orðins lifandi
myndir fyrir
Pussy-
Harem.com.
„Það eru ekki
mörg fyrirtæki
sem framleiða
svona sýningar
fyrir Netið,
kannski nokkrir
tugir,“ bætir
hann við og
bendir i því sam-
bandi á hol-
lenska fyrirtæk-
ið International
Media Company
sem hefur útibú
í Prag og i
Moskvu við að
halda úti Club-
Seventeen.com.
Hann þekkir
einnig til þýsks
netfyrirtækis
sem notast við
tékkneskar
stúlkur. Fjár-
hagslegur ávinn-
ingur þessara
fyrirtækja er
augljós. Klukku-
tíma „live“ taka
með austur-evr-
ópskum stúlkum
kostar 9 USD á
móti 15 í Banda-
ríkjunum.
Ragnheiöur
Eiríksdóttir
skrifar
um kyniif
Auðvitað fór ég á Coldplay-tón-
leikana í Laugardalshöll síðastlið-
ið miövikudagskvöld. Við Helga
tókum tvistinn (djöfull er annars
gaman í strætó) sætar í tónleika-
pilsum með varalit. Tróðumst
gegnum þéttriðið unglingager og
komumst í stúkuna. Bjór var seld-
ur en það þykir mér viðeigandi og
huggulegt. Á undan spiluðu Maus
og Sálin, ég missti af Maus en saug
í mig sálina og söng með (þarna
var ég að gera smágrln að ofstuðl-
uðum textum Sálarinnar, ég biöst
forláts á prakkaraskapnum). Tón-
leikarnir voru í alla staði vel
heppnaðir en þó verð ég að ávíta
tónleikahaldara fyrir að selja um
það bil 150% of marga miða i stúk-
una. Minn mjúki rass var farinn
að þreytast á köldum steintröpp-
unum undir lokin. Þó ber ég engan
kalsa til þessara manna og þakka
þeim kærlega fyrir framtakið.
Grannir Bretar
Nú þykist ég vita að einhverjir
lesenda séu farnir að örvænta
enda engu líkara en klúrskikinn
góði hafi stökkbreyst í tónlistar-
horn og að við pennanum hafi tek-
ið Árni Matt eða álíka poppálfur.
Fyrir þessum einkennilega inn-
gangi er gild ástæða eins og fyrir-
sögn dagsins gefur til kynna. Þar
sem ég sat og hlustaði fór ég
algjörlega ósjálfrátt að hugsa
um þá staðreynd að það virðist
vera hægt að setja hvaða úfna
mannkerti sem er upp á svið,
og sjá, sexappíll viðkomandi
fer hreinlega að streyma í all-
ar áttir. Tökum til dæmis
krúttin í Coldplay; ósköp
venjulegir horaðir Bretar,
órakaðir og úfnir en á sama
tíma að andast úr eigin þokka.
Þeir gera sér augljóslega grein
fyrir þvi sjálfir hvað þetta er
allt saman fyndið. Söngvarinn
benti til dæmis á að allt þetta
fólk sem segist elska þá hafi
aldrei séð þá nálægt í venju-
legri birtu og fundiö vondu
lyktina af fötunum þeirra. Svo
bætti hann við að auðvitað
væru þeir æðislegir og sexí á
sviðinu eins og allir aðrir; þeir
hafa líka húmor - gvuðminn-
góður ég er kolfallin ... En
svona í alvöru talað þá er þetta
líka ágætis staðfesting á að
þokki býr ekki alltaf í útlitinu
einu saman. Þessir strákar
semja guðdómlega tónlist og
eru prúðir og indælir í viðtöl-
um - þokkinn kemur innan úr
þeim og gerir þá svona fallega
að utan líka.
Tól og aukahlutir
Svo eru það öll þessu kynferðis-
legu tákn sem sjást á sviðum á
rokktónleikum. Gítarana ber fyrst
að nefna, þessi ægilegu reðurtákn
sem stjörnurnar halda á í mjaðma-
hæð, nuddandi hálsinn og hausinn.
Trommurnar eru líka eitthvað sexí,
meira kinkí samt, í svipu og rass-
skellingadeildinni - á þeim er líka
hægt að skeyta skapi sínu. Hljóð-
nemana þarf nú varla að minnast á,
þeir minna á vel útilátinn kjöttein
og fara álíka vel í hendi. Coldplay
drengirnir settu svo punktinn yfir i-
ið með því að hafa glóandi hnött á
sviðinu (álíka og þann sem er á
plötuumslaginu) sem minnti helst á
konuegg bíðandi eftir frjóvgun.
Tónlistin, hljóðbylgjutitringur-
inn, rökkrið og mannmergðin hafa
líka sitt að segja til að gera svona
tónleika að lostafullri upplifun.
Dreptu mig
Sem betur fer fór ég ekki á
Rammstein-tónleikana fyrr í sumar.
Það hefði líklega orðið mér að ald-
urtila að horfa á Till(a) Lindemann
æða um og kveikja í hlutum, allan
sveittan. Ég sé fyrir mér fyrirsagnir
daghlaðanna:
Rammstein rokkuðu í höllinni;
tala látinna 1. Ég geri nefnilega fast-
lega ráð fyrir því að þessir þýsku
leðurdjöflar séu kynþokkafyllstu
rokkstjörnur heimssögunnar og hef
heyrt þvi fleygt að móttækilegir ein-
staklingar hafi stórskaðast af ofórv-
un á tónleikum.
Stefán og vöðvinn
Stebba Hilmars gengur líka ágæt-
lega að þróa með sér þokkann.
Hann grettir sig og er allur tilfinn-
ingalegur í framan þegar hann
syngur og þaö virðist virka vel á
stelpurnar. Svo stendur hann líka
alltaf í þessari stellingu - með
hægri fótinn framar og innskeifan,
um 65% líkamsþungans þar.
Vöðvinn sem hann spennir í þessari
stellingu heitir musculus gastroc-
nemius (að mig minnir) og talsverð-
ar líkur eru á að Stefán sé með þjálf-
aðasta gastrocnemiusinn á öllu Is-
landi. Guðmundur stendur nú alltaf
fyrir sínu þó hann sé ekki með nein
læti á sviðinu. Hann er auðvitað
með massíft reðurtákn sér til full-
tingis og er líka asskoti myndarleg-
ur ...
Sexappíll á sviði