Dagblaðið Vísir - DV - 24.11.2001, Blaðsíða 38

46
LAUGARDAGUR 24. NÓVEMBER 2001
Helgarblað
r>v
Eskihlíöin - þar sem morðiö var framiö
/ reiöi tók hann hnífinn og stakk honum í brjóst sér, svo aö af hlaust sár, en aö hans sögn sagöi unnustan þá:
„Ég held aö þú heföir átt aö vera búinn aö gera þetta fyrr.“ Viö þessi orö hennar trylltist hann algjörlega, óö aö
konunni meö hnífinn á lofti og stakk honum í síöu hennar.
Sjómaðurinn stakk unnustu sína til bana í afbrýðiskasti:
Ætlaði að nota hníf-
inn á sjálfan sig
þau
skamitis
Síðdegis sunnudaginn 2. mars árið
1958 var lögregla tilkvödd i risíbúð í
Eskihlíð í Reykjavik vegna gruns um
að kona hefði verið myrt þar. Þegar
lögreglumenn komu á staðinn hittu
þeir fyrir í íbúðinni fóður hinnar látnu
og dóttur hennar, sextán ára, en þau
höfðu komið að henni.
Rannsóknarmönnum varð
strax ljóst að í ibúð-
inni höföu engin
átök orðið og ekki
var svo að sjá að hin
látna hefði brotist um
þegar hún var stung-
in. Líkið lá á legubekk
undir sæng með kodda
undir höfði í einu her-
bergi íbúðarinnar og
ljóst þótti að hún hafði
verið stungin. Stungusár
voru greinilega djúp, rétt
aftan og neðan við vinstri holhönd.
Ailmikið blóð hafði runnið úr vit-
um líksins og var sængin mjög blóð-
ug. Líkið var kalt og stirðnað og talið
var að konan hefði látist fyrir all-
löngu, eða minnst 16-20 kiukkustund-
um. Síðar kom i ljós að stungumar
höfðu farið í gegnum lunga og
hryggæð svo að konan hafði fengið af
mikla blóðspýju og blóðið gusast út um
munn og nef. Þetta olli bana á ör-
skammri stund.
í suðausturhomi herbergisins
fannst hnífur úr ryðfríu stáli
með tréskafti. Blað hans var 20
cm langt, stinnt, oddmjótt og al-
blóðugt. Leit út fyrir að hnífnum
hefði verið kastað á gólfið og að
blóðdropar hefðu þá hrokkið upp á
þilið. Undir legubekknum, sem líkið
lá á, fannst hrátt stykki af bjúga, og
var höggvið víða i það, sýnilega með
beittum hníf. Tveir minni bitar af
sams konar bjúga fúndust, annar á
legubekknum við norðurvegginn en
hinnágólfmu.
var miður gott með köflum og virðist
það einkum hafa stafað af áfengis-
neyslu sjómannsins, geðofsaköstum
hans þegar hann var undir áfengisá-
hrifum og mikilli afbrýðisemi. Gekk
þetta ósamkomulag oftar en einu
sinni svo langt að

U
jókst afbrýðisemin dag frá degi og að
sögn hans leiddi afbrýðisemin hann til
þess að kaupa hníf þann sem síðar
varö morðvopnið. Keypti hann hníflnn
með það i huga að nota
hann annaðhvort á sjálf-
an sig eða unnustuna, þó
frekar á sjálfan sig.
Fannst honum hann ekki
getað lif-
prósögn
mólsins

rvr>ust'J|
dansW'’
Rannsólo*
lteldnr &**}

íram
tók ofan trúlof-
Hann !íí
oð SVIpT0 u
° mesfn l°k,ð
morðm0
Ranns

tí
sW'
Unnustinn játar
Fljótlega féll grunur á unnusta hinn-
af látnu, 32 ára gamlan sjómann ftá
Grindavik, og var hann handtekinn. í
fyrstu var skýrsla hans nokkuð á reiki
og blönduð ósannindum, svo sem að
tveir grímuklæddir menn, honum
ókunnir, hefðu átt þátt í því sem fyrir
kom. Líka sagði hann að unnustan
hefði fyrst ráðist á hann og stungið
með hnífnum en hann hefði þá stung-
ið hana í reiði. Sjómaðurinn sá þó fljót-
lega að sér, játaði að hafa myrt konuna
og greindi frá því sem þeim fór á milli
fyrir verknaðinn.
Þremur árum fyrr höfðu hin látna
og sjómaðurinn opinberað trúlofun
sína og einn son áttu þau saman,
tæpra þriggja ára. Samkomulag þeirra
hringinn
en fyrir fortölur
sjómannsins og móður
sinnar setti hún þó hringinn
ætíð upp aftur.
Stóð til að þau færu að búa saman
og hafði sjómaðurinn fest kaup á íbúð-
inni í Eskihlíð í Reykjavík til þess að
■ . .. jaf því mætti verða. Vann hann að
standsídningu íbúðarinnar mánuðina
fyrir morðið en hafði engu að síður að-
Islenskir harmleikir
SJöundl hlutl
setur hjá foreldrum sínum í Grindavík
og unnusta hans hjá sinum foreldrum
á Skólavörðustíg.
Sagði sjómaðurinn að sér hefði virst
unnustan litt ánægð með íbúðina og að
sér hefði virst hún draga allt á langinn
með að sambúð þeirra hæfist. Af þeim
sökum hefði sótt á sig grunur um
ótryggð hennar við sig en ljóst þykir
að sá grunur hafi verið ástæðulaus eða
á misskilningi byggður. Engu að síður
Aökoman ægilegri
en orö fá lýst, sagöi
m.a. í blööunum dag-
ana eftir moröiö
Fljótlega féll grunur á
unnusta hinnar látnu,
32 ára gamlan sjó-
mann frá Grindavík,
og var hann hand-
tekinn. í fyrstu var
skýrsla hans nokkuö á reiki og
blönduö ósannindum, svo sem að
tveir grímuklæddir menn, honum
ókunnir, heföu átt þátt í því sem fyr-
ir kom. Líka sagöi hann aö unnust-
an heföi fyrst ráöist á hann.
að ef hann missti hana né geta unnt
neinum öðrum manni að njóta hennar.
Æfði sig á bjúganu
Föstudagskvöldið fyrir morðið kom
sjómaðurinn til Reykjavíkur og fór að
mála í íbúðinni. Unnustan kom ekki til
hans það kvöld og sagði hann hafa bor-
ið við annríki. Morguninn eftir keypti
hann bjúgað og koníaksflösku en þeg-
ar hann kom aftur heim i íbúðina sett-
ist það að honum að unnustan hefði
ekki komið kvöldið áður og flaug það
að honum að stytta sér aldur með
hnífnum. í því sambandi reyndi hann
hnífmn á bjúganu sem hann kastaði
síðan frá sér í herberginu. Eigi beitti
hann þó hnífnum á sjálfan sig í þetta
sinn en hélt áfram að vinna í ibúðinni
þar til unnustan kom til hans um kaffi-
leytið. Þau borðuðu kvöldmat hjá for-
eldrum hennar og fóru síðan fótgang-
andi í Eskihlíðina. Hana langaði á
dansleik en það vildi hann ekki og
urðu deilur á milli þeirra um það en
þær hjöðnuðu. Þau drukku koníakið
og hugðust blanda það i gosdrykk en
enginn upptakari var í seilingarfjar-
lægð og sagði sjómaðurinn viö yfir-
heyrslur að þá hafi honum dottið í hug
að nota hnífinn á flöskuna. Hnífmn
lagði hann svo á náttborðið. Skömmu
síðar lentu þau aftur í orðakasti og fór
hann þá að brigsla henni um ótryggð
við sig. í reiði tók hann hnífinn og
stakk honum í brjóst sér, svo að af
hlaust sár, en að hans sögn sagði þá
unnustan: „Ég held að þú hefðir átt að
vera búinn að gera þetta fyrr.“ Við
þessi orð hennar trylltist hann algjör-
lega, óð að konunni með hnífinn á lofti
og stakk honum í síðu hennar.
Varð yfir sig hræddur
Sjómaðurinn mundi ekki eftir því
að hafa stungið unnustu sína oftar en
einu sinni en hann rámaði í að hann
hefði lagt hana út af á legubekkinn og
breitt ofan á hana sængina. Ekki
mundi hann hvort hún var með með-
vitund en kvaðst hafa orðið yfir sig
hræddur, klætt sig í utanyfirblússu og
farið út í skyndi.
Þá lá leið hans á bifreiðastöðina
Hreyfil þar sem hann keypti ákavitis-
flösku og tók sér leigubíl til Grindavík-
ur til foreldra sinna. Þeim sem urðu á
vegi hans á þeirri leið, bílstjóranum og
ráðskonu í vinnuskúr þar sem hann
hafði skamma viðdvöl, sagði hann
ósanna sögu um tilurð áverkans á
brjósti sér en þegar hann kom heim til
foreldra sinna brast hann í ofsafenginn
grát og sagði þeim að hann hefði drep-
ið unnustu sina. Faðir hans sagöi við
yfirheyrslur að hann hefði engan trún-
að lagt á sögu sonarins en sagt honum
að leggja sig. Hann þvertók hins vegar
fyrir það og sagðist ætla að fyrirfara
sér en ætlaði fyrst að kveðja systur
sínar tvær sem bjuggu á öðrum stað í
bænum. Hann sagði þeim sömu sögu
og foðumum en mágur hans og bróðir
fóru þá með hann til læknis í Njarð-
vík sem skoðaði sár hans og kom
honum fyrir á sjúkrahúsinu í Kefla-
vik. Þar var hann
til hádegis daginn
eftir en þá tók
hann leigubíl til
Reykjavikur.
Sagðist hann
hafa ætlað að
fara til foreldra
unnustu sinn-
ar og „gefa sig
fram“ en
misst »
kjarkinn og
látið leigubilinn
aka sér til Grindavikur á ný. Þar
var hann „eirðarlaus og talaöi um að
fyrirfara sér“ uns lögreglan í Reykja-
vík handtók hann um kvöldið.

Greindarvísitala 76
í geðheilbrigðisrannsókn á sjómann-
inum kom í ljós að greind hans reynd-
ist langt fyrir neðan meðallag, greind-
arvísitala 76 (meðallagið mun vera 100)
- greindaraldur 11 ár og 4 mánuðir.
í álitsgerðinni segir m.a.: „Um er að
ræða treggefmn og tilfinningalega van-
þroska mann. Hann er seinn til máls
og greinilega aftur úr miðað við jafn-
aldra sína. Honum hættir til nokkuð
ofsalegra skapbrigða en er fljótur að
jafna sig aftur. Um eða upp úr 18 ára
aldri fer hann að drekka, og kemur
það fljótt í Ijós, að honum hættir til að
vera sérlega erfiður við vín, og lendir
hann hvað eftir annað í handalögmáli
undir þeim kringumstæðum."
í niðurlagi segir: „Hann er hvorki
geðveikur, geðveill né fáviti, heldur
mjög treggefmn maður og hætt til ofsa-
legra tilfinningaviðbragða, sem að
auki hefur neytt áfengis i óhófi meira
og minna i 13-14 ár; og verður að gera
ráð fyrir, að vanþroska heili hans hafi
þolað þaö illa og því komið fyrr fram
en venjulegt er ýmis einkenni eftir
langvarandi áfengiseitrun, svo sem ön-
uglyndi og sjúkleg afbrýðisemi. Undir
áhrifum áfengis verður hann svo til
þess að bana unnustu sinni í
ofsareiði."
Refsing sjómannsins var ákveðin 16
ára fangelsi.
1982
Ný tegund krabbameins
í mars árið 1982 birtist frétt í
DV sem fjaUaði um „óvenjulegt
afbrigði af krabbameini“ sem
fjórir ungir Danir hefðu fengið.
Þegar fréttin er skrifuð er einn
þeirra þegar látinn.
LEGGSI HEtZT AKYH,
VILlTft KARLMENN
„Þessi tegund krabbameins er
kölluð karposis sarcom og lýsir
sér m.a. sem æxli f meltingar-
færum og eitlum. Sjúkdómurinn
hefur áður næstum því eingöngu
þekkst í Mið-Afríku, en síðan
sumarið 1981 hefur hans orðið
vart í Bandarlkjunum og þá
helst hjá kynviUtum karlmönn-
um. Hjá öllum voru ónæmis-
varnir Ukamans mjög skertar og
er taUð að ástæðan fyrir því sé
að kynvilltum er hættara við al-
varlegum smitsjúkdómum ef
fyUsta hreinlætis er ekki gætt
við samfarir.“ Árið 1982 þótti
ekki ljóst hvort sjúkdómurinn
væri smitandi eður ei, „en hann
lýsir sér a.m.k. sem sUkur“, seg-
ir í fréttinni.
Bryndís fékk aldrei frí
í sama mán-
uði birtist
frétt í DV sem
greindi frá því
að Bryndís
Schram, sem
þá hafði séð
um Stundina
okkar 1 þrjú
ár, hefði sagt
starfi sínu
lausu. „Mig
langar einfaldlega til að breyta
til og það er best að hætta áður
en alUr verða hundleiðir á mér,“
sagði Bryndis af þessu tilefni.
„Þetta er ótrúlega lýjandi til
lengdar. Aldrei frf allan vetur-
inn, sama hvort eru jól eða
páskar.“
í lok fréttarinnar er þvi komið
á framfæri að Bryndís sé á lausu
og hana vanti vinnu.
Reyklaus dagur
Það sem
helst bar tU
tíðinda 9.
mars 1982 var
að reyklaus
dagur var
haldinn í
fyrsta skipti. Á forsíðu DV birt-
ist hópur glaðbeittra starfs-
manna prentsmiðjunnar Odda,
sem eindregið höfðu verið hvatt-
ir til þess að láta tóbakið eiga
sig þennan dag. Margir þeirra
höfðu tekið áskoruninni og sum-
ir hugðust hætta alveg: „Maður
nennir ekki þessu reykingaves-
eni,“ sagði einn starfsmaðurinn.
Mörg fyrirtæki fóru að dæmi
Odda og hvöttu starfsmenn sína
til þess að reykja ekki 9. mars.
Óþarft er að taka það fram að
þetta var áður en fyrirtæki
bönnuðu starfsmönnum sínum
einfaldlega að reykja í vinnunni.
Belushi allur
Leikarinn John Belushi fannst
látinn á hótelherbergi í byrjun
mars 1982. í erlendum fréttum
Leikarinn dó af
eiturefnanotkun
isanianleiliarínii llanuvarðiiöu
DV kemur það fram nokkrum
dögum eftir að látið var tilkynnt
að leikarinn andaðist ekki af
„eðUlegum ástæðum" eins og
fyrst var taUð heldur af of stór-
um skammti af kókaín- og
heróínblöndu, sem hann spraut-
aði sig með. John Belushi var
einungis 33 ára gamaU þegar
hann lést og hafði þá einkum
öðlast frægð fyrir leik sinn í
Blues Brothers.