Dagblaðið Vísir - DV - 22.06.2002, Blaðsíða 20

Dagblaðið Vísir - DV - 22.06.2002, Blaðsíða 20
Helgarblctcí II>”V LAUGARDAGUR 22. JÚNÍ 2002 Austfj arðabók og eintal sálar „Mér er landið allt jafn kært. Sá reitur þarsem ég er niður kominn hverju sinni má heita minn eftirlætisstaður. Ég passa þannig heldur illa inn íauglgsingasamfélag- ið. Hver blettur hefur sín sérkenni sem magnast upp i/ið nánari kynni,“segir Hjörleifur Guttormsson, fyrrverandi þingmaður og náttúruskrásetjari. Fyrr í líðandi mánuði kom útÁrbók Ferðafélags íslands 2002. Bókin nefnist Austfirðir frá Álftafirði til Fáskrúðsfjarðar og ritar Hjörleifur hana - og hefur jafnframt tekið allflestar myndirnar. EF TIL VILL MÁ SEGJA AÐ SVÆÐIÐ sem fjallað er um í bókinni sé vanmetið. Þótt margir fagrir staðir séu á þessu svæði hafa fæstir þeirra verið fjölsóttir af ferðamönnum. Þarna má meðal annars nefna Djúpavog og Teigarhorn við Berufjörð þar sem er að finna sjald- gæfar steinategundir, hina sögufrægu Papey, fagran Breiödalinn og sjávarþorpin á Suðurfjörðunum þar sem franskir sjómenn voru mikið meðan sjósókn þeirra á íslandsmið var i hámarki fyrir um hundrað árum. „Áður en stórárnar sunnan Vatnajökuls voru brúað- ar var ekki mikið um heimsóknir af höfuðborgarsvæö- inu inn á þetta svæði. Mörgum þótti leiðin norður um austur á Hérað nógu löng og héldu ekki lengra, auk þess sem skriður lokuðu leiðum milli fjarða. Frá 1974 að telja tók við þeytingur margra um hringveginn og þess gætir enn aö menn hlaupi langt yfir skammt, stansa varla á leiðinni frá Skaftafelli austur í Atlavík. En á þessu er að verða breyting, meðal annars eftir að gönguferðir tóku að vinna á. Lónsöræfi draga marga til sín og tengslin yfir til Álftafjarðar eru að styrkjast," segir Hjörleifur sem segir ferðaþjónustu á þessu svæði vera í sókn. Segist hann jafnframt vona að árbók sín gagnist bæði heimafólki og aðkomnum í samhengi við ferðaþjónustu og náttúruskoðun. Skrásetjarinn fær meiri tíma en áður Hjörleifur Guttormsson lét af þingmennsku fyrir þremur árum. Hann segist nú hafa meiri tíma til rit- starfa en áður en þeim hafi hann svo sem einnig sinnt meðan hann sat á Alþingi. Þannig er þetta fjóröa árbók Ferðafélags íslands sem Hjörleifur skrifar um Austur- land. Af svipuöum toga er svo bókin Leyndardómar Þetta er svæðið sem Hjörleifur lýsir í árbókinni að þessu sinni. Sunnanverðir Austfirðir, frá Álftafirði til Fáskrúðsfjarðar. Vatnajökuls sem hann er höfundur að, ásamt Oddi Sig- urðssyni. „Ég hef lofað Ferðafélaginu að halda áfram norður eftir Austfjörðum. Við skulum sjá hvað kraftarnir end- ast. Svo er ég alltaf að gæla við fleira, en líklega verð- ur það aðeins eintal sálarinnar. Góðvinur minn sem staðfastlega kaus Framsóknarflokkinn sagði eitt sinn við mig á 9. áratugnum: Þú átt að hætta í pólitík og helga þig ritstörfum. Þá var ég á miðjum þingmanns- ferli og tók ráð hans ekki hátíðlega. Þetta er gott hvaö með öðru. Eftir að þingmennsku lauk hefur ekki dreg- ið úr áhuga minum á stjórnmálum og umhverfisvernd er gildasti sprotinn á þeim meiöi, raunar undirstaða þess að vel farnist. Ég býst hins vegar við aö skrásetj- arinn fái nú meiri tíma en áður og hann þarf ekki að kvarta undan viðtökum." Skásettar línur og Papey forsetans Landsvæðið frá Álftafirði til Fáskrúðsfjarðar er með sínum svip og fleira einkennir það en bara hinar ská- settu línur jarðlagahallans sem svo sterkan svip setja á austfirsku fjöllin. „Á þessu svæði eru einkennandi geysi- langir dalir milli hárra fjalla á íslenskan mælikvarða. Þeir lengstu skerast tugi kilómetra vestur í hásléttu Hrauna, aðgreindir af samfelldum fjallgörðum. Það er helst að Stöðvarfjörður sé undantekning en hann býr yfir sínum töfrum þótt stuttur sé. Rof ísaldar er hvar- vetna mikið á svæðinu og fjölskrúðugar jökulminjar, einnig um framgang skriöjökla fyrir um tíu þúsund árum og víða má sjá gamla marbakka sem bera vott um hærri sjávarstöðu við lok síðasta jökulskeiðs." En það er fleira en landið og svipmót þess sem Hjör- leifur skrifar um í þessari árbók Ferðafélags íslands. Ör- nefnum er safnað saman í bókinni og einnig er sagt ítar- lega frá Papey. Þar styðst Hjörleifur við rannsóknir dr. Kristjáns Eldjáms, forseta og þjóðminjavaröar, sem nokkrum sinnum gróf í tóftir í eynni til að rannsaka hvort papar hefðu dvalið hér á landi. „Enn hafa engar fomminjar fundist hérlendis sem með óyggjandi hætti má eigna þessum nafntoguðu einsetumönnum. Kristján Eldjárn var undir lokin farinn að efast um túlkun manna á frásögnum fornsagna um tilvist papa hér á landi og aðrir hafa talið að örnefnin gætu verið aðflutt," segir Hjörleifur. Hann bætir því hins vegar við að á og við Djúpavog sé að finna örnefni sem vísi til Tyrkjaránsins árið 1627 en Berufjörður var meðal þeirra byggðarlaga sem urðu fýr- ir þungum búsifjum vegna hervirkja hinna langt að komnu villimanna. Af svipbrigðum niannlífsins Eins og segir hér að framan voru sunnanverðir Aust- firðir sá landshluti sem erlendir vermenn sóttu helst, svo sem Frakkar og ekki síður Færeyingar. Hjörleifur segir að sögur af þessum sjómönnum sé víða að finna. Halldór Laxness segi í íslandsklukkunni frá Guttormi Guttormssyni af Austurlandi sem dæmdur var á Brimar- hólm fyrir að fara út í hollenska duggu og kaupa þar tvinna. „Samskipti við útlenda sjómenn voru hluti af til- verunni eystra. Á 19. öld hófust skútuveiðar Frakka í stórum stíl við Austfirði og Fáskrúðsfjörður varð brátt miðstöð samskiptanna við þá. Útlínur þeirra samskipta eru raktar í árbókinni. Franska skeiðiö er nú hluti af sögu Búðakauptúns og tengslin við Paimpol og fleiri bæi vaxandi í menningarsögulegu samhengi." Um önnur tilbrigði í mannlífinu á Austurlandi nefnir Hjörleifur að austfirska flámælið hafi verið alþekkt en heyri nú að mestu sögunni til. Framburðarsérkenni komi meðal annars fram í örnefnum, þar á meðal stofn- lægt r í sérnöfnum sem dregin eru af víðir og einir. Hellrar sem fleirtala af hellir lifi enn góðu lífi sem ör- nefni allt frá Suðurlandi austur á firði. „Annars eru Suð- urfirðir sem málsvæði blanda af skaftfellsku og aust- firsku svo sem eðlilegt er því að talsverðir búferlaflutn- ingar hafa lengi verið milli byggða á þessu svæði, ekki síst undir lok 19. aldar.“ Hraun og Hombrynja Liðin eru þrjátiu og sex ár síðan Hjörleifur fór fyrst að ferðast um sunnanverða Austfirði og allan þann tíma hefur hann með einum eða öðrum hætti verið að draga efni til árbókarinnar góðu. „Síðan hefur ekkert sumar
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.