Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1980, Blaðsíða 48

Tafla 5. Fjöldi tilrauna með hvern sumarhafrastofn, flokkað-
ar eftir fráviki frá uppskeru Sol II.
Stofn <-s-4 + 4 >4
Selma 2 6 6
Diamant 1 10 2
Astor 5 4 2
Flamo 4 5
Pentland 3 4
Condor 2 2
hægt að tala um endanlegan dóm vegna þess hve fáar til-
raunirnar eru.
Þegar valinn er stofn til sáningar er ekki nóg að líta til
uppskerumagnsins eins, heldur verður jafnframt að líta til
annarra átta. Er þá gjarnan fyrst hugað að sprettutíma og
þroskaferli. Yfirleitt má telja að sumarhafrar séu svo sam-
stæður hópur hvað vaxtarferil snertir, að mismunandi sláttu-
tími raski ekki röðun þeirra í uppskeru svo nokkru nemi. Þó
verður að telja að snemmsprottnir stofnar komi því betur út í
uppskerusamanburði sem fyrr er slegið. Að líkindum skiptir
þó meira máli örara fall þeirra í meltanleika. Fyrir sumar
tilraunirnar voru aðgengilegar umsagnir um stofnana og
fylgir hér útdráttur þeirra í töflu 6. Þroskastig er oftast metið
til stiga, en þó mjög mismunandi. Því er stofnunum raðað hér
eftir uppgefnu þroskastigi, nr. 1 er sá stofn sem lengst er
kominn í þroska. Þessar niðurstöður eru alls ekki samstæðar.
Þó er Flamo alltaf snemma á ferðinni og sömuleiðis Condor,
en Sólhafrar eru seinþroska ef undan er skilin tilraunin á
Stórólfsvelli 1973.
í þrem tilraunum voru gæði stofnanna metin huglægt eins
og sýnt er í töflu 7.
Flér skera tveir stofnar sig úr fyrir lélegt gæðamat, Flamo og
Condor, en Diamant fær háa gæðaeinkunn á Sámsstöðum og
Stórólfsvelli. Á Hólum 1974 var Pentland í legu, en eins og
taflan um þroska ber með sér var hann þá metinn mjög
50