Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1980, Blaðsíða 108
og virðist hann á austurkjálkanum óneitanlega hafa ráðist
verulega af því að menn hafa farið út í þessa verkunaraðferð
meira og minna út úr neyð.
I þessu sambandi minnist ég þess úr ferð minni á votheys-
verkunarhéruð V.-Húnvetninga, Miðfjörð og vestanvert
Vatnsnes, hve menn unnu áhyggjulaust að heyskap sínum.
Þegar árferði er gott má vel við una þegar um og yfir 60%
heyfengsins fær á sig fyrsta flokks verkun, eins og gerðist bæði
í V.-Hún. og Skagafirði. Nóg um niðurstöður heysýna að
sinni.
Þetta er fyrsta árið, sem notaður er lífhvatinn sellulasi í stað
vambarvökva til þess að ákvarða fóðurgildi heysins.
Þrátt fyrir mannfæð í fyrrahaust og smávægilega byrjun-
arörðugleika með sellulasann, er ekki hægt að segja annað en
efnagreiningin hafi gengið vel, þegar á heildina er litið. Þó
virðist vera ástæða til að gera prófun á ákveðnum heygerðum
og þá einkum á heyi sem hitnað hefur í, sem sellulasi virðist í
fljótu bragði ofmeta nokkuð.
Tafla II. Nokkrar niðurstöður úr efnagreiningu votheyssýna á
Norðurlandi.
Fjöldi sýna PH kg/ffe (85% þ.e.) þurr- efni % Skipting eftir pH (%)
undir 4,2 4,2 -4,9 yfir 4,9
Vestur-Húnavatnssýsla . . 18 4,19 1,97 24,0 61 22 17
Skagafjarðarsýsla 18 4,23 2,01 22,7 56 33 11
Eyjafjarðarsýsla 15 4,43 2,10 22,3 40 47 13
Suður-Þingeyjarsýsla .... 22 4,55 2,40 25,1 23 50 27
Samtals og meðaltal 73 4,36 2,13 23,7 44 38 18
Rannsóknarverkefni.
Uppgjör selenrannsókna hefur enn ekki séð dagsins ljós, en
niðurstöður liggja í sjálfu sér að mestu fyrir. Unnið hefur verið
að uppgjöri rannsóknar á fóðrun og heilsufari mjólkurkúa í
Eyjafirði, sem undirritaður stendur að ásamt Guðmundi
110