Frjáls verslun - 01.12.1955, Blaðsíða 36

að stofna eigin félagasamtök, en voru þó áfram
virkir félagsmenn í V.R., og V.R. var þá aðili að
Verzlunarráði Islands. Nú er V.R. hinsvegar ein-
göngu félag launþega í verzlunarsétt og geta engir
aðrir orðið félagsmenn þess. Félagið er ekki leng-
ur í Verzlunarráðinu og geta þau samtök kaup-
sýslumanna ekki gætt hagsmuna verzlunarmanna
á þessu sviði fremur en öðrum, enda er Verzlun-
arráðið viðsemjandi V.R. um kaup og kjör verzl-
unarfólks.
Þeirri mótbáru kann að verða hreyft gegn aðild
V.R. að IMSl, að félagið sé ekki landssamtök eins
cg aðrir þeir aðilar, sem öðlast eiga rétt ti! þess
að tilnefna menn í stjórn IMSÍ, en nái aðeins til
Reykjavíkur. Það er rétt, að V.R. er ekki lands-
samtök, en félagið hefur gegnt og gegnir enn for-
ystuhlutverki-meðal verzlunarmannafélaga í land-
inu. Kom það berlega í ljós í sambandi við síð-
ustu samninga V.R. við atvinnurekendur, sem flest
verzlunarmannafélög hafa síðan fengið staðfesta.
Þegar landssamband verzlunarmannafélaga verð-
ur stofnað, en að því hlýtur að reka, mun V.R.
ekki gera ágreining um það, að fulltrúi í stjórn
IMSí yrði tilnefndur af heildarsamtökunum en
ekki af félagi verzlunarmanna í Reykjavík.
Segja má, að stjórn og framkvæmdastjóri IMSÍ
hafi þegar viðurkennt aðild verzlunarmanna að
stofnuninni með því að leita samstarfs við félag
þeirra, V.R., þegar hinir erlendu sérfræðingar í
smásöluverzlun, sjálfsafgreiðsluverzlun og heild-
verzlun komu hingað til lands s.l. sumar og haust.
Þess má einnig geta, að þegar forstjórar Iðnað-
armálastofnananna (Produktivtetsinstitut) í Noegi
og Danmörku voru hér fyrir skömmu á vegum
IMSl undirstrikuðu þeir á fundum með fulltrúum
V.R. og Iðnsveinaráðs A.S.I. og stjóm IMSÍ, hve
mikilvægt það væri, að fullt samstarf tækist með
atvinnurekendum og launþegum um framleiðni-
starfið. Ættu launþegar í þeim atvinnugreinum,
sem stofnunin fjallar um, tvímælalaust að fá aðild
að stjórn stofnunarinnar vegna þess framlags, sem
þjóðfélagið krefst af þeim í sambandi við aukin
afköst og hagkvæmari vinnubrögð í vörudreifingu
og iðnaði.
Eru þessi ummæli í samræmi við skipan mála
bæði í Danmörku og Noregi, en þar eiga verzlun-
armenn beina aðild að stjórnum framleiðnistofn-
ananna.
Að lokum viljum vér benda á, að alls staðar
þar, sem skipulagt framleiðnistarf hefur verið haf-
ið í löndum þeim, sem tóku þátt í efnahagssam-
vinnunni, hefur verið lögð megináherzla á, að ná
fullu samstarfi milli atvinnurekenda og starfs-
manna þeirra, enda hefur slíkt samstarf verið talið
fyrsta skilyrði þess, að góðs árangurs væri að
vænta af framleiðnistarfinu og því fé, sem til
þess er varið. Kemur þetta t. d. berlega fram í
leiðbeiningum um stofnun framleiðnistofnana
(Productivity Center), sem sendar voru frá skrif-
stofu Efnahagssamvinnustofnunarinnar í París,
dagsettar 28. apríl 1950. (Þar segir m. a.: „the
active support of both labor and management is
indispensable'').
Með tilvísun til framanritaðs væntum vér þess,
að háttvirt þingnefnd fallist á tilmæli verzlunar-
manna um aðild að stjórn IMSl og leggi til að
V.R. verði gert að tilnefna einn fulltrúa í stjórn
stofnunarinnar. Trúum vér því eigi að óreyndu,
að samtök kaupsýslumanna, Verzlunarráð Is-
lands og aðrir aðilar, sem tilnefna eiga fulltrúa
í stjórn IMSl skv. frumvarpinu eins og það nú
liggur fyrir, leggist gegn aðild verzlunarmanna að
stofnuninni.
Kertasníkir í góSum jrl/igsslcap!
180
FRJÁLS VERZLUN