Frjáls verslun - 01.11.1967, Blaðsíða 27

FRJÁL5 VERZLUN
27
en annað átt að koma í staðinn.
Um það má sjálfsagt endalaust
deila.
KAUPFÉLAGIÐ VEITTI EKKI
AFSLATT.
Það reyndist hagkvæmast að
,,verzla“ við kaupmanninn í
þessari ,,innkaupaferð“. Vörur
hans voru kr. 330.05 dýrari en
magnsala og kr. 879.15 ódýrari en
kaupfélagsins. Að hve miklu leyti
unnt er að skrifa verðmismun
kaupmanns og magnsala á reikn-
ing mismunandi innkaupa, skal
látið ósagt, en væri farið út í þá
sálma, gætu þeir aðilar báðirsjálf-
sagt borið fram ýmsar staðhæf-
ingar. Við athugunina var ekki
tekið tillit til verðmismunar, sem
mismunandi hagstæð innkaup
hafa í för með sér, heldur ,,keypt“
við því verði, sem var á hverri
vöru, þegar könnunin fór fram.
Verð kaupfélagsins er greini-
lega óhagstæðast. Stafar það ekki
af því, að einingarverð í verzlun-
inni sé það mikið hærra sem svar-
ar til þess mismunar, er fram
kemur í töflunni, heldur af því,
að í þeirri verzlun er ekki veittur
neinn afsláttur í þeirri mynd, sem
notaður er til samanburðar, en þar
sem ætlunin var að kanna vöru-
verð að fengnum magnafslætti,
varð ekki hjá því komizt, að láta
eitt yfir alla ganga og varð því að
margfalda einingarverð með þeim
einingafjölda, sem notazt var við
hjá kaupmanni og magnsala. F.V.
var tjáð af verzlunarstjóra kaup-
félagsbúðarinnar, að ekki væri
venja að veita afslátt, þótt keypt
væri í því magni, sem tilgreint
var. F.V. hafði því samband við
kaupfélagsstjórann, sem kvað
þetta rétt vera, enda væri hverri
einstakri verzlun skuldfærðar vör-
ur á útsöluverði.
KAUPMAÐURINN VEITIR BEZTA
ÞJÓNUSTU.
Enda þótt taflan sýni saman-
burð á útsöluverði sömu eða alveg
sambærilegra vara, er þó ekki öll
sagan sögð, því þær vörur, sem
bornar eru saman, eru ekki endi-
lega þær ódýrustu, sem fáanlegar
eru á markaðinum. Þar kemur til
sá liður þjónustu við neytendur,
sem er vöruúrval. Hjá þeim þrem-
ur aðilum, sem „verzlað“ var við,
var vöruúrval áberandi langmest
hjá kaupmanninum. Úrval var
ekki áberandi mikið í kaupfélags-
búðinni, en þó viðunandi, en hjá
magnsalanum var yfirleitt ekki
um að ræða fleiri tegundir en
tvær af hverri vöru og í flestum
tilvikum aðeins eina.
Jafnframt því, sem kannað var
verð ákveðinna tegunda, varreynt
að komast að því, hvað væri
lægsta verð á ýmsum vörum, sem
telja mætti, að væru að einhverju
leyti sambærilegar. Við lauslegan
samanburð kom í ljós, að varð-
andi þennan mismun, var mjög
líkt á komið hjá kaupmanni og
kaupfélagi, þ. e., þessir aðilar
höfðu báðir á boðstólum vörur,
sem eru lægri en reiknað er með
í töflunni. Af þeim 14 tegundum,
sem taflan sýnir, voru 6, sem
unnt var að fá við lægra verði.
Voru þær allt frá 14.9% til 40.2%
ódýrari og væru þær settar í stað-
inn, mundu verð kaupmanns og
kaupfélags lækka um nálægt 10%
miðað við niðurstöður töflunnar.
Hvort rétt væri að fara þannig að,
má deila, og var sá kostur valinn,
að gera það ekki, enda var ætlun-
in með skyndikönnun þessari að
gera verðsamanburð en ekki að
framkvæma gæðamat, sem óhjá-
kvæmilega yrði að taka tillit til,
ef lægstu verð væru notuð til sam-
anburðar.
Vöruúrval er aðeins einn liður
þjónustu nýlenduvörusala við