Frjáls verslun - 01.07.1968, Side 29

FRJALS VERZLUN
27
enn á ógæfuhliS og áttu íkveikjur
þar mestan hlut að máli. Ungur
ógæfumaður varð valdur að i-
kveikjum víðsvegar um bæinn,
m. a. í netaverkstæði Björns Bene-
diktssonar en tjónbætur fyrir net
o. fl., námu tveimur og hálfri
milljón króna. Tjón þess árs,
1949, urðu 6V4 milljónir kr. eða
tvöfalt hærri en samanlögð ið-
gjöld. Árið 1950 urðu stórtjón í
Hraðfrystistöð Vestmannaeyja,
Fiskverkun S.Í.F. og hjá Mata h.f.,
í Fossvogi og námu tjónin það ár-
ið um fjórðungi hærri upphæð en
iðgjöldin samanlögð.
ERFITT TÍMABIL.
Það fór ekki hjá því, að iðgjöld
urðu að hækka eftir svo slæma
reynslu. Veruleg hækkun varð á
iðgj aldatöxtum atvinnufyrirtækj a,
en innbústaxtar stóðu þó óbreytt-
ir. Eftir þetta tímabil batn-
aði árferðið, stórtjónum fækkaði
og reksturinn gekk betur, stund-
um allvel, þó að á ýmsu gengi.
Síðustu fjögur ár hafa orðið erfið,
ekki einungis fyrir brunadeild
Sjóvá, heldur öll stóru vátrygg-
ingafélögin. Mjög margir stór-
brunar hafa orðið, þrátt fyrir
aukna þekkingu manna á eld-
hættu, betri húsakynni og um-
gengi, og ekki hvað sízt, þrátt
fyrir það að slökkvilið sé bú-
ið fullkomnum tækjum og þjálf-
uðu liði. Með þenslu síðari tíma
í verzlun og iðnaði virðist, að
verðmæti þau, sem geymd eru á
einum stað og farizt gætu í alvar-
legum eldsvoða, séu frekar að auk-
ast, miðað við heildarverðmæti
vátryggðra muna, þannig að lík-
ur fyrir stórtjónum hjá vátrygg-
ingafélögunum eru hlutfallslega
meiri en áður. Þetta veldur stund-
um nokkrum erfiðleikum á end-
urtryggingu á erlendum mark-
aði, að sjálfsögðu vegna lítillar
áhættudreifingar miðað við það,
sem tíðkast í nágrannalöndum.
Meiriháttar tjón eru nú öll talin
í milljónum króna. Þótt nefnd séu
tjón eins og Örfiriseyjarbruninn,
Vesturgata 3, Hampiðjan og
Tunnuverksmiðjur ríkisins á
Siglufirði, sem öll urðu árið 1964,
hverfa þau í skuggann af Borgar-
skálabrunanum, sem varð í ágúst
í fyrra. Talið er, að bótagreiðslur
frá innlendum vátryggingafélög-
um hafi numið um 45 milljónum
króna og er þá ótalinn sá hluli,
sem bættur hefur verið af er-
lendum vátryggjendum, en um
heildartjónið í þessum bruna veit
enginn, því fjölmargir vörueig-
endur voru ótryggðir með öliu.
/920 30
Stórtjónin halda áfram að ske,
þrátt fyrir allt, og mun svo verða
um ókominn tíma. Brunatrygg-
ingar eru því nauðsyn, sem ekki
breytist með árunum, þótt stein-
húsum fjölgi og ýmsar ráðstafanir
séu gerðar til að fyrirbyggja elds-
voða.
VIRK SAMKEPPNI.
Samkeppni síðari ára, milii
00 50 60 /?R
hinna ýmsu vátryggingafélaga,
samfara þeim tíðaranda, að við-
skiptavinum sé veitt sem mest og
bezt þjónusta, hefur leitt til þess,
BRUNfl TRYGGIhlGfíR
1926- 1967
O----o I6GJÖL0
*----* TJÓN
-rn“ IÐGJflLDfl-OG TJÓNfl-
NR. mflSJÓÐIR.
LÓGfíRlÞMfí