Frjáls verslun - 01.05.1969, Blaðsíða 9

FRJAL5 VERZLUN
9
inn enn lán. Skyldi veginum nú
komið inn í Laugar. Sú varð þó
ekki raunin, hinn eiginlegi Lauga-
vegur hefur aldrei náð lengra en
inn að Lækjarhvammi. Þar tók
Þvottalaugavegurinn við.
Fjárveitingarnar benda ekki til,
að hér hafi neitt stórvirki verið
á ferðinni. Laugavegurinn var
moldarvegur unninn með tækni
þeirra tíma, rekum og járnköll-
um. Það sem olli straumhvörfum
fyrir veginn, var lagning brúnna
á Elliðaárnar. Þá varð hann aðal-
umferðaræðin inn í bæinn, og
menn fóru að sjá sér hag í að
reisa þar verzlunarhús og sitja
fyrir aðkomumönnum. Engin
þessara verzlana er enn við líði.
En í Bankastrætinu voru tvær
verzlanir, sem starfræktar eru
enn þann dag í dag; Bókaverzlun
Sig. Kristjánssonar og verzlun
Jóns Þórðarsonar, fyrsta kjöt-
verzlun bæjarins. Hin síðarnefnda
er nú flutt inn á Laugaveg. Sig-
geir Torfason var einn hinna
fyrstu kaupmanna við Laugaveg.
Siggeir var faðir Kristjáns, sem
rekur húsgagnaverzlun á sömu
lóð og verzlunarhús föður hans
stóð á. Iðnaðarmenn voru allfjöl-
mennir við götuna. Þar má nefna
söðlasmið.nn Samúel Ólafsson, sem
af forsjá reisti hús sitt í alfara-
leið reiðmanna. Arinbjörn Þor-
varðarson bókbindara; hús hans
stendur enn, Laugavegur 41. Pét-
ur Hjaltested úrsmíðameistara, og
hans þekktu sölubúð neðar í göt-
unni.
Laugavegur um og eftir alda-
mót er ekkert líkur þeim í dag.
Hann hefur fengið núverandi
mynd á síðustu tuttugu árum og
er þó stöðugt að breytast. Elzt eru
húsin nr. 1 {Verzl. Vísir), nr. 2
(Kjötverzl. Tómasar) og nr. 21
(hús „Óla norska“ á Klapparstígs-
horninu).
GATAN HEFUR AÐDRÁTTARÁFL
F.V. hóf ferð sína um Laugaveg með því að líta þar inn í
eina stœrstu og nýtízkulegustu verzlunina.
— Er Laugavegurinn á undan-
haldi sem verzlunargata, spyrjum
við eigandann.
— Nei, langt frá því. Stoðir
Laugavegsverzlananna eru miklu
traustari en nokkurra af þessum
nýju, andlausu úthverfabúðum.
Þær eru sálrænar. í hugum fólks-
ins hefur Laugavegurinn alveg sér-
stakt aðdráttarafl. Hér verzlar fólk
af innlifun. Gatan hefur „tradisj-
ón“. Líttu bara út um gluggann
hérna og sjáðu þessar konur, með
innkaupatöskurnar. Það er hátíð
hjá þeim í dag. Þær hafa aurað
saman fyrir einhverju og tekið
strætisvagninn niður á Laugaveg.
Síðan er gengið niður eftir, horft
í gluggana og sums staðar litið
inn. Þær hafa nóg að gera, peysan,
búsáhöldin eða kjóllinn standa
þeim ekki aðeis til boða á einum
stað, heldur í mörgum tugum
verzlana. Þegar svo könnunarleið-
angri er lokið, einhvers staðar
niðri í bæ, þá er kannski snúið
upp eftir í ákveðna verzlun og
kaupin gerð. Svona ganga við-
skiptin fyrir sig á Laugavegi. Þetta
skapar sérstakt andrúmsloft, sem
önnur hverfi og nýrri geta áreið-
anlega seint staðizt snúning. Vita-
skuld er ekki þar með sagt, að