Frjáls verslun - 01.06.1970, Blaðsíða 33

FRJÁLS VERZLUN
31
ar aukna veiði á skömmum
tíma, sé fiskur fyrir hendi.
Nú fást framleiðendur við að
hanna og prófa tæki, sem eiga
að geta greint og talið fiskinn
í sjónum, um leið og hann er
veiddur og jafnvel áður.
Sum okkar síldarskipa voru
aðallega miðuð við síldveiðar,
smíðuð án línu- og netavindu
og án togbúnaðar.
Á síldarárunum 1960-1967
vorum við með fremstu þjóð-
um á sviði sildveiða. Við öfluð-
um mikils fjár á skömmum
flotvörpunni má stjórna djúpt
eða grunnt í sjónum, þar sem
fiskurinn heldur sig.
Þá ber og að nefna sérstak-
lega, að á sama tíma hefur svo-
kallað vörpukerfi rutt sér mjög
til rúms og lengi verið notað af
Ameríkumönnum, en einnig m.
a. af Svíum og Dönum með góð-
um árangri.
Eftirlit með smíði, viðhaldi
og öyggisbúnaði skipa annast
Siglingamálastofnun ríkisins
undir traustri stjórn siglinga-
ing á ári) þarf að smíða um
4000 rúmlestir á ári til þess að
halda við stærðinni einni. Með
fullri nýtingu þeirrar aðstöðu,
sem fyrir hendi er í landinu og
nokkurri lagfæringu á henni,
er hægt að annast þessa smíði.
Með því að halda að sér
höndum með innlenda smíði
var skipainnflutningur lengi sá
þáttur, er olli stórum leka fjár-
magns út úr landinu og tafði
fyrir eðlilegri fjármagnsmynd-
un. Það er því nauðsynlegt að
fylgja vel og skipulega eftir
Kapall
/
Fíötvorpuiugsi
1. Á myndinni sést geislinn frá Simrad sónartæki, með honum er leitað að fiski fram og til hliðar
við skipið. 2. Með fisksjánni er dýpi nákvæmlega ákvarðað', bæði botn og fiskjar.
3. Með flotvörpuauga sést op vörpunnar og dýpi þess.
4. Með spili og skipshraða er dýpi vörpuopsins stillt á sama dýpi og fiskurinn heldur sig, hann á
ekki undankomu auðið.
tíma og nærri einblíndum á
síldveiðar, en gleymdum að
fylgjast með þeirri öru þróun
er var í gerð skuttogara og
veiðarfæra fyrir þá. Má þar
einkum nefna flotvörpuna, sem
á þessum árum ruddi sér til
rúms hjá nágrannaþjóðum okk-
ar með góðum árangri, en var
lítill gaumur gefinn hér, þrátt
fyrir að Agnar Breiðfjörð er
einn frumkvöðull að þessu veið-
arfæri, sem nú hefur tekið á
sig margar myndir með auk-
inni þróun við mismunandi að-
stæður og markmið. Botnvarp-
an nær um 1 faðm frá botni, en
málastjóra Hjálmars R. Bárðar-
sonar, skipaverkfræðings.
Siglingamálastofnunin hefur
starfsmenn um allt land, sem
annast eftirlit með ásigkomu-
lagi skipanna og öryggisbúnaði
þeirra. Gúmbjörgunarbátarnir
hafabjargað hundruðummanns-
lífa, sem annars hefðu týnzt
fyrir ströndum landsins.
Endurnýjun og viðhald flot-
ans. Eins og fyrr segir eru ís-
lenzk fiskiskip í ársbyrjun
1970, nærri 80.000 rúmlestir.
Sé gert ráð fyrir 20 ára aldri
fiskiskipa að jafnaði (5% fyrn-
þeirri stefnu, sem mörkuð hef-
ur verið undanfarin ár um að
færa okkar eigin skipasmíðar
inn í landið. Á þessu sviði get-
um við haft Færeyinga að leið-
arljósi. Markaðurinn er okkar
eigin. Þegar þetta hefur tekizt,
með því að þjálfa upp kunn-
áttulið og skapa því aðstöðu á
borð við keppinautana erlendis,
munu skipasmíðar verða arð-
vænlegur atvinnuvegur, sem
mun hafa sína möguleika á sölu
skipa á erlendum vettvangi og
afla gjaldeyris í þjóðarbúið.
í sambandi við nýafstaðna
FAO-ráðstefnu, er hér var hald-